monumenta.ch Augustinus Show Session Trace

Search in Augustinus, Enarrationes in Psalmos and in Codex Cod. 12 A,a HELP

Augustinus, Enarrationes in Psalmos, IN PSALMUM LXXXIII.
Edition: J.-P. Migne PL36, Paris, 1845

Hint

1

Psalmus

iste,

Pro

torcularibus,

inscribitur.

Et

quantum

advertit

nobiscum

Charitas

Vestra

(quia

vos

intentissime

audire

advertebamus),

nihil

in

eius

textu

dictum

est

vel

de

prelo,

vel

de

fiscinis,

vel

de

lacu,

vel

de

instrumentis

aut

aedificio

torcularis;

omnino

nihil

in

eo

tale

audivimus:

unde

quid

sibi

velit

titulus

eius,

quod

inscribitur,

Pro

torcularibus,

non

parva

quaestio

est.

Profecto

enim

si

post

istum

titulum

aliquid

de

talibus

rebus

diceret,

quales

commemoravi,

crederetur

a

carnalibus

vere

ista

visibilia

torcularia

voluisse

cantare:

quia

vero

titulum

imposuit,

Pro

torcularibus,

et

nihil

postea

in

omni

versu

Psalmi

dixit

de

his

torcularibus

notissimis

oculis

nos

tris;

non

dubitatur

esse

alia

torcularia

quae

nos

hic

quaerere

et

intelligere

voluit

Spiritus

Dei.

Quapropter

quid

agatur

in

his

visibilibus

torcularibus

recordemur,

et

hoc

videamus

quemadmodum

spiritualiter

geratur

in

Ecclesia.

Uva

certe

pendet

in

vitibus,

et

oliva

in

arboribus

(his

enim

duobus

fructibus

solent

torcularia

praeparari);

et

quamdiu

pendent

in

fruticibus

suis,

tanquam

libero

aere

perfruuntur;

et

nec

uva

vinum

est,

nec

oliva

oleum,

ante

pressuram.

Sic

sunt

homines

quos

praedestinavit

Deus

ante

saecula

conformes

fieri

imaginis

unigeniti

Filii

sui,

qui

praecipue

in

passione

magnus

botrus

expressus

est.

Huiusmodi

ergo

homines

antequam

accedant

ad

servitutem

Dei,

fruuntur

in

saeculo

tanquam

deliciosa

libertate,

velut

uvae

aut

olivae

pendentes:

sed

quoniam

dictum

est,

Fili,

accedens

ad

servitutem

Dei,

sta

in

iustitia

et

timore,

et

praepara

animam

tuam

ad

tentationem;

accedens

quisque

ad

servitutem

Dei,

ad

torcularia

se

venisse

cognoscat;

contribulabitur,

conteretur,

comprimetur;

non

ut

in

hoc

saeculo

pereat,

sed

ut

in

apothecas

Dei

defluat.

Exuitur

carnalium

desideriorum

integumentis,

quasi

vinaciis:

hoc

enim

ei

contigit

in

desideriis

carnalibus,

propter

quae

et

Apostolus

dicit,

Exuite

vos

veterem

hominem,

et

induite

novum.

Hoc

totum

non

fit

nisi

de

pressura:

propterea

torcularia

nominantur

Ecclesiae

Dei

huius

temporis.

2

Sed

in

torcularibus

positi

qui

sumus?

Filii

Core.

Sic

enim

additum

est,

Pro

torcularibus,

filiis

Core.

Filios

Core

interpretatos

habemus

filios

Calvi,

quantum

nobis

qui

illam

linguam

noverunt,

per

ministerium

quod

Deo

debebant,

interpretari

potuerunt:

et

in

hoc

non

defugio

magnum

mysterium

intueri,

et

adiuvante

Domino

invenire

vobiscum.

Non

enim

tanquam

a

filiis

pestilentiae

omnis

est

irridenda

calvities;

ne

cum

quisque

sacratam

calvitiem

irriserit,

a

daemoniis

dissipetur.

Nam

et

Elisaeus

ibat,

et

insensati

pueri

clamaverunt

post

eum,

Calve,

calve;

et

propter

sacramentum

implendum,

conversus

ad

Dominum

petivit

ut

eos

ursi

de

silva

exeuntes

comederent.

Abrepta

est

quidem

illorum

infantia

in

exitium

vitae

de

hoc

saeculo;

mortui

sunt

pueri,

senes

quandoque

morituri:

verumtamen

sacramenti

terror

datus

est

hominibus.

Elisaeus

enim

personam

cuiusdam

tunc

gerebat,

cuius

filii

sumus,

filii

Core,

Domini

scilicet

nostri

Iesu

Christi.

Iam

occurrit

Charitati

vestrae

ex

Evangelio,

quare

calvus,

gerebat

personam

Christi;

recordamini

quod

in

Calvariae

loco

crucifixus

est.

Sive

ergo

hoc

interpretatur

filiis

Core,

sicut

secuti

priores

diximus;

sive

aliud

aliquid,

quod

nos

forsitan

latet;

interim

quod

occurrit,

videte

quia

plenum

est

sacramento.

Filii

Core,

filii

Christi:

nam

et

filios

suos

dicit

sponsus,

cum

ait,

Non

possunt

filii

sponsi

ieiunare,

quamdiu

cum

illis

est

sponsus.

Christianorum

sunt

ergo

ista

torcularia.

3

In

pressuris

autem

constituti,

ad

hoc

conterimur,

ut

amore

nostro,

quo

ferebamur

in

ista

mundana,

saecularia,

temporalia,

fluxa

atque

peritura,

passi

in

eis,

in

hac

vita,

tormenta

et

tribulationes

pressurarum

et

abundantiam

tentationum,

incipiamus

quaerere

illam

quietem

quae

non

est

de

hac

vita,

nec

de

hac

terra:

et

fit

Dominus,

ut

scriptum

est,

refugium

pauperi.

Quid

est

pauperi?

Tanquam

destituto,

sine

ope,

sine

auxilio,

sine

aliqua

re

de

qua

in

terra

praesumat.

Talibus

enim

pauperibus

adest

Deus.

Quia,

homines

etsi

abundent

pecunia

in

hac

terra,

respiciunt

quod

ait

Apostolus,

Praecipe

divitibus

huius

mundi

non

superbe

sapere,

neque

sperare

in

incerto

divitiarum

:

et

considerantes

quam

sit

incertum

unde

gaudebant,

antequam

accederent

ad

servitutem

Dei,

id

est,

antequam

introirent

in

torcularia,

vident

ex

ipsis

divitiis

vel

habere

se

pressuras

cogitationum,

quomodo

ea

gubernentur,

quomodo

custodiantur;

vel

si

paululum

inclinaverint

cupiditatem

ut

ea

diligant,

plus

eos

impleri

timoribus

quam

fructibus.

Quid

enim

tam

incertum,

quam

res

volubilis?

Nec

immerito

ipsa

pecunia

rotunda

signatur,

quia

non

stat.

Tales

ergo,

etsi

habeant

aliquid,

pauperes

sunt.

Qui

vero

nihil

horum

habent,

et

habere

desiderant,

inter

reprobandos

divites

computantur:

non

enim

attendit

Deus

facultatem,

sed

voluntatem.

Pauperes

igitur

destituti

omni

ope

saeculari,

quia

etsi

ea

circumfluant,

intelligunt

quam

incerta

sint;

et

ingemiscentes

ad

Deum,

nihil

habentes

in

hoc

saeculo

quo

delectentur,

quo

teneantur,

in

abundantia

pressurarum

et

tentationum

tanquam

in

torcularibus

constituti,

defluunt

vinum,

defluunt

oleum.

Quae

sunt

ista,

nisi

bona

desideria?

Restat

enim

illis

desiderandus

Deus;

iam

non

amant

terram.

Amant

enim

qui

fecit

coelum

et

terram:

amant,

et

nondum

cum

eo

sunt.

Desiderium

eorum

differtur,

ut

crescat;

crescit,

ut

capiat.

Non

enim

parvum

aliquid

daturus

est

Deus

desideranti,

aut

parum

exercendus

est

ad

capacitatem

tanti

boni:

non

aliquid

Deus

quod

fecit

daturus

est,

sed

seipsum

qui

fecit

omnia.

Ad

capiendum

Deum

exercere;

quod

semper

habiturus

es

diu

desidera.

Reprobati

sunt

in

populo

Israel,

qui

festinaverunt:

assidue

affectus

iste

reprehenditur

in

Scriptura

festinantium.

Qui

sunt

enim

qui

festinant?

Qui

conversi

ad

Deum,

cum

hic

non

invenerint

requiem

quam

quaerebant,

et

gaudia

quae

promittebantur,

tanquam

in

itinere

deficien

DISABLE LINKS PER WORD SHOW APPARATUS
Report an Error or Make a Suggestion

© 2006 - 2025 Monumenta Informatik