| Gregorius Magnus |
| Epistolae |
| LIBER DECIMUS TERTIUS. Indictione VI, anno ab eius ordinatione XIII. |
| SENTENTIA IOANNIS DEFENSORIS. Exemplum sententiae pro Ianuario Malacitano episcopo. |
| EPISTOLA PRIMA. AD ROMANOS CIVES. Non custodiendum iuxta litteram Sabbati diem. Corpus Dominico die necessitatis causa lavari posse. |
| EPISTOLA II. AD ADEODATUM ABBATEM. Illius monasterio Craterense unit. |
| CAPITULARE II LEGUM IMPERIALIUM. PRO IMMUNITATE CLERICORUM, IOANNI DEFENSORI EUNTI HISPANIAM. Quid in supradictorum causis sit agendum uberius praescribit, collectis imperatorum legibus. |
| EPISTOLA III. AD ADEODATUM MONACHUM. Permittit donationem ante susceptum monachatum verbo factam scriptis consignari et firmam haberi. |
| EPISTOLA IV. AD IANUARIUM CARALITANUM EPISCOPUM. Desideriae abbatissae et Ioannis abbatis contentionem, adhibitis episcopis duobus, finiat. |
| EPISTOLA V. AD ETHERIUM EPISCOPUM LUGDUNENSEM. Qua ratione providendum sit cum episcopus in infirmitatem incidit et officio suo fungi non potest. |
| EPISTOLA VII. AD THEODERICUM FRANCORUM REGEM. Pietatem regis ac prudentiam laudat. Agit de privilegiis iisdem, de illius legatis, de pace cum imperatore stabilienda. |
| EPISTOLA VIII. AD SENATOREM ABBATEM. Privilegium Xenodochii. |
| EPISTOLA IX. AD THALASSIAM ABBATISSAM. Privilegium monasterii sanctae Mariae in urbe Augustodunensi. |
| EPISTOLA X. AD LUPONEM ABBATEM. Privilegium ecclesiae sancti Martini in suburbano Augustodunensi. |
| EPISTOLA XI. AD MAXIMUM SALONITANUM EPISCOPUM. Illius hominibus non crediturum se deinceps, nisi mandatum legaliter subscriptum habeant. |
| EPISTOLA XII. AD PASCHASIUM NEAPOLITANUM EPISCOPUM. Non arcendos Iudaeos a solemnitatibus suis, sed monitis ac blandimentis ad conversionem accendendos. |
| EPISTOLA XIII. AD BARBARUM BENEVENTANUM EPISCOPUM. Ipsum Panormitanae Ecclesiae visitatorem sub consueta formula instituit. |
| EPISTOLA XIV. AD PANORMITANOS. Barbaro episcopo visitatori obediant. |
| EPISTOLA XVI. AD PASSIVUM FIRMANUM EPISCOPUM. Passivo ut monasterium in honorem sancti Savini consecret mandat sub consueta formula. |
| EPISTOLA XVIII. AD QUOSDAM SICILIAE EPISCOPOS. Adrianum patrimonii rectorem commendat. Episcopos admonet ne, cum ad infantes consignandos egrediuntur, subiectos suos ultra modum gravent. |
| EPISTOLA XIX. AD IULIANUM. Dissimulatam ab illo ex verecundia inopiam queritur. Constructo Catanae monasterio dat solidos annuos decem. |
| EPISTOLA XX. AD HONORIUM TARENTINUM EPISCOPUM. Constructo baptisterio uti permittit. |
| EPISTOLA XXI. AD PASCHALEM ET CONSOLANTIAM. Datas restituendae pecuniae inducias prorogat. In adversis positos consolatur. |
| EPISTOLA XXII. AD RUSTICIANAM PATRICIAM. Infirmam illius valetudinem se dolere significat. Suorum dolorum pertaesus, exoptat mori. Agat ipsa apud impp. ut Beatorem perversa molientem coerceant. |
| EPISTOLA XXIII. AD BONIFACIUM NOTARIUM CORSICAE. Ioannem clericum hortetur ut Romam cognoscendus veniat. |
| EPISTOLA XXIV. AD SAVINUM SUBDIACONUM. Proculo episcopo ea quae per absentiam suam fuerant neglecta reparanti opem ferat. |
| EPISTOLA XXV. AD SAVINUM SUBDIACONUM. Moneat Palumbum episcopum ut res Ecclesiarum tueatur diligentius, sin minus partes illius ipse expleat. |
| EPISTOLA XXVI. AD ANTHEMIUM SUBDIACONUM. Paschasii episcopi negligentiam coram selectis testibus reprehendat. |
| EPISTOLA XXVII. AD ANTHEMIUM SUBDIACONUM. Campaniae episcopos officii sui immemores convocet, atque ut vigilantius agant moneat. Si quem postea noverit desidem, mittat illum Romam. |
| EPISTOLA XXVIII. AD IOANNEM SYRACUSANUM EPISCOPUM. Cosmam presbyterum, ex qualitate loci ad quem assumptus fuerat afflictum, restituat priori loco. |
| EPISTOLA XXIX. AD PHILIPPUM PRESBYTERUM. Gavisum se de Andreae obitu, quod ad aeterna gaudia pervenerit. Philippum rogat ut idem sibi a Deo impetret. Ipsi mittit solidos quinquaginta. |
| EPISTOLA XXX. AD DEUSDEDIT MEDIOLANENSEM EPISCOPUM. Theodorum cum Defensore ad Venantium mittat, de Theodori expostulationibus inquisiturum. |
| EPISTOLA XXXI AD PHOCAM IMPERATOREM. Pessimos reges ad populi peccata punienda, optimos ad subditorum consolationem constitui. Hortatur ut afflictae reipublicae subveniat. |
| EPISTOLA XXXII. AD EUSEBIAM PATRICIAM. Hortatur ut plus ea quae animae quam quae sunt corporis cogitet. |
| EPISTOLA XXXV. AD CATULUM ET ROMANUM. Optatum defensorem in amovendis a sacerdotum contubernio extraneis mulieribus adiuvet. |
| EPISTOLA XXXVI. AD CHRYSANTHUM SPOLETANUM EPISCOPUM. Habitantes cum extraneis mulieribus Nursinos sacerdotes coerceat. |
| EPISTOLA XXXVII. AD IOANNEM PANORMITANUM EPISCOPUM. Pallii usum concedit. |
| EPISTOLA XXXVIII. AD PHOCAM IMPERATOREM. Diaconi sui absentiam ingeniose excusat. Mittit Bonifacium. Adversus Langobardos auxilium implorat. |
| EPISTOLA XXXIX. AD LEONTIAM IMPERATRICEM. Gratulatur de adepto imperio. Divinam illi precatur gratiam. Romanam Ecclesiam commendat. |
| EPISTOLA XL. AD CYRIACUM PATRIARCHAM CONSTANTINOPOLITANUM. Hortatur ut pacis studio a superbo Universalis titulo abstineat. Commendat Bonifacium diaconum. |
| EPISTOLA XLI. AD EULOGIUM ALEXANDRINUM PATRIARCHAM. Eulogium ad simoniam evellendam hortatur. |
| EPISTOLA XLIII. AD IOANNEM PANORMITANUM. Quem videre peroptabat, manere in Sicilia concedit, ob navigii periculum. |
| EPISTOLA XLIV. AD IOANNEM PANORMITANUM EPISCOPUM. Quae clericis suis iusta petentibus promisit exhibeat. |
| EPISTOLA XLV seu CAPITULARE PRIMUM. AD IOANNEM DEFENSOREM. Quid in Ianuarii, Malacitani episcopi, cuiusdam illius presbyteri, necnon Stephani episcopi causis inquirendum ac statuendum sit. |
| EPISTOLA XLVI. AD IOANNEM DEFENSOREM. Dissolutos ac depravatos Capricanae insulae monachos in viam reducat. |
| EPISTOLA XLVII. AD THEODORUM CURATOREM. Petrum eiusque matrem amanter commendat. |