De uisitatione nepotuli sui Edition: Brandes, Ellis, Petschenig, Schenkl, Wien, 1888 SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS
| 1 | Quam modicam stillam quanto torrente rependis, |
| 2 | Sancte deus, licet ipsa huius uel guttula roris |
| 3 | A te tam sterili data sit uel praestita cordi. |
| 4 | Non his obsequiis tam largum flumen egebat |
| 5 | Vt tenuis leuibus foliis qui decidit umor |
| 6 | Tam profluo augmentum faceret dum labitur amni, |
| 7 | Cum magis ad ramos de ripis surgeret umor. |
| 8 | Dum uitreus fundit nebularum stamina gurges |
| 9 | Contiguumque rapit sitiens uicinia frigus. |
| 10 | Inde haec gutta meas tetigit tam prodiga fauces, |
| 11 | Tangeret ut murmur solidi crystalla fluenti. |
| 12 | Quantum haec sola mihi ferret patientia donum, |
| 13 | Vt nullam incideret felix audacia culpam: |
| 14 | Nunc uero his etiam duplicatur gratia signis, |
| 15 | Vt nullo te fine canam, uenerande sacerdos. |
| 16 | Non finitur opus quo susciter. addita crescunt, |
| 17 | Quae meminisse iuuet. uirtus dum proditur, astat. |
| 18 | Tune meas uisis lacrimas? tu fletibus illis |
| 19 | Fers miseratus opem? te uitae altissimus auctor |
| 20 | Exorante grauis cohibet lamenta senectae? |
| 21 | Ipsa salus uitam reuehit. deiecerat aegrum |
| 22 | Et paene exanimem morbi uis tanta nepotem |
| 23 | Coniunctamque eidem nubendi lege puellam, |
| 24 | Vt uix iam tenui spirarent corpora flatu, |
| 25 | Nec posset sollers tactus deprendere uenas |
| 26 | Subtracto pulsu filo languente latentes. |
| 27 | Me quoque submotum pietas arcebat ab omni |
| 28 | Officio. exosam uitabant lumina lucem, |
| 29 | Dum poena est quodcumque uident. spes uua pauentis |
| 30 | Cor tetigit iuuenis, causam mandare patrono |
| 31 | Indulti et totiens propius meminisse fauoris. |
| 32 | Nuper contigerat perlatam euoluere chartam, |
| 33 | Quae tanti ad nosmet meriti peruenerat, inde |
| 34 | Innumera ut miris fulgeret gratia signis, |
| 35 | Quis dominus ueri meritum testatus amici |
| 36 | Ornabat sanctum per dona immensa sepulchrum. |
| 37 | Haec signa antistes dextra signauerat alma |
| 38 | Perpetuus, tanti gauisus laude magistri. |
| 39 | Hanc igitur chartam uix linguae murmure paruo |
| 40 | Incunctante fide spes non incerta poposcit. |
| 41 | Exanimi iuueni uires fiducia fandi |
| 42 | Praestitit et fessam laxauit gratia linguam. |
| 43 | Ergo inter medios quos febris mouerat ignes |
| 44 | Virtutum palmas stomacho coniunxit anhelo |
| 45 | Et rapuit, recolendo fidem quae scripsit, in ipsis |
| 46 | Condita uisceribus quidquid conclusa tegebat |
| 47 | Pagina, et ad uotum uelox medicina cucurrit. |
| 48 | Exiluit iussus tanta ad miracula sudor, |
| 49 | Creuit et ad numerum tanti quoque muneris ordo, |
| 50 | Vt scribenda fidem faciant, quam scripta retentant. |
| 51 | Non tam pernici suspendunt sucina saltu |
| 52 | Fistucam faeni uicini glute uaporis, |
| 53 | Quam citus ad chartam madefacti corporis umor |
| 54 | Mandato celerante redit. spe uita reuertens |
| 55 | Affectu quaesiuit auum quasi nuntia tanti |
| 56 | Muneris, et reliquis iussit me iungere signis |
| 57 | Quam persensit opem. tali mandanda patrono est |
| 58 | Causa rei. adsistit propior clementia sancti |
| 59 | Et culpae offensam releuat tutella fauoris. |
| 60 | Nec mora commoditas numerum praegressa dierum, |
| 61 | Quo saepe ignaros spes dinumerata fefellit, |
| 62 | Auxiliis orantis adest. nec clauditur ullis |
| 63 | Gratia uera locis nec uires terminus artat, |
| 64 | Quas deus accumulat. propter curatio tangit, |
| 65 | Qua saluator adest. tam longe abiuncta sepulchro |
| 66 | Cellula suscepit, quod mens adtenta poposcit, |
| 67 | Atque ipso ingressa est quo credita gratia puncto. |
| 68 | Ille aeger letumque pauens uxoris amatae |
| 69 | Fit medicus suadetque fidem mittendo salutem, |
| 70 | Poscit et ille torus, quidquid persenserat iste. |
| 71 | Est certamen opem retinere et quaerere partem. |
| 72 | Hic possessa timet dimittere, at illa probatis |
| 73 | Se quoque saluari festinat credula signis. |
| 74 | Si † dure inque uices ambo optant, ambo retentant, |
| 75 | Atque haerens uni pietas succurrit utrique. |
| 76 | Grates, sancte, tibi, dum spiritus hos regit artus, |
| 77 | Mens et lingua canet. nunc respice cetera clemens |
| 78 | Membra domus, celeris reuehens fomenta salutis, |
| 79 | Et tibi commissam propior solare senectam, |
| 80 | Optata indulgens propere uel praestita seruans. |