monumenta.ch > Florus Lugdunensis > 1
Florus Lugdunensis, Carmina religiosa, MARTENII ADMONITIO DE CARMINIBUS PROXIME SEQUENTIBUS. <<< >>> II. GESTA CHRISTI DOMINI.
I. IN EVANGELIUM MATTHAEI. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS
1 Primus evangelici scripsit mysteria regni
Matthaeus ex telonio ad coeli lucra vocatus.
2 Haec canat almus amor, haec dulci voce resultet.
3 Nascitur in Bethleem sancta de Virgine Christus,
Advenere Magi coelesti sidere ducti.
4 Ioseph cum puero Aegyptum migrare iubetur.
5 Caeduntur pueri regis livore cruenti.
6 Iesus ab Aegypto Nazareth revocatur in urbem.
7 Ioannes populos tingit Iordanis in undis.
8 Suscipit et Christus humilis baptisma Ioannis.
9 Inde quater denis ieiunans ipse diebus.
10 Tentatus zabuli vincit molimina diri.
11 Piscantes Petrum, Andraeam, Iocobum atque Ioannem
Evocat. 12 Illi almis parent mox sedule iussis:
Retibus abiectis, et navi et patre relictis.
13 His ille assumptis Galilaeam circuit omnem,
Ac varios hominum languores curat ubique,
Discipulos mandata docet, dat iura beatis.
14 Sanguinis effusi vitandam admonet iram.
15 Munera grata Deo, fraternam reddere pacem,
Moechiam cordis fugiendam pectore casto.
16 Scandala si generent oculi qui more coluntur
Sive manus dextrae pulsi procul ire iubentur,
Semper nexa viro nisi constet adultera coniux.
17 uramenta vetat, quia sunt periuria iuxta:
Est et Non statuit veraci voce tenendum.
18 Altera caedenti detur maxilla libenter.
19 Et pius almus amor inimicos diligat ipsos,
Ut pietatis opus sine laeva dextera reddat,
Utque placere Patri cupiat oratio soli.
20 Ut mens munda Deo ieiunia laeta frequentet,
Nec facie tristi laudem petat illa caducam,
Thesaurum coelo condendum fur ubi nullus.
21 Corporis est oculus operis intentio simplex.
22 Haec si pura viget, totos illuminat artus,
Nec tenebrosa fient, quae lucis amore geruntur.
23 Nullum posse aeque dominis servire duobus,
Nec mamonae atque Deo divisa mente placere;
Pellendas animo curas et vestis et escae.
24 Si volucres coeli pascit opulentia Patris,
Molliaque auleolo depingit lilia flore,
Quando suis unquam natis pia dona negabit?
Quapropter sua cuique satis sit cura dici,
Crastina non crucient, quia sunt incerta caducis.
25 Iustitia est quaerenda Dei, reliqua ultro dabuntur.
26 Occulta alterius damnet se iudice nemo,
Ex oculo fratris festucam educere quaerens,
Ipse prius proprio pellat de lumine tignum.
27 Ira vetusta trahit, levior festuca notatur.
28 Purget ab ira animum qui vult pietate mederi.
29 Nempe odio exstinctus nil rectum cernit ocellus.
30 Ne margaritam calcandam exponere porcis
Quis velit, aut sanctum canibus dare dilacerandum.
31 Mitibus et mundis prosunt mysteria pacis.
32 Postulet alma fides, ut possit sumere dona.
33 Quaerat amor sitiens, ut mox optata reportet,
Pulset opus studiumque plum, tum clausa patebunt.
34 Vitandi semper falsi exsecrandique prophetae,
Quos sub pelle ovium rabies agit atra luporum;
Sacramenta ferunt fidei, sed funere vivunt.
35 Aedificanda domus verae fundamine petrae:
Dum procul omnis humus fundo purgatur ab imo,
Ac pietate proba Christi mandata geruntur,
Vitandum prorsus fluxae fundamen arenae,
Ne leviter positam sub intus ruat impetus aedem,
Sic immota imbres, ventos, et flumina temnet.
36 Caligosi imbres errorum nube pluuntur,
Venti alternantes adversa et prospera mundi.
37 Repit humo ut fluvius carnis lutulenta voluptas.
38 Iesus item mundat descendens monte leprosum,
Si vis, ille inquit, potes et mihi ferre medelam.
39 Ille, volo, ut dixit, fugit illico lurida pestis.
40 Paralysi fessum, puerum quoque centurionis,
Et socrum Petri lethali febre iacentem,
Atque alios plures salvat virtute potenti.
41 Fallacem scribam reprobat, nec prorsus habere
Quo ponat recline caput sese asserit usquam.
42 Vulpibus hunc [f. hic] foveam dicens magis esse
Ast alium functi neglecto corpore patris [dolosis.
Se iubet ipse sequi, et morituris mortua linqui.
43 Imperitat ventis, iussu maris aequora sedat.
44 Daemonicam humano legionem corpore pellit,
Et maris hanc tetras cum porcis mergit in undas.
45 Paralysi ereptum mandat sibi ferre grabatum.
46 Matthaeum vocat, et mundi dat spernere lucra,
Ac propriae dignans publicanos iungere mensae,
Aegrotos medico potius testatur egere.
47 Ieiunii veri commendans mystice culmen,
Discipulis sacri zelantibus ecce Ioannis
Parabolam panni, vinique, utriumque reponit.
48 Fessa cruore diu mulier sine lege fluenti
Attactu sacrae vestis purgata recedit.
49 Redditur et vitae iam funere iuncta puella.
50 Mox amissa diu redduntur lumina caecis.
51 Daemonium mutum surdumque expellit Iesus.
52 Lumen apostolicum populis iubet ire docendis.
53 Petrus et Andraeas, Iacobus simul, atque Ioannes,
Bartholomaeus, Thomas, Matthaeus, pariterque Philippus,
Alfaei Iacobus, Thaddaeus, Simon et Iscariotes.
54 Hi sunt quos misit verbum reboare salutis,
Curare infirmos, et pellere daemones atros.
55 Et tamen ex ipsis periit, quia prodidit, unus.
56 Dirigit ad Christum Ioannes carcere clausus,
Increpat ille urbes, quae tot miranda videntes,
Duritia immani non poenituere dolentes.
57 Exsultans Iesus Patris mysteria laudat,
Atque suum lene esse iugum clementius infit.
58 Discipuli spicas solventes sabbata vellunt.
59 Arentem dextram concesso robore sanat.
60 Daemonio eiecto, caecum mutumque resalvat.
61 Quod satanas nequeat satanam depellere monstrat.
62 Tentanti turbae signum promittit Ionae.
63 Esse sibi matres, vel fratres, atque sorores,
Hos tantum agnoscit, qui Patris iussa sequuntur.
64 Parabolas plures vario sermone profatur,
Secreta eructans absconsa ab origine mundi,
Vatis et antiqui complens sacro ordine dicta.
65 Agricolam ponit triplici qui fruge redundans,
Tricenum ex cultis fructum percepit ab agris.
66 Sexageno etiam centenum accrescere gaudens.
67 De lolio mundae segeti quod sparserat hostis,
De grano minimi late crescente sinapis,
De fermento etiam quo vim trahit undique massa.
68 Discipulis lolii segetisque aenigmata solvit.
69 Parabolam subdit thesaurisare latentis,
Margaritae etiam pretiosa luce micantis.
70 Et missi in pelagus retis genus omne natantum
Quod trahit ad littus, ubi fit discretio solers,
Vasa bonos capiunt, diversos proiicit usus.
71 Caeditur Herodis iussu Baptista Ioannes,
Et caput in disco scelerata ad gaudia fertur.
72 Discipuli adveniunt, condunt pia membra sepulcro.
73 Millia quinque virum de panum quinque paratu
Piscibus et geminis, Christi virtute replentur.
74 Bis cofinos etiam cumularunt fragmina senos.
75 Iesus per fluctus graditur, maris aequora calent,
Mergentem Petrum placida dat sistere dextra.
76 Gennesar in populis multorum incommoda curat.
77 De manuum lavacro pharisaeus murmurat error.
78 Ille docet cordis verum interiusque lavacrum.
79 Obtinuit natae mulier Cananaea salutem.
80 Monte Galilaeae miserorum examina curat.
81 Quatuor ex septem mox millia panibus implet.
82 Fermentum, Pharisaee, tuum docet esse cavendum.
83 Clarificat Christum felix confessio Petri,
Accipit et claves regni coelestis ab ipso.
84 Praecipit ille crucem propriam cuique ille ferendam.
85 Testatur quosdam duram non cernere mortem,
Donec in proprio Christum fulgescere regno
Felici intuitu videant, coelique pavescant.
86 Discipulis in monte tribus se protinus ipse
Coelestis formae vestitum lumine monstrat:
Cui simul Heliam Moysenque assistere cernunt.
87 Confestim trepidos circumdat lucida nubes,
Et vox clara Patris testantis ab aethere venit:
Filius hic meus est, huius praecepta tenete.
88 His etiam Heliam post haec in monte, revertens
Iam venisse canit, nec hunc tamen esse receptum,
His illi in verbis iustum sensere Ioannem.
89 Mox puerum curat, fugit hinc lunatica pestis.
90 Vivacem fidem similem vult esse sinapi.
91 Solvit caesaraeum piscis ex ore tributum.
92 Ad pueri formam humiles iubet esse fideles.
93 Scandalizantem oculum propria vult sede revelli.
94 Id pedis atque manus etiam discrimine monstrat.
95 Nec minimos unquam temnendos esse fideles,
Pro quibus angelicae invigilat custodia curae.
96 Nam saxo oppressus laedens mergitur abysso.
97 Ignoscendum omni clementi pectore fratri,
Ut Deus ignoscat, nec duris dura rependat.
98 Coniugii vinclum servandum iure fideli.
99 Heunuchos laudat, qui coeli regna requirunt,
Diligit innocuos pueros, benedicit eisdem,
Divitibus dure reserari limina vitae.
100 Centuplicem fructum capient qui cuncta relinquent.
101 Parabolam profert varie vineta colentum,
Qua docet extremos fieri plerumque priores.
102 Zebedei natis avidis ad culmen honoris
Ante calix tristis proponitur esse bibendus.
103 Praeteriens Dominus geminis dat lumina caecis.
104 Ducitur ad Iesum pullus cum matre sedendus,
Mercantes templo pellit, Patris expiat aulam.
105 Gaudentes pueri pie Christo Osanna resultant.
106 Frondosam ficum, fructu quia forte carebat,
Iussit, et extemplo damnata exaruit arbor:
Fructiferos quia Christus amat, sine fructibus odit.
107 Pontifices rogitant unde illi tanta potestas,
Sed confusi abeunt testantis voce Ioannis,
Nec verum falsi nec vera audire merentes.
108 Parabolam subdit natorum forte duorum,
Qui patris imperiis diversa sorte resistunt.
109 Ac scribis praefert meretrices iure superbis.
110 Tradita ruricolis rursum vineta feruntur,
Qui ad sese missos crudeli morte necarunt,
Postremo et Domini perimentes impie natum.
111 Parabola invitans ad regis prandia plures,
Quos quia tempserunt, mox ultio digna secuta est.
112 Veste carens digna mersatur et ipse tenebris.
113 Ut divina Deo reddantur, regia regi,
Quod venturo aevo carnis connubia cessent,
Quod Christus David Dominus et Filius exstet.
114 In cathedra Moisi legis residere peritos,
Horum dicta sequi, vitari exempla iubentur.
115 Increpat hos Christus, quod perdant quique lucrantur.
116 Quod iusiurandum violent, quod maxime sanctum est.
117 Quod calicem excolent, studeant glutire camelum.
118 Sectantes minima, temnentes maxima legis.
119 Quod calicem et cyathum exterius mundare laborent,
Nec labem interius latitantem extergere curent,
Cum foris atque intus hominis sit conditor unus.
120 Ingemit hos similes albatis calce sepulcris,
Quae speciosa foris, horrenda intrinsecus exstant:
Sana nitent oculis, sunt omnia tetra latebris.
121 Splendida qui sanctis condunt monumenta prophetis.
122 Nihilque ex hoc aliud nisi sanguinis esse probentur
Haeredes vatum, in Dominum quia credere nollent.
123 Ierusalem plangit, templum se linquere dicit,
Omnia et in cineres subito lapsura minatur,
Hisque suos vultus post hac negat esse videndos.
124 Extremos quae signa dies praecurrere constet
Exsequitur, falsos meminit exsurgere Christos
Et falsos vates, erroribus omnia plena.
125 Adventus proprii terrorem et tempora pandit,
Decidere stellas, tota astra nigrescere coeli.
126 Exemplis vigilare monet, furemque cavendum.
127 Lumina virgineis ne sint macentia vasis.
128 Sed potius pingui semper foveantur olivo:
Sumpta talenta piis usuris crescere mandat.
129 Iudicii in solio cum sederit ille tremendo,
A dextris stare infit oves, haedosque sinistris:
Hos ire in flammas, illos ad pascua vitae.
130 Pontifices Dominum quaerunt occidere Christum.
131 Unguento felix mulier perfundit Iesum.
132 Ut Christum prodat Iudas dona irrita quaerit.
133 Hunc Dominus coenans designat voce gementi
Corporis ipse sui sanctis mysteria tradit.
134 Praedicit Petro quod se ter nocte negaret.
135 Orat ut instantis calicis pertranseat hora:
Sed magis ut Patris fiat praefixa voluntas.
136 Oscula dat Iudas tradendi signa magistri.
137 Consilio insano falsos producere testes
In Christum placuit; mendax sibi lingua repugnat.
138 Damnatus probris illuditur undique Iesus.
139 Abnegat hunc Petrus, lacrymis mox plangit amaris
Vinctus Pilato perimendus traditur ipse.
140 Emerunt figuli pretio de sanguinis agrum.
141 Pilatus populo permittit perdere Christum;
Passio sacra pii completur in ordine Iesu.
142 Mox elementa tremunt, scindit sua pallia templum
Ille subit mortem; Procul, ait, tartare; victor
E tumulo surgit; clara virtute refulget.
143 Discipulis mandata dedit, baptisma sacravit.
144 Cui laus et virtus, cui gloria summa per aevum
Sit cum Patre Deo coelesti in sede beato,
Spiritui sancto consors, et sidera clament.
145 Amen.
Florus Lugdunensis, Carmina religiosa, MARTENII ADMONITIO DE CARMINIBUS PROXIME SEQUENTIBUS. <<< >>> II. GESTA CHRISTI DOMINI.
monumenta.ch > Florus Lugdunensis > 1