| 1 | [ARGUMENTUM. --- Hinc, postquam paucis ostendit iniquitatem coactae religionis, qualis vis Numini probari non potest, cui (vel ex illorum sententia) libens animus addici debet, pergit ad secundum titulum laesae, et quidem maioris, Divinitatis: siquidem illi Numen viventium Imperatorum prae omnibus Diis suis, mortuis scilicet venerari sint soliti; deprehundunturque ita irreligiosi erga Deos suos, quos prae Caesaribus suis contemnere et periuriis polluere non desistant.] Quoniam autem facile iniquum videretur , liberos homines invitos urgeri ad sacrificandum (nam et alias divinae rei faciendae libens animus indicitur): certe ineptum existimaretur, si quis ab alio cogeretur ad honorem deorum, quos ultro sui caussa placare deberet, ne prae manu esset iure libertatis dicere: Nolo mihi Iovem propitium; tu, quis est me conveniat Ianus iratus ex qua velit fronte; quid tibi mecum est? Formati estis ab iisdem utique spiritibus, ut nos pro salute imperatoris sacrificare cogatis, et imposita est tam vobis necessitas cogendi, quam nobis obligatio periclitandi. |
| 2 | Ventum est igitur ad secundum titulum laesae augustioris maiestatis, siquidem maiore formidine et callidiore timiditate Caesarem observatis, quam ipsum de Olympo Iovem, et merito si sciatis. Quis enim ex viventibus non quolibet mortuo tuo potior ? Sed nec hoc vos ratione facitis potius quam respectu praesentaneae potestatis, adeo et in isto irreligiosi erga deos vestros timoris humano dominio dicatis. |
| 3 | Citius denique apud vos per omnes deos, quam per unum genium Caesaris peieratur. |