Ovidius, Metamorphoses, 14 HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS
1 | Iamque Giganteis iniectam faucibus Aetnen |
2 | arvaque Cyclopum, quid rastra, quid usus aratri, |
3 | nescia nec quicquam iunctis debentia bubus |
4 | bav1669.54 v liquerat Euboicus tumidarum cultor aquarum, |
5 | bav1669.54 r-48 liquerat et Zanclen adversaque moenia Regi |
6 | bav1669.54 v-2 navifragumque fretum, gemino quod litore pressum |
7 | cbo125.167v Ausoniae Siculaeque tenet confinia terrae. |
8 | inde manu magna Tyrrhena per aequora vectus |
9 | herbiferos adiit colles atque atria Glaucus |
10 | Sole satae Circes, variarum plena ferarum. |
11 | quam simul adspexit, dicta acceptaque salute, |
12 | 'diva, dei miserere, precor! nam sola levare |
13 | tu potes hunc,' dixit 'videar modo dignus, amorem. |
14 | quanta sit herbarum, Titani, potentia, nulli |
15 | quam mihi cognitius, qui sum mutatus ab illis. |
16 | neve mei non nota tibi sit causa furoris: |
17 | litore in Italico, Messenia moenia contra, |
18 | slu1092.152 r Scylla mihi visa est. pudor est promissa precesque |
19 | blanditiasque meas contemptaque verba referre; |
20 | at tu, sive aliquid regni est in carmine, carmen |
21 | ore move sacro, sive expugnacior herba est, |
22 | cpl1661.102 r utere temptatis operosae viribus herbae |
23 | nec medeare mihi sanesque haec vulnera mando, |
24 | fine nihil opus est: partem ferat illa caloris.' |
25 | at Circe (neque enim flammis habet aptius ulla |
26 | talibus ingenium, seu causa est huius in ipsa, |
27 | seu Venus indicio facit hoc offensa paterno,) |
28 | talia verba refert: 'melius sequerere volentem |
29 | optantemque eadem parilique cupidine captam. |
30 | dignus eras ultro (poteras certeque) rogari, |
31 | et, si spem dederis, mihi crede, rogaberis ultro. |
32 | bav1663.147 r neu dubites absitque tuae fiducia formae, |
33 | en ego, cum dea sim, nitidi cum filia Solis, |
34 | carmine cum tantum, tantum quoque gramine possim, |
35 | ut tua sim, voveo. spernentem sperne, sequenti |
36 | redde vices, unoque duas ulciscere facto.' |
37 | talia temptanti 'prius' inquit 'in aequore frondes' |
38 | cbo125.168r Glaucus 'et in summis nascentur montibus algae, |
39 | sospite quam Scylla nostri mutentur amores.' |
40 | indignata dea est et laedere quatenus ipsum |
41 | non poterat (nec vellet amans), irascitur illi, |
42 | quae sibi praelata est; venerisque offensa repulsa, |
43 | protinus horrendis infamia pabula sucis |
44 | conterit et tritis Hecateia carmina miscet |
45 | caerulaque induitur velamina perque ferarum |
46 | agmen adulantum media procedit ab aula |
47 | oppositumque petens contra Zancleia saxa |
48 | Region ingreditur ferventes aestibus undas, |
49 | in quibus ut solida ponit vestigia terra |
50 | csg866.94 summaque decurrit pedibus super aequora siccis. |
51 | slu1092.152 v parvus erat gurges, curvos sinuatus in arcus, |
52 | grata quies Scyllae: quo se referebat ab aestu |
53 | et maris et caeli, medio cum plurimus orbe |
54 | sol erat et minimas a vertice fecerat umbras. |
55 | hunc dea praevitiat portentificisque venenis |
56 | inquinat; hic pressos latices radice nocenti |
57 | spargit et obscurum verborum ambage novorum |
58 | ter noviens carmen magico demurmurat ore. |
59 | Scylla venit mediaque tenus descenderat alvo, |
60 | cum sua foedari latrantibus inguina monstris |
61 | adspicit ac primo credens non corporis illas |
62 | esse sui partes, refugitque abigitque timetque |
63 | ora proterva canum, sed quos fugit, attrahit una |
64 | et corpus quaerens femorum crurumque pedumque |
65 | Cerbereos rictus pro partibus invenit illis: |
66 | statque canum rabie subiectaque terga ferarum |
67 | inguinibus truncis uteroque exstante coercet. |
68 | Flevit amans Glaucus nimiumque hostiliter usae |
69 | cbo125.168v bav1663.147 v viribus herbarum fugit conubia Circes; |
70 | Scylla loco mansit cumque est data copia, primum |
71 | in Circes odium sociis spoliavit Ulixem; |
72 | cpl1661.102 v mox eadem Teucras fuerat mersura carinas, |
73 | ni prius in scopulum, qui nunc quoque saxeus exstat, |
74 | transformata foret: scopulum quoque navita vitat. |
75 | Hunc ubi Troianae remis avidamque Charybdin |
76 | evicere rates, cum iam prope litus adessent |
77 | Ausonium, Libycas vento referuntur ad oras. |
78 | excipit Aenean illic animoque domoque |
79 | non bene discidium Phrygii latura mariti |
80 | Sidonis; inque pyra sacri sub imagine facta |
81 | incubuit ferro deceptaque decipit omnes. |
82 | rursus harenosae fugiens nova moenia terrae |
83 | ad sedemque Erycis fidumque relatus Acesten |
84 | slu1092.153 r sacrificat tumulumque sui genitoris honorat. |
85 | quasque rates Iris Iunonia paene cremarat, |
86 | solvit et Hippotadae regnum terrasque calenti |
87 | sulphure fumantis Acheloiadumque relinquit |
88 | Sirenum scopulos, orbataque praeside pinus |
89 | Inarimen Prochytenque legit sterilique locatas |
90 | colle Pithecusas, habitantum nomine dictas. |
91 | quippe deum genitor, fraudem et periuria quondam |
92 | Cercopum exosus gentisque admissa dolosae, |
93 | in deforme viros animal mutavit, ut idem |
94 | dissimiles homini possent similesque videri, |
95 | membraque contraxit naresque a fronte resimas |
96 | contudit et rugis peraravit anilibus ora |
97 | totaque velatos flaventi corpora villo |
98 | misit in has sedes nec non prius abstulit usum |
99 | verborum et natae dira in periuria linguae; |
100 | cbo125.169r posse queri tantum rauco stridore reliquit. |
101 | bav1669.55 r Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra |
102 | moenia deseruit, laeva de parte canori |
103 | Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus ulvis, |
104 | litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae |
105 | intrat et, ut manes adeat per Averna paternos, |
106 | orat. at illa diu vultum tellure moratum |
107 | bav1663.148 r erexit tandemque deo furibunda recepto |
108 | 'magna petis,' dixit, 'vir factis maxime, cuius |
109 | dextera per ferrum, pietas spectata per ignes. |
110 | pone tamen, Troiane, metum: potiere petitis |
111 | Elysiasque domos et regna novissima mundi |
112 | me duce cognosces simulacraque cara parentis. |
113 | invia virtuti nulla est via.' dixit et auro |
114 | fulgentem ramum silva Iunonis Avernae |
115 | monstravit iussitque suo divellere trunco. |
116 | paruit Aeneas et formidabilis Orci |
117 | slu1092.153 v vidit opes atavosque suos umbramque senilem |
118 | magnanimi Anchisae; didicit quoque iura locorum, |
119 | quaeque novis essent adeunda pericula bellis. |
120 | inde ferens lassos averso tramite passus |
121 | cum duce Cumaea mollit sermone laborem. |
122 | cpl1661.103 r dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit, |
123 | 'seu dea tu praesens, seu dis gratissima,' dixit, |
124 | 'numinis instar eris semper mihi, meque fatebor |
125 | muneris esse tui, quae me loca mortis adire, |
126 | quae loca me visae voluisti evadere mortis. |
127 | pro quibus aerias meritis evectus ad auras |
128 | templa tibi statuam, tribuam tibi turis honores.' |
129 | respicit hunc vates et suspiratibus haustis |
130 | 'nec dea sum,' dixit 'nec sacri turis honore |
131 | cbo125.169v humanum dignare caput, neu nescius erres, |
132 | lux aeterna mihi carituraque fine dabatur, |
133 | si mea virginitas Phoebo patuisset amanti. |
134 | dum tamen hanc sperat, dum praecorrumpere donis |
135 | me cupit, 'elige,' ait 'virgo Cumaea, quid optes: |
136 | optatis potiere tuis.' ego pulveris hausti |
137 | ostendens cumulum, quot haberet corpora pulvis, |
138 | tot mihi natales contingere vana rogavi; |
139 | excidit, ut peterem iuvenes quoque protinus annos. |
140 | hos tamen ille mihi dabat aeternamque iuventam, |
141 | si Venerem paterer: contempto munere Phoebi |
142 | innuba permaneo; sed iam felicior aetas |
143 | terga dedit, tremuloque gradu venit aegra senectus, |
144 | bav1663.148 v quae patienda diu est. nam iam mihi saecula septem |
145 | acta, tamen superest, numeros ut pulveris aequem, |
146 | ter centum messes, ter centum musta videre. |
147 | tempus erit, cum de tanto me corpore parvam |
148 | csg866.95 longa dies faciet, consumptaque membra senecta |
149 | ad minimum redigentur onus: nec amata videbor |
150 | slu1092.154 r nec placuisse deo, Phoebus quoque forsitan ipse |
151 | vel non cognoscet, vel dilexisse negabit: |
152 | usque adeo mutata ferar nullique videnda, |
153 | voce tamen noscar; vocem mihi fata relinquent.' |
154 | Talia convexum per iter memorante Sibylla |
155 | sedibus Euboicam Stygiis emergit in urbem |
156 | Troius Aeneas sacrisque ex more litatis |
157 | litora adit nondum nutricis habentia nomen. |
158 | hic quoque substiterat post taedia longa laborum |
159 | Neritius Macareus, comes experientis Ulixis. |
160 | desertum quondam mediis qui rupibus Aetnae |
161 | noscit Achaemeniden inprovisoque repertum |
162 | cbo125.170r vivere miratus, 'qui te casusve deusve |
163 | servat, Achaemenide? cur' inquit 'barbara Graium |
164 | prora vehit? petitur vestra quae terra carina?' |
165 | talia quaerenti, iam non hirsutus amictu, |
166 | iam suus et spinis conserto tegmine nullis, |
167 | fatur Achaemenides: 'iterum Polyphemon et illos |
168 | adspiciam fluidos humano sanguine rictus, |
169 | hac mihi si potior domus est Ithaceque carina, |
170 | si minus Aenean veneror genitore, nec umquam |
171 | cpl1661.103 v esse satis potero, praestem licet omnia, gratus. |
172 | quod loquor et spiro caelumque et sidera solis |
173 | respicio, possimne ingratus et inmemor esse? |
174 | ille dedit, quod non anima haec Cyclopis in ora |
175 | venit, et ut iam nunc lumen vitale relinquam, |
176 | aut tumulo aut certe non illa condar in alvo. |
177 | quid mihi tunc animi (nisi si timor abstulit omnem |
178 | sensum animumque) fuit, cum vos petere alta relictus |
179 | aequora conspexi? volui inclamare, sed hosti |
180 | prodere me timui: vestrae quoque clamor Ulixis |
181 | bav1663.149 r paene rati nocuit. vidi, cum monte revulsum |
182 | inmanem scopulum medias permisit in undas; |
183 | slu1092.154 v vidi iterum veluti tormenti viribus acta |
184 | vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto |
185 | et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam, |
186 | pertimui, iam me non esse oblitus in illa. |
187 | ut vero fuga vos a certa morte reduxit, |
188 | ille quidem totam gemebundus obambulat Aetnam |
189 | praetemptatque manu silvas et luminis orbus |
190 | rupibus incursat foedataque bracchia tabo |
191 | in mare protendens gentem exsecratur Achivam |
192 | atque ait: 'o si quis referat mihi casus Ulixem, |
193 | cbo125.170v aut aliquem e sociis, in quem mea saeviat ira, |
194 | viscera cuius edam, cuius viventia dextra |
195 | membra mea laniem, cuius mihi sanguis inundet |
196 | guttur, et elisi trepident sub dentibus artus: |
197 | quam nullum aut leve sit damnum mihi lucis ademptae!' |
198 | bav1669.55 v haec et plura ferox, me luridus occupat horror |
199 | spectantem vultus etiamnum caede madentes |
200 | crudelesque manus et inanem luminis orbem |
201 | membraque et humano concretam sanguine barbam. |
202 | mors erat ante oculos, minimum tamen illa malorum, |
203 | et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar |
204 | in sua mersurum, mentique haerebat imago |
205 | temporis illius, quo vidi bina meorum |
206 | ter quater adfligi sociorum corpora terrae, |
207 | cum super ipse iacens hirsuti more leonis |
208 | visceraque et carnes cumque albis ossa medullis |
209 | semianimesque artus avidam condebat in alvum; |
210 | me tremor invasit: stabam sine sanguine maestus, |
211 | mandentemque videns eiectantemque cruentas |
212 | ore dapes et frusta mero glomerata vomentem: |
213 | talia fingebam misero mihi fata parari |
214 | perque dies multos latitans omnemque tremiscens |
215 | ad strepitum mortemque timens cupidusque moriri |
216 | slu1092.155 r glande famem pellens et mixta frondibus herba |
217 | solus inops exspes leto poenaeque relictus |
218 | bav1663.149 v hanc procul adspexi longo post tempore navem |
219 | oravique fugam gestu ad litusque cucurri, |
220 | et movi: Graiumque ratis Troiana recepit! |
221 | cpl1661.104 r tu quoque pande tuos, comitum gratissime, casus |
222 | et ducis et turbae, quae tecum est credita ponto.' |
223 | Aeolon ille refert Tusco regnare profundo, |
224 | cbo125.171r Aeolon Hippotaden, cohibentem carcere ventos; |
225 | quos bovis inclusos tergo, memorabile munus, |
226 | Dulichium sumpsisse ducem flatuque secundo |
227 | lucibus isse novem et terram aspexisse petitam; |
228 | proxima post nonam cum sese aurora moveret, |
229 | invidia socios praedaeque cupidine victos |
230 | esse; ratos aurum, dempsisse ligamina ventis; |
231 | cum quibus isse retro, per quas modo venerat undas, |
232 | Aeoliique ratem portus repetisse tyranni. |
233 | 'inde Lami veterem Laestrygonis' inquit 'in urbem |
234 | venimus: Antiphates terra regnabat in illa. |
235 | missus ad hunc ego sum, numero comitante duorum, |
236 | vixque fuga quaesita salus comitique mihique, |
237 | tertius e nobis Laestrygonis inpia tinxit |
238 | ora cruore suo. fugientibus instat et agmen |
239 | concitat Antiphates; coeunt et saxa trabesque |
240 | coniciunt merguntque viros merguntque carinas. |
241 | una tamen, quae nos ipsumque vehebat Ulixem, |
242 | effugit. amissa sociorum parte dolentes |
243 | multaque conquesti terris adlabimur illis, |
244 | quas procul hinc cernis (procul est, mihi crede, videnda |
245 | insula visa mihi!) tuque o iustissime Troum, |
246 | csg866.96 nate dea, (neque enim finito Marte vocandus |
247 | hostis es, Aenea) moneo, fuge litora Circes! |
248 | nos quoque Circaeo religata in litore pinu, |
249 | slu1092.155 v Antiphatae memores inmansuetique Cyclopis, |
250 | ire negabamus; sed tecta ignota subire |
251 | sorte sumus lecti: sors me fidumque Politen |
252 | Eurylochumque simul nimiique Elpenora vini |
253 | bisque novem socios Circaea ad moenia misit. |
254 | quae simul attigimus stetimusque in limine tecti, |
255 | cbo125.171v bav1663.150 r mille lupi mixtaeque lupis ursaeque leaeque |
256 | occursu fecere metum, sed nulla timenda |
257 | nullaque erat nostro factura in corpore vulnus; |
258 | quin etiam blandas movere per aera caudas |
259 | nostraque adulantes comitant vestigia, donec |
260 | excipiunt famulae perque atria marmore tecta |
261 | ad dominam ducunt: pulchro sedet illa recessu |
262 | sollemni solio pallamque induta nitentem |
263 | insuper aurato circumvelatur amictu. |
264 | Nereides nymphaeque simul, quae vellera motis |
265 | nulla trahunt digitis nec fila sequentia ducunt: |
266 | gramina disponunt sparsosque sine ordine flores |
267 | secernunt calathis variasque coloribus herbas; |
268 | ipsa, quod hae faciunt, opus exigit, ipsa, quis usus |
269 | quove sit in folio, quae sit concordia mixtis, |
270 | novit et advertens pensas examinat herbas. |
271 | cpl1661.104 v haec ubi nos vidit, dicta acceptaque salute |
272 | diffudit vultus et reddidit omina votis. |
273 | nec mora, misceri tosti iubet hordea grani |
274 | mellaque vimque meri cum lacte coagula passo, |
275 | quique sub hac lateant furtim dulcedine, sucos |
276 | adicit. accipimus sacra data pocula dextra. |
277 | quae simul arenti sitientes hausimus ore, |
278 | et tetigit summos virga dea dira capillos, |
279 | (et pudet et referam) saetis horrescere coepi, |
280 | nec iam posse loqui, pro verbis edere raucum |
281 | murmur et in terram toto procumbere vultu, |
282 | slu1092.156 r osque meum sensi pando occallescere rostro, |
283 | colla tumere toris, et qua modo pocula parte |
284 | sumpta mihi fuerant, illa vestigia feci |
285 | cumque eadem passis (tantum medicamina possunt!)cbo125.172r |
286 | claudor hara, solumque suis caruisse figura |
287 | vidimus Eurylochum: solus data pocula fugit; |
288 | quae nisi vitasset, pecoris pars una manerem |
289 | nunc quoque saetigeri, nec tantae cladis ab illo |
290 | certior ad Circen ultor venisset Ulixes. |
291 | bav1663.150 v pacifer huic dederat florem Cyllenius album: |
292 | moly vocant superi, nigra radice tenetur; |
293 | tutus eo monitisque simul caelestibus intrat |
294 | bav1669.56 r ille domum Circes et ad insidiosa vocatus |
295 | pocula conantem virga mulcere capillos |
296 | reppulit et stricto pavidam deterruit ense. |
297 | inde fides dextraeque datae thalamoque receptus |
298 | coniugii dotem sociorum corpora poscit. |
299 | spargimur ignotae sucis melioribus herbae |
300 | percutimurque caput conversae verbere virgae, |
301 | verbaque dicuntur dictis contraria verbis. |
302 | quo magis illa canit, magis hoc tellure levati |
303 | erigimur, saetaeque cadunt, bifidosque relinquit |
304 | rima pedes, redeunt umeri et subiecta lacertis |
305 | bracchia sunt: flentem flentes amplectimur ipsi |
306 | haeremusque ducis collo nec verba locuti |
307 | ulla priora sumus quam nos testantia gratos. |
308 | annua nos illic tenuit mora, multaque praesens |
309 | tempore tam longo vidi, multa auribus hausi, |
310 | hoc quoque cum multis, quod clam mihi rettulit una |
311 | quattuor e famulis ad talia sacra paratis. |
312 | cum duce namque meo Circe dum sola moratur, |
313 | illa mihi niveo factum de marmore signum |
314 | ostendit iuvenale gerens in vertice picum, |
315 | slu1092.156 v aede sacra positum multisque insigne coronis. |
316 | quis foret et quare sacra coleretur in aede, |
317 | cbo125.172v cur hanc ferret avem, quaerenti et scire volenti |
318 | 'accipe' ait, 'Macareu, dominaeque potentia quae sit |
319 | hinc quoque disce meae; tu dictis adice mentem! |
320 | cpl1661.105 r 'Picus in Ausoniis, proles Saturnia, terris |
321 | rex fuit, utilium bello studiosus equorum; |
322 | forma viro, quam cernis, erat: licet ipse decorem |
323 | adspicias fictaque probes ab imagine verum; |
324 | par animus formae; nec adhuc spectasse per annos |
325 | quinquennem poterat Graia quater Elide pugnam. |
326 | ille suos dryadas Latiis in montibus ortas |
327 | verterat in vultus, illum fontana petebant |
328 | bav1663.151 r numina, naiades, quas Albula, quasque Numici, |
329 | quas Anienis aquae cursuque brevissimus Almo |
330 | Narve tulit praeceps et opacae Farfarus umbrae, |
331 | quaeque colunt Scythicae stagnum nemorale Dianae |
332 | finitimosque lacus; spretis tamen omnibus unam |
333 | ille colit nymphen, quam quondam in colle Palati |
334 | dicitur ancipiti peperisse Venilia Iano. |
335 | haec ubi nubilibus primum maturuit annis, |
336 | praeposito cunctis Laurenti tradita Pico est, |
337 | rara quidem facie, sed rarior arte canendi, |
338 | unde Canens dicta est: silvas et saxa movere |
339 | et mulcere feras et flumina longa morari |
340 | ore suo volucresque vagas retinere solebat. |
341 | quae dum feminea modulatur carmina voce, |
342 | exierat tecto Laurentes Picus in agros |
343 | indigenas fixurus apros tergumque premebat |
344 | csg866.97 acris equi laevaque hastilia bina ferebat |
345 | poeniceam fulvo chlamydem contractus ab auro. |
346 | venerat in silvas et filia Solis easdem, |
347 | utque novas legeret fecundis collibus herbas, |
348 | cbo125.173r nomine dicta suo Circaea reliquerat arva. |
349 | quae simul ac iuvenem virgultis abdita vidit, |
350 | obstipuit: cecidere manu, quas legerat, herbae, |
351 | flammaque per totas visa est errare medullas. |
352 | slu1092.157 r ut primum valido mentem conlegit ab aestu, |
353 | quid cuperet, fassura fuit: ne posset adire, |
354 | cursus equi fecit circumfususque satelles. |
355 | 'non' ait 'effugies, vento rapiare licebit, |
356 | si modo me novi, si non evanuit omnis |
357 | herbarum virtus, nec me mea carmina fallunt.' |
358 | dixit et effigiem nullo cum corpore falsi |
359 | fingit apri praeterque oculos transcurrere regis |
360 | iussit et in densum trabibus nemus ire videri, |
361 | plurima qua silva est et equo loca pervia non sunt. |
362 | haut mora, continuo praedae petit inscius umbram |
363 | Picus equique celer spumantia terga relinquit |
364 | spemque sequens vanam silva pedes errat in alta. |
365 | bav1663.151 v concipit illa preces et verba venefica dicit |
366 | ignotosque deos ignoto carmine adorat, |
367 | quo solet et niveae vultum confundere Lunae |
368 | et patrio capiti bibulas subtexere nubes. |
369 | cpl1661.105 v tum quoque cantato densetur carmine caelum |
370 | et nebulas exhalat humus, caecisque vagantur |
371 | limitibus comites, et abest custodia regis. |
372 | nacta locum tempusque 'per o, tua lumina,' dixit |
373 | 'quae mea ceperunt, perque hanc, pulcherrime, formam, |
374 | quae facit, ut supplex tibi sim dea, consule nostris |
375 | ignibus et socerum, qui pervidet omnia, Solem |
376 | accipe nec durus Titanida despice Circen.' |
377 | dixerat; ille ferox ipsamque precesque repellit |
378 | et 'quaecumque es,' ait 'non sum tuus; altera captum |
379 | cbo125.173v me tenet et teneat per longum, conprecor, aevum, |
380 | nec Venere externa socialia foedera laedam, |
381 | dum mihi Ianigenam servabunt fata Canentem.' |
382 | saepe retemptatis precibus Titania frustra |
383 | 'non inpune feres, neque' ait 'reddere Canenti, |
384 | slu1092.157 v laesaque quid faciat, quid amans, quid femina, disces |
385 | rebus; at est et amans et laesa et femina Circe!' |
386 | tum bis ad occasus, bis se convertit ad ortus, |
387 | ter iuvenem baculo tetigit, tria carmina dixit. |
388 | ille fugit, sed se solito velocius ipse |
389 | currere miratur: pennas in corpore vidit, |
390 | seque novam subito Latiis accedere silvis |
391 | indignatus avem duro fera robora rostro |
392 | bav1669.56 v figit et iratus longis dat vulnera ramis; |
393 | purpureum chlamydis pennae traxere colorem; |
394 | fibula quod fuerat vestemque momorderat aurum, |
395 | pluma fit, et fulvo cervix praecingitur auro, |
396 | nec quicquam antiquum Pico nisi nomina restat. |
397 | 'Interea comites, clamato saepe per agros |
398 | nequiquam Pico nullaque in parte reperto, |
399 | inveniunt Circen (nam iam tenuaverat auras |
400 | passaque erat nebulas ventis ac sole recludi) |
401 | criminibusque premunt veris regemque reposcunt |
402 | bav1663.152 r vimque ferunt saevisque parant incessere telis: |
403 | illa nocens spargit virus sucosque veneni |
404 | et Noctem Noctisque deos Ereboque Chaoque |
405 | convocat et longis Hecaten ululatibus orat. |
406 | exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, |
407 | ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, |
408 | sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, |
409 | et lapides visi mugitus edere raucos |
410 | cbo125.174r et latrare canes et humus serpentibus atris |
411 | squalere et tenues animae volitare silentum: |
412 | attonitum monstris vulgus pavet; illa paventis |
413 | ora venenata tetigit mirantia virga, |
414 | bcul403.102r cuius ab attactu variarum monstra ferarum |
415 | in iuvenes veniunt: nulli sua mansit imago. |
416 | 'Sparserat occiduus Tartessia litora Phoebus, |
417 | et frustra coniunx oculis animoque Canentis |
418 | slu1092.158 r cpl1661.106 r exspectatus erat: famuli populusque per omnes |
419 | discurrunt silvas atque obvia lumina portant; |
420 | nec satis est nymphae flere et lacerare capillos |
421 | et dare plangorem (facit haec tamen omnia) seque |
422 | proripit ac Latios errat vesana per agros. |
423 | sex illam noctes, totidem redeuntia solis |
424 | lumina viderunt inopem somnique cibique |
425 | per iuga, per valles, qua fors ducebat, euntem; |
426 | ultimus adspexit Thybris luctuque viaque |
427 | fessam et iam longa ponentem corpora ripa. |
428 | illic cum lacrimis ipso modulata dolore |
429 | verba sono tenui maerens fundebat, ut olim |
430 | carmina iam moriens canit exequialia cycnus; |
431 | luctibus extremum tenues liquefacta medullas |
432 | tabuit inque leves paulatim evanuit auras, |
433 | fama tamen signata loco est, quem rite Canentem |
434 | nomine de nymphae veteres dixere Camenae.' |
435 | 'Talia multa mihi longum narrata per annum |
436 | visaque sunt. resides et desuetudine tardi |
437 | rursus inire fretum, rursus dare vela iubemur, |
438 | bav1663.152 v ancipitesque vias et iter Titania vastum |
439 | dixerat et saevi restare pericula ponti: |
440 | pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi.' |
441 | cbo125.174v Finierat Macareus, urnaque Aeneia nutrix |
442 | csg866.98 condita marmorea tumulo breve carmen habebat |
443 | HIC ME CAIETAM NOTAE PIETATIS ALUMNUS |
444 | EREPTAM ARGOLICO QUO DEBUIT IGNE CREMAVIT |
445 | solvitur herboso religatus ab aggere funis, |
446 | et procul insidias infamataeque relinquunt |
447 | tecta deae lucosque petunt, ubi nubilus umbra |
448 | in mare cum flava prorumpit Thybris harena; |
449 | Faunigenaeque domo potitur nataque Latini, |
450 | non sine Marte tamen. bellum cum gente feroci |
451 | suscipitur, pactaque furit pro coniuge Turnus. |
452 | slu1092.158 v concurrit Latio Tyrrhenia tota, diuque |
453 | ardua sollicitis victoria quaeritur armis. |
454 | auget uterque suas externo robore vires, |
455 | et multi Rutulos, multi Troiana tuentur |
456 | castra, neque Aeneas Evandri ad moenia frustra, |
457 | at Venulus frustra profugi Diomedis ad urbem |
458 | venerat: ille quidem sub Iapyge maxima Dauno |
459 | moenia condiderat dotaliaque arva tenebat; |
460 | bcul403.102v sed Venulus Turni postquam mandata peregit |
461 | auxiliumque petit, vires Aetolius heros |
462 | excusat: nec se aut soceri committere pugnae |
463 | velle sui populos, aut quos e gente suorum |
464 | armet habere ullos, 'neve haec commenta putetis, |
465 | admonitu quamquam luctus renoventur amari, |
466 | perpetiar memorare tamen. postquam alta cremata est |
467 | cpl1661.106 v Ilios, et Danaas paverunt Pergama flammas, |
468 | Naryciusque heros, a virgine virgine rapta, |
469 | quam meruit poenam solus, digessit in omnes, |
470 | spargimur et ventis inimica per aequora rapti |
471 | fulmina, noctem, imbres, iram caelique marisque |
472 | cbo125.175r perpetimur Danai cumulumque Capherea cladis, |
473 | neve morer referens tristes ex ordine casus, |
474 | bav1663.153 r Graecia tum potuit Priamo quoque flenda videri. |
475 | me tamen armiferae servatum cura Minervae |
476 | fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris |
477 | pellor, et antiquo memores de vulnere poenas |
478 | exigit alma Venus, tantosque per alta labores |
479 | aequora sustinui, tantos terrestribus armis, |
480 | ut mihi felices sint illi saepe vocati, |
481 | quos communis hiems inportunusque Caphereus |
482 | mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem. |
483 | 'Ultima iam passi comites belloque fretoque |
484 | deficiunt finemque rogant erroris, at Acmon |
485 | slu1092.159 r fervidus ingenio, tum vero et cladibus asper, |
486 | 'quid superest, quod iam patientia vestra recuset |
487 | ferre, viri?' dixit 'quid habet Cytherea, quod ultra, |
488 | bav1669.57 r velle puta, faciat? nam dum peiora timentur, |
489 | est in vota locus: sors autem ubi pessima rerum, |
490 | sub pedibus timor est securaque summa malorum. |
491 | audiat ipsa licet, licet, ut facit, oderit omnes |
492 | sub Diomede viros, odium tamen illius omnes |
493 | spernimus: haud magno stat magna potentia nobis.' |
494 | talibus inritans Venerem Pleuronius Acmon |
495 | instimulat verbis veteremque resuscitat iram. |
496 | dicta placent paucis, numeri maioris amici |
497 | Acmona conripimus; cui respondere volenti |
498 | vox pariter vocisque via est tenuata, comaeque |
499 | in plumas abeunt, plumis nova colla teguntur |
500 | pectoraque et tergum, maiores bracchia pennas |
501 | accipiunt, cubitique leves sinuantur in alas; |
502 | magna pedis digitos pars occupat, oraque cornu |
503 | cbo125.175v indurata rigent finemque in acumine ponunt. |
504 | hunc Lycus, hunc Idas et cum Rhexenore Nycteus, |
505 | hunc miratur Abas, et dum mirantur, eandem |
506 | bcul403.103r accipiunt faciem, numerusque ex agmine maior |
507 | subvolat et remos plausis circumvolat alis: |
508 | si volucrum quae sit subitarum forma requiris, |
509 | ut non cycnorum, sic albis proxima cygnis. |
510 | vix equidem has sedes et Iapygis arida Dauni |
511 | bav1663.153 v arva gener teneo minima cum parte meorum.' |
512 | Hactenus Oenides, Venulus Calydonia regna |
513 | Peucetiosque sinus Messapiaque arva relinquit. |
514 | in quibus antra videt, quae, multa nubila silva |
515 | et levibus cannis latitantia semicaper Pan |
516 | cpl1661.107 r nunc tenet, at quodam tenuerunt tempore nymphae. |
517 | Apulus has illa pastor regione fugatas |
518 | slu1092.159 v terruit et primo subita formidine movit, |
519 | mox, ubi mens rediit et contempsere sequentem, |
520 | ad numerum motis pedibus duxere choreas; |
521 | inprobat has pastor saltuque imitatus agresti |
522 | addidit obscenis convicia rustica dictis, |
523 | nec prius os tacuit, quam guttura condidit arbor: |
524 | arbor enim est, sucoque licet cognoscere mores. |
525 | quippe notam linguae bacis oleaster amaris |
526 | exhibet: asperitas verborum cessit in illa. |
527 | Hinc ubi legati rediere, negata ferentes |
528 | arma Aetola sibi, Rutuli sine viribus illis |
529 | bella instructa gerunt, multumque ab utraque cruoris |
530 | parte datur; fert ecce avidas in pinea Turnus |
531 | texta faces, ignesque timent, quibus unda pepercit. |
532 | iamque picem et ceras alimentaque cetera flammae |
533 | Mulciber urebat perque altum ad carbasa malum |
534 | cbo125.176r ibat, et incurvae fumabant transtra carinae, |
535 | cum memor has pinus Idaeo vertice caesas |
536 | sancta deum genetrix tinnitibus aera pulsi |
537 | aeris et inflati conplevit murmure buxi |
538 | perque leves domitis invecta leonibus auras |
539 | 'inrita sacrilega iactas incendia dextra, |
540 | csg866.99 Turne!' ait. 'eripiam: nec me patiente cremabit |
541 | ignis edax nemorum partes et membra meorum.' |
542 | intonuit dicente dea, tonitrumque secuti |
543 | cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi, |
544 | aeraque et tumidum subitis concursibus aequor |
545 | Astraei turbant et eunt in proelia fratres. |
546 | e quibus alma parens unius viribus usa |
547 | bav1663.154 r stuppea praerupit Phrygiae retinacula classis, |
548 | fertque rates pronas medioque sub aequore mergit; |
549 | robore mollito lignoque in corpora verso |
550 | in capitum faciem puppes mutantur aduncae, |
551 | in digitos abeunt et crura natantia remi, |
552 | slu1092.160 r bcul403.103v quodque prius fuerat, latus est, mediisque carina |
553 | subdita navigiis spinae mutatur in usum, |
554 | lina comae molles, antemnae bracchia fiunt, |
555 | caerulus, ut fuerat, color est; quasque ante timebant, |
556 | illas virgineis exercent lusibus undas |
557 | Naides aequoreae durisque in montibus ortae |
558 | molle fretum celebrant nec eas sua tangit origo; |
559 | non tamen oblitae, quam multa pericula saepe |
560 | pertulerint pelago, iactatis saepe carinis |
561 | subposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos: |
562 | cladis adhuc Phrygiae memores odere Pelasgos |
563 | Neritiaeque ratis viderunt fragmina laetis |
564 | cpl1661.107 v vultibus et laetis videre rigescere puppim |
565 | cbo125.176v vultibus Alcinoi saxumque increscere ligno. |
566 | Spes erat, in nymphas animata classe marinas |
567 | posse metu monstri Rutulum desistere bello: |
568 | perstat, habetque deos pars utraque, quodque deorum est |
569 | instar, habent animos; nec iam dotalia regna, |
570 | nec sceptrum soceri, nec te, Lavinia virgo, |
571 | sed vicisse petunt deponendique pudore |
572 | bella gerunt, tandemque Venus victricia nati |
573 | arma videt, Turnusque cadit: cadit Ardea, Turno |
574 | sospite dicta potens; quam postquam barbarus ignis |
575 | abstulit et tepida latuerunt tecta favilla, |
576 | congerie e media tum primum cognita praepes |
577 | subvolat et cineres plausis everberat alis. |
578 | et sonus et macies et pallor et omnia, captam |
579 | quae deceant urbem, nomen quoque mansit in illa |
580 | urbis, et ipsa suis deplangitur Ardea pennis. |
581 | Iamque deos omnes ipsamque Aeneia virtus |
582 | bav1663.154 v Iunonem veteres finire coegerat iras, |
583 | cum, bene fundatis opibus crescentis Iuli, |
584 | bav1669.57 v tempestivus erat caelo Cythereius heros. |
585 | ambieratque Venus superos colloque parentis |
586 | slu1092.160 v circumfusa sui 'numquam mihi' dixerat 'ullo |
587 | tempore dure pater, nunc sis mitissimus, opto, |
588 | Aeneaeque meo, qui te de sanguine nostro |
589 | fecit avum, quamvis parvum des, optime, numen, |
590 | dummodo des aliquod! satis est inamabile regnum |
591 | adspexisse semel, Stygios semel isse per amnes.' |
592 | adsensere dei, nec coniunx regia vultus |
593 | inmotos tenuit placatoque adnuit ore; |
594 | tum pater 'estis' ait 'caelesti munere digni, |
595 | quaeque petis pro quoque petis: cape, nata, quod optas!' |
596 | cbo125.177r fatus erat: gaudet gratesque agit illa parenti |
597 | perque leves auras iunctis invecta columbis |
598 | bcul403.104r litus adit Laurens, ubi tectus harundine serpit |
599 | in freta flumineis vicina Numicius undis. |
600 | hunc iubet Aeneae, quaecumque obnoxia morti, |
601 | abluere et tacito deferre sub aequora cursu; |
602 | corniger exsequitur Veneris mandata suisque, |
603 | quicquid in Aenea fuerat mortale, repurgat |
604 | et respersit aquis; pars optima restitit illi. |
605 | lustratum genetrix divino corpus odore |
606 | unxit et ambrosia cum dulci nectare mixta |
607 | contigit os fecitque deum, quem turba Quirini |
608 | nuncupat Indigetem temploque arisque recepit. |
609 | Inde sub Ascanii dicione binominis Alba |
610 | resque Latina fuit. succedit Silvius illi. |
611 | quo satus antiquo tenuit repetita Latinus |
612 | cpl1661.108 r nomina cum sceptro, clarus subit Alba Latinum. |
613 | Epytus ex illo est; post hunc Capetusque Capysque, |
614 | sed Capys ante fuit; regnum Tiberinus ab illis |
615 | cepit et in Tusci demersus fluminis undis |
616 | nomina fecit aquae; de quo Remulusque feroxque |
617 | Acrota sunt geniti. Remulus maturior annis |
618 | bav1663.155 r fulmineo periit, imitator fulminis, ictu. |
619 | fratre suo sceptrum moderatior Acrota forti |
620 | tradit Aventino, qui, quo regnarat, eodem |
621 | slu1092.161 r monte iacet positus tribuitque vocabula monti; |
622 | iamque Palatinae summam Proca gentis habebat. |
623 | Rege sub hoc Pomona fuit, qua nulla Latinas |
624 | inter hamadryadas coluit sollertius hortos |
625 | nec fuit arborei studiosior altera fetus; |
626 | unde tenet nomen: non silvas illa nec amnes, |
627 | cbo125.177v rus amat et ramos felicia poma ferentes; |
628 | nec iaculo gravis est, sed adunca dextera falce, |
629 | qua modo luxuriem premit et spatiantia passim |
630 | bracchia conpescit, fisso modo cortice virgam |
631 | inserit et sucos alieno praestat alumno; |
632 | nec sentire sitim patitur bibulaeque recurvas |
633 | radicis fibras labentibus inrigat undis. |
634 | hic amor, hoc studium, Veneris quoque nulla cupido est; |
635 | vim tamen agrestum metuens pomaria claudit |
636 | intus et accessus prohibet refugitque viriles. |
637 | quid non et Satyri, saltatibus apta iuventus, |
638 | csg866.100 fecere et pinu praecincti cornua Panes |
639 | Silvanusque, suis semper iuvenilior annis, |
640 | quique deus fures vel falce vel inguine terret, |
641 | ut poterentur ea? sed enim superabat amando |
642 | hos quoque Vertumnus neque erat felicior illis. |
643 | o quotiens habitu duri messoris aristas |
644 | bcul403.104v corbe tulit verique fuit messoris imago! |
645 | tempora saepe gerens faeno religata recenti |
646 | desectum poterat gramen versasse videri; |
647 | saepe manu stimulos rigida portabat, ut illum |
648 | iurares fessos modo disiunxisse iuvencos. |
649 | falce data frondator erat vitisque putator; |
650 | induerat scalas: lecturum poma putares; |
651 | miles erat gladio, piscator harundine sumpta; |
652 | denique per multas aditum sibi saepe figuras |
653 | bav1663.155 v repperit, ut caperet spectatae gaudia formae. |
654 | ille etiam picta redimitus tempora mitra, |
655 | innitens baculo, positis per tempora canis, |
656 | slu1092.161 v adsimulavit anum: cultosque intravit in hortos |
657 | pomaque mirata est 'tanto' que 'potentior!' inquit |
658 | paucaque laudatae dedit oscula, qualia numquam |
659 | cbo125.178r vera dedisset anus, glaebaque incurva resedit |
660 | suspiciens pandos autumni pondere ramos. |
661 | cpl1661.108 v ulmus erat contra speciosa nitentibus uvis: |
662 | quam socia postquam pariter cum vite probavit, |
663 | 'at si staret' ait 'caelebs sine palmite truncus, |
664 | nil praeter frondes, quare peteretur, haberet; |
665 | haec quoque, quae iuncta est, vitis requiescit in ulmo: |
666 | si non nupta foret, terrae acclinata iaceret; |
667 | tu tamen exemplo non tangeris arboris huius |
668 | concubitusque fugis nec te coniungere curas. |
669 | atque utinam velles! Helene non pluribus esset |
670 | sollicitata procis nec quae Lapitheia movit |
671 | proelia nec coniunx nimium tardantis Ulixis. |
672 | nunc quoque, cum fugias averserisque petentes, |
673 | mille viri cupiunt et semideique deique |
674 | et quaecumque tenent Albanos numina montes. |
675 | sed tu si sapies, si te bene iungere anumque |
676 | hanc audire voles, quae te plus omnibus illis, |
677 | plus, quam credis, amo: vulgares reice taedas |
678 | Vertumnumque tori socium tibi selige! pro quo |
679 | me quoque pignus habe: neque enim sibi notior ille est, |
680 | bav1669.58 r quam mihi; nec passim toto vagus errat in orbe, |
681 | haec loca sola colit; nec, uti pars magna procorum, |
682 | quam modo vidit, amat: tu primus et ultimus illi |
683 | ardor eris, solique suos tibi devovet annos. |
684 | adde, quod est iuvenis, quod naturale decoris |
685 | munus habet formasque apte fingetur in omnes, |
686 | et quod erit iussus, iubeas licet omnia, fiet. |
687 | quid, quod amatis idem, quod, quae tibi poma coluntur, |
688 | bav1663.156 r primus habet laetaque tenet tua munera dextra! |
689 | sed neque iam fetus desiderat arbore demptos |
690 | slu1092.162 r cbo125.178v bcul403.105r nec, quas hortus alit, cum sucis mitibus herbas |
691 | nec quicquam nisi te: miserere ardentis et ipsum, |
692 | qui petit, ore meo praesentem crede precari. |
693 | ultoresque deos et pectora dura perosam |
694 | Idalien memoremque time Rhamnusidis iram! |
695 | quoque magis timeas, (etenim mihi multa vetustas |
696 | scire dedit) referam tota notissima Cypro |
697 | facta, quibus flecti facile et mitescere possis. |
698 | 'Viderat a veteris generosam sanguine Teucri |
699 | Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus, |
700 | viderat et totis perceperat ossibus aestum |
701 | luctatusque diu, postquam ratione furorem |
702 | vincere non potuit, supplex ad limina venit |
703 | et modo nutrici miserum confessus amorem, |
704 | ne sibi dura foret, per spes oravit alumnae, |
705 | et modo de multis blanditus cuique ministris |
706 | sollicita petiit propensum voce favorem; |
707 | saepe ferenda dedit blandis sua verba tabellis, |
708 | cpl1661.109 r interdum madidas lacrimarum rore coronas |
709 | postibus intendit posuitque in limine duro |
710 | molle latus tristisque serae convicia fecit. |
711 | saevior illa freto surgente cadentibus Haedis, |
712 | durior et ferro, quod Noricus excoquit ignis, |
713 | et saxo, quod adhuc vivum radice tenetur, |
714 | spernit et inridet, factisque inmitibus addit |
715 | verba superba ferox et spe quoque fraudat amantem. |
716 | non tulit impatiens longi tormenta doloris |
717 | Iphis et ante fores haec verba novissima dixit: |
718 | 'vincis, Anaxarete, neque erunt tibi taedia tandem |
719 | ulla ferenda mei: laetos molire triumphos |
720 | et Paeana voca nitidaque incingere lauru! |
721 | cbo125.179r vincis enim, moriorque libens: age, ferrea, gaude! |
722 | certe aliquid laudare mei cogeris amoris, |
723 | quo tibi sim gratus, meritumque fatebere nostrum. |
724 | non tamen ante tui curam excessisse memento |
725 | slu1092.162 v bav1663.156 v quam vitam geminaque simul mihi luce carendum. |
726 | nec tibi fama mei ventura est nuntia leti: |
727 | ipse ego, ne dubites, adero praesensque videbor, |
728 | corpore ut exanimi crudelia lumina pascas. |
729 | si tamen, o superi, mortalia facta videtis, |
730 | este mei memores (nihil ultra lingua precari |
731 | sustinet) et longo facite ut narremur in aevo, |
732 | et, quae dempsistis vitae, date tempora famae!' |
733 | dixit, et ad postes ornatos saepe coronis |
734 | umentes oculos et pallida bracchia tollens, |
735 | cum foribus laquei religaret vincula summis, |
736 | csg866.101 bcul403.105v 'haec tibi serta placent, crudelis et inpia!' dixit |
737 | inseruitque caput, sed tum quoque versus ad illam, |
738 | atque onus infelix elisa fauce pependit. |
739 | icta pedum motu trepidantum aperire iubentem |
740 | visa dedisse sonum est adapertaque ianua factum |
741 | prodidit, exclamant famuli frustraque levatum |
742 | (nam pater occiderat) referunt ad limina matris; |
743 | accipit illa sinu conplexaque frigida nati |
744 | membra sui postquam miserorum verba parentum |
745 | edidit et matrum miserarum facta peregit, |
746 | funera ducebat mediam lacrimosa per urbem |
747 | luridaque arsuro portabat membra feretro. |
748 | forte viae vicina domus, qua flebilis ibat |
749 | pompa, fuit, duraeque sonus plangoris ad aures |
750 | venit Anaxaretes, quam iam deus ultor agebat. |
751 | mota tamen 'videamus' ait 'miserabile funus' |
752 | cbo125.179v et patulis iniit tectum sublime fenestris |
753 | vixque bene inpositum lecto prospexerat Iphin: |
754 | deriguere oculi, calidusque e corpore sanguis |
755 | inducto pallore fugit, conataque retro |
756 | ferre pedes haesit, conata avertere vultus |
757 | hoc quoque non potuit, paulatimque occupat artus, |
758 | cpl1661.109 v quod fuit in duro iam pridem pectore, saxum. |
759 | slu1092.163 r neve ea ficta putes, dominae sub imagine signum |
760 | servat adhuc Salamis, Veneris quoque nomine templum |
761 | Prospicientis habet. quorum memor, o mea, lentos |
762 | bav1663.157 r pone, precor, fastus et amanti iungere, nymphe: |
763 | sic tibi nec vernum nascentia frigus adurat |
764 | poma, nec excutiant rapidi florentia venti!' |
765 | Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili |
766 | edidit, in iuvenem rediit et anilia demit |
767 | instrumenta sibi talisque apparuit illi, |
768 | qualis ubi oppositas nitidissima solis imago |
769 | evicit nubes nullaque obstante reluxit, |
770 | vimque parat: sed vi non est opus, inque figura |
771 | capta dei nympha est et mutua vulnera sensit. |
772 | Proximus Ausonias iniusti miles Amuli |
773 | rexit opes, Numitorque senex amissa nepotis |
774 | munere regna capit, festisque Palilibus urbis |
775 | moenia conduntur; Tatiusque patresque Sabinibav1669.58 v |
776 | bella gerunt, arcisque via Tarpeia reclusa |
777 | dignam animam poena congestis exuit armis; |
778 | inde sati Curibus tacitorum more luporum |
779 | ore premunt voces et corpora victa sopore |
780 | invadunt portasque petunt, quas obice firmo |
781 | clauserat Iliades: unam tamen ipse reclusit |
782 | bcul403.106r nec strepitum verso Saturnia cardine fecit; |
783 | cbo125.180r sola Venus portae cecidisse repagula sensit |
784 | et clausura fuit, nisi quod rescindere numquam |
785 | dis licet acta deum. Iano loca iuncta tenebant |
786 | naides Ausoniae gelido rorantia fonte: |
787 | has rogat auxilium, nec nymphae iusta petentem |
788 | sustinuere deam venasque et flumina fontis |
789 | elicuere sui; nondum tamen invia Iani |
790 | ora patentis erant, neque iter praecluserat unda: |
791 | lurida subponunt fecundo sulphura fonti |
792 | incenduntque cavas fumante bitumine venas. |
793 | slu1092.163 v viribus his aliisque vapor penetravit ad ima |
794 | fontis, et Alpino modo quae certare rigori |
795 | audebatis aquae, non ceditis ignibus ipsis! |
796 | flammifera gemini fumant aspergine postes, |
797 | portaque nequiquam rigidis promissa Sabinis |
798 | fonte fuit praestructa novo, dum Martius arma |
799 | indueret miles; quae postquam Romulus ultro |
800 | obtulit, et strata est tellus Romana Sabinis |
801 | bav1663.157 v corporibus strata estque suis, generique cruorem |
802 | sanguine cum soceri permiscuit inpius ensis. |
803 | pace tamen sisti bellum nec in ultima ferro |
804 | decertare placet Tatiumque accedere regno. |
805 | Occiderat Tatius, populisque aequata duobus, |
806 | Romule, iura dabas: posita cum casside Mavors |
807 | cpl1661.110 r talibus adfatur divumque hominumque parentem: |
808 | 'tempus adest, genitor, quoniam fundamine magno |
809 | res Romana valet nec praeside pendet ab uno, |
810 | praemia, (sunt promissa mihi dignoque nepoti) |
811 | solvere et ablatum terris inponere caelo. |
812 | tu mihi concilio quondam praesente deorum |
813 | (nam memoro memorique animo pia verba notavi)cbo125.180v |
814 | 'unus erit, quem tu tolles in caerula caeli' |
815 | dixisti: rata sit verborum summa tuorum!' |
816 | adnuit omnipotens et nubibus aera caecis |
817 | occuluit tonitruque et fulgure terruit orbem. |
818 | quae sibi promissae sensit rata signa rapinae, |
819 | innixusque hastae pressos temone cruento |
820 | inpavidus conscendit equos Gradivus et ictu |
821 | verberis increpuit pronusque per aera lapsus |
822 | constitit in summo nemorosi colle Palati |
823 | reddentemque suo iam regia iura Quiriti |
824 | abstulit Iliaden: corpus mortale per auras |
825 | dilapsum tenues, ceu lata plumbea funda |
826 | missa solet medio glans intabescere caelo;slu1092.164 r |
827 | pulchra subit facies et pulvinaribus altis |
828 | dignior, est qualis trabeati forma Quirini.bcul403.106v |
829 | Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno |
830 | Irin ad Hersilien descendere limite curvo |
831 | imperat et vacuae sua sic mandata referre: |
832 | 'o et de Latia, o et de gente Sabina |
833 | praecipuum, matrona, decus, dignissima tanticsg866.102 |
834 | ante fuisse viri coniunx, nunc esse Quirini, |
835 | siste tuos fletus, et, si tibi cura videndi |
836 | coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini |
837 | qui viret et templum Romani regis obumbrat';bav1663.158 r |
838 | paret et in terram pictos delapsa per arcus, |
839 | Hersilien iussis conpellat vocibus Iris; |
840 | illa verecundo vix tollens lumina vultu |
841 | 'o dea (namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est, |
842 | et liquet esse deam) duc, o duc' inquit 'et offer |
843 | coniugis ora mihi, quae si modo posse videre |
844 | fata semel dederint, caelum accepisse fatebor!'cbo125.181r |
845 | nec mora, Romuleos cum virgine Thaumantea |
846 | ingreditur colles: ibi sidus ab aethere lapsum |
847 | decidit in terras; a cuius lumine flagrans |
848 | Hersilie crinis cum sidere cessit in auras: |
849 | hanc manibus notis Romanae conditor urbis |
850 | excipit et priscum pariter cum corpore nomen |
851 | mutat Horamque vocat, quae nunc dea iuncta Quirino est. |