Ovidius, Metamorphoses, 09 HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS
1 | Quae gemitus truncaeque deo Neptunius heros |
2 | causa rogat frontis; cui sic Calydonius amnis |
3 | slu1092.94 r coepit inornatos redimitus harundine crines: |
4 | 'triste petis munus. quis enim sua proelia victus |
5 | commemorare velit? referam tamen ordine, nec tam |
6 | turpe fuit vinci, quam contendisse decorum est, |
7 | magnaque dat nobis tantus solacia victor. |
8 | nomine siqua suo fando pervenit ad aures |
9 | Deianira tuas, quondam pulcherrima virgo |
10 | cbo125.104r multorumque fuit spes invidiosa procorum. |
11 | cum quibus ut soceri domus est intrata petiti, |
12 | 'accipe me generum,' dixi 'Parthaone nate': |
13 | bcul403.59r dixit et Alcides. alii cessere duobus. |
14 | ille Iovem socerum dare se, famamque laborum, |
15 | et superata suae referebat iussa novercae. |
16 | contra ego 'turpe deum mortali cedere' dixi - |
17 | bav1663.92 v nondum erat ille deus - 'dominum me cernis aquarum |
18 | cursibus obliquis inter tua regna fluentum. |
19 | nec gener externis hospes tibi missus ab oris, |
20 | sed popularis ero et rerum pars una tuarum. |
21 | tantum ne noceat, quod me nec regia Iuno |
22 | odit, et omnis abest iussorum poena laborum. |
23 | nam, quo te iactas, Alcmena nate, creatum, |
24 | Iuppiter aut falsus pater est, aut crimine verus. |
25 | matris adulterio patrem petis. elige, fictum |
26 | esse Iovem malis, an te per dedecus ortum.' |
27 | talia dicentem iamdudum lumine torvo |
28 | spectat, et accensae non fortiter imperat irae, |
29 | verbaque tot reddit: 'melior mihi dextera lingua. |
30 | dummodo pugnando superem, tu vince loquendo' |
31 | congrediturque ferox. puduit modo magna locutum |
32 | cedere: reieci viridem de corpore vestem, |
33 | bracchiaque opposui, tenuique a pectore varas |
34 | in statione manus et pugnae membra paravi. |
35 | ille cavis hausto spargit me pulvere palmis, |
36 | inque vicem fulvae tactu flavescit harenae. |
37 | slu1092.94 v et modo cervicem, modo crura, modo ilia captat, |
38 | aut captare putes, omnique a parte lacessit. |
39 | me mea defendit gravitas frustraque petebar; |
40 | haud secus ac moles, magno quam murmure fluctus |
41 | cbo125.104v oppugnant; manet illa, suoque est pondere tuta. |
42 | digredimur paulum, rursusque ad bella coimus, |
43 | cpl1661.62 r inque gradu stetimus, certi non cedere, eratque |
44 | cum pede pes iunctus, totoque ego pectore pronus |
45 | et digitos digitis et frontem fronte premebam. |
46 | non aliter vidi fortes concurrere tauros, |
47 | cum, pretium pugnae, toto nitidissima saltu |
48 | expetitur coniunx: spectant armenta paventque |
49 | nescia, quem maneat tanti victoria regni. |
50 | ter sine profectu voluit nitentia contra |
51 | reicere Alcides a se mea pectora; quarto |
52 | excutit amplexus, adductaque bracchia solvit, |
53 | bav1663.93 r inpulsumque manu - certum est mihi vera fateri - |
54 | protinus avertit, tergoque onerosus inhaesit. |
55 | siqua fides, - neque enim ficta mihi gloria voce |
56 | quaeritur - inposito pressus mihi monte videbar. |
57 | vix tamen inserui sudore fluentia multo |
58 | bracchia, vix solvi duros a corpore nexus. |
59 | bcul403.59v instat anhelanti, prohibetque resumere vires, |
60 | et cervice mea potitur. tum denique tellus |
61 | pressa genu nostro est, et harenas ore momordi. |
62 | inferior virtute, meas devertor ad artes, |
63 | elaborque viro longum formatus in anguem. |
64 | qui postquam flexos sinuavi corpus in orbes, |
65 | cumque fero movi linguam stridore bisulcam, |
66 | risit, et inludens nostras Tirynthius artes |
67 | 'cunarum labor est angues superare mearum,' |
68 | dixit 'et ut vincas alios, Acheloe, dracones, |
69 | pars quota Lernaeae serpens eris unus echidnae? |
70 | vulneribus fecunda suis erat illa, nec ullum |
71 | slu1092.95 r de centum numero caput est inpune recisum, |
72 | cbo125.105r quin gemino cervix herede valentior esset. |
73 | hanc ego ramosam natis e caede colubris |
74 | crescentemque malo domui, domitamque reclusi. |
75 | quid fore te credis, falsum qui versus in anguem |
76 | arma aliena moves, quem forma precaria celat?' |
77 | dixerat, et summo digitorum vincula collo |
78 | inicit: angebar, ceu guttura forcipe pressus, |
79 | pollicibusque meas pugnabam evellere fauces. |
80 | sic quoque devicto restabat tertia tauri |
81 | forma trucis. tauro mutatus membra rebello. |
82 | induit ille toris a laeva parte lacertos, |
83 | admissumque trahens sequitur, depressaque dura |
84 | cornua figit humo, meque alta sternit harena. |
85 | nec satis hoc fuerat: rigidum fera dextera cornu |
86 | dum tenet, infregit, truncaque a fronte revellit. |
87 | naides hoc, pomis et odoro flore repletum, |
88 | sacrarunt; divesque meo Bona Copia cornu est.' |
89 | bav1663.93 v Dixerat: et nymphe ritu succincta Dianae, |
90 | una ministrarum, fusis utrimque capillis, |
91 | incessit totumque tulit praedivite cornu |
92 | autumnum et mensas, felicia poma, secundas. |
93 | cpl1661.62 v lux subit; et primo feriente cacumina sole |
94 | discedunt iuvenes, neque enim dum flumina pacem |
95 | et placidos habeant lapsus totaeque residant |
96 | bav1669.34 v opperiuntur aquae. vultus Achelous agrestes |
97 | et lacerum cornu mediis caput abdidit undis. |
98 | Huic tamen ablati doluit iactura decoris, |
99 | cetera sospes habet. capitis quoque fronde saligna |
100 | aut superinposita celatur harundine damnum. |
101 | at te, Nesse ferox, eiusdem virginis ardor |
102 | perdiderat volucri traiectum terga sagitta. |
103 | cbo125.105v namque nova repetens patrios cum coniuge muros |
104 | venerat Eveni rapidas Iove natus ad undas. |
105 | slu1092.95 v bcul403.60r uberior solito, nimbis hiemalibus auctus, |
106 | verticibusque frequens erat atque inpervius amnis. |
107 | intrepidum pro se, curam de coniuge agentem |
108 | Nessus adit, membrisque valens scitusque vadorum, |
109 | 'officio' que 'meo ripa sistetur in illa |
110 | haec,' ait 'Alcide. tu viribus utere nando!' |
111 | pallentemque metu, fluviumque ipsumque timentem |
112 | tradidit Aonius pavidam Calydonida Nesso. |
113 | mox, ut erat, pharetraque gravis spolioque leonis - |
114 | nam clavam et curvos trans ripam miserat arcus - |
115 | 'quandoquidem coepi, superentur flumina' dixit, |
116 | nec dubitat nec, qua sit clementissimus amnis, |
117 | quaerit, et obsequio deferri spernit aquarum. |
118 | iamque tenens ripam, missos cum tolleret arcus, |
119 | coniugis agnovit vocem Nessoque paranti |
120 | fallere depositum 'quo te fiducia' clamat |
121 | 'vana pedum, violente, rapit? tibi, Nesse biformis, |
122 | dicimus. exaudi, nec res intercipe nostras. |
123 | si te nulla mei reverentia movit, at orbes |
124 | bav1663.94 r concubitus vetitos poterant inhibere paterni. |
125 | haud tamen effugies, quamvis ope fidis equina; |
126 | vulnere, non pedibus te consequar.' ultima dicta |
127 | re probat, et missa fugientia terga sagitta |
128 | traicit. exstabat ferrum de pectore aduncum. |
129 | quod simul evulsum est, sanguis per utrumque foramen |
130 | emicuit mixtus Lernaei tabe veneni. |
131 | excipit hunc Nessus 'ne' que enim 'moriemur |
132 | inulti' secum ait, et calido velamina tincta cruore |
133 | dat munus raptae velut inritamen amoris. |
134 | cbo125.106r Longa fuit medii mora temporis, actaque magni |
135 | Herculis inplerant terras odiumque novercae. |
136 | victor ab Oechalia Cenaeo sacra parabat |
137 | vota Iovi, cum Fama loquax praecessit ad aures, |
138 | slu1092.96 r Deianira, tuas, quae veris addere falsa |
139 | gaudet, et e minimo sua per mendacia crescit, |
140 | Amphitryoniaden Ioles ardore teneri. |
141 | credit amans, venerisque novae perterrita fama |
142 | cpl1661.63 r indulsit primo lacrimis, flendoque dolorem |
143 | diffudit miseranda suum. mox deinde 'quid autem |
144 | flemus?' ait 'paelex lacrimis laetabitur istis. |
145 | quae quoniam adveniet, properandum aliquidque novandum est, |
146 | dum licet, et nondum thalamos tenet altera nostros. |
147 | conquerar, an sileam? repetam Calydona, morerne? |
148 | excedam tectis? an, si nihil amplius, obstem? |
149 | quid si me, Meleagre, tuam memor esse sororem |
150 | forte paro facinus, quantumque iniuria possit |
151 | bcul403.60v femineusque dolor, iugulata paelice testor?' |
152 | in cursus animus varios abit. omnibus illis |
153 | praetulit inbutam Nesseo sanguine vestem |
154 | mittere, quae vires defecto reddat amori, |
155 | ignaroque Lichae, quid tradat, nescia, luctus |
156 | ipsa suos tradit blandisque miserrima verbis, |
157 | dona det illa viro, mandat. capit inscius heros, |
158 | induiturque umeris Lernaeae virus echidnae. |
159 | Tura dabat primis et verba precantia flammis, |
160 | bav1663.94 v vinaque marmoreas patera fundebat in aras: |
161 | incaluit vis illa mali, resolutaque flammis |
162 | Herculeos abiit late dilapsa per artus. |
163 | dum potuit, solita gemitum virtute repressit. |
164 | victa malis postquam est patientia, reppulit aras, |
165 | cbo125.106v inplevitque suis nemorosam vocibus Oeten. |
166 | nec mora, letiferam conatur scindere vestem: |
167 | qua trahitur, trahit illa cutem, foedumque relatu, |
168 | aut haeret membris frustra temptata revelli, |
169 | aut laceros artus et grandia detegit ossa. |
170 | ipse cruor, gelido ceu quondam lammina candens |
171 | slu1092.96 v tincta lacu, stridit coquiturque ardente veneno. |
172 | nec modus est, sorbent avidae praecordia flammae, |
173 | caeruleusque fluit toto de corpore sudor, |
174 | ambustique sonant nervi, caecaque medullis |
175 | tabe liquefactis tollens ad sidera palmas |
176 | 'cladibus,' exclamat 'Saturnia, pascere nostris: |
177 | pascere, et hanc pestem specta, crudelis, ab alto, |
178 | corque ferum satia. vel si miserandus et hosti, |
179 | hoc est, si tibi sum, diris cruciatibus aegram |
180 | invisamque animam natamque laboribus aufer. |
181 | mors mihi munus erit; decet haec dare dona novercam. |
182 | ergo ego foedantem peregrino templa cruore |
183 | Busirin domui? saevoque alimenta parentis |
184 | Antaeo eripui? nec me pastoris Hiberi |
185 | forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit? |
186 | vosne, manus, validi pressistis cornua tauri? |
187 | vestrum opus Elis habet, vestrum Stymphalides undae, |
188 | Partheniumque nemus? vestra virtute relatus |
189 | Thermodontiaco caelatus balteus auro, |
190 | pomaque ab insomni concustodita dracone? |
191 | cpl1661.63 v nec mihi centauri potuere resistere, nec mi |
192 | bav1669.35 r Arcadiae vastator aper? nec profuit hydrae |
193 | crescere per damnum geminasque resumere vires? |
194 | quid, cum Thracis equos humano sanguine pingues |
195 | plenaque corporibus laceris praesepia vidi, |
196 | cbo125.107r bav1663.95 r visaque deieci, dominumque ipsosque peremi? |
197 | bcul403.61r his elisa iacet moles Nemeaea lacertis: |
198 | hac caelum cervice tuli. defessa iubendo est |
199 | saeva Iovis coniunx: ego sum indefessus agendo. |
200 | sed nova pestis adest, cui nec virtute resisti |
201 | nec telis armisque potest. pulmonibus errat |
202 | ignis edax imis, perque omnes pascitur artus. |
203 | at valet Eurystheus! et sunt, qui credere possint |
204 | esse deos?' dixit, perque altam saucius Oeten |
205 | slu1092.97 r haud aliter graditur, quam si venabula taurus |
206 | corpore fixa gerat, factique refugerit auctor. |
207 | saepe illum gemitus edentem, saepe frementem, |
208 | saepe retemptantem totas infringere vestes |
209 | sternentemque trabes irascentemque videres |
210 | montibus aut patrio tendentem bracchia caelo. |
211 | Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata |
212 | aspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem, |
213 | 'tune, Licha,' dixit 'feralia dona dedisti? |
214 | tune meae necis auctor eris?' tremit ille, pavetque |
215 | pallidus, et timide verba excusantia dicit. |
216 | dicentem genibusque manus adhibere parantem |
217 | corripit Alcides, et terque quaterque rotatum |
218 | mittit in Euboicas tormento fortius undas. |
219 | ille per aerias pendens induruit auras: |
220 | utque ferunt imbres gelidis concrescere ventis, |
221 | inde nives fieri, nivibus quoque molle rotatis |
222 | astringi et spissa glomerari grandine corpus, |
223 | sic illum validis iactum per inane lacertis |
224 | exsanguemque metu nec quicquam umoris habentem |
225 | in rigidos versum silices prior edidit aetas. |
226 | nunc quoque in Euboico scopulus brevis eminet alto |
227 | cbo125.107v gurgite et humanae servat vestigia formae, |
228 | quem, quasi sensurum, nautae calcare verentur, |
229 | appellantque Lichan. at tu, Iovis inclita proles, |
230 | arboribus caesis, quas ardua gesserat Oete, |
231 | bav1663.95 v inque pyram structis arcum pharetramque capacem |
232 | regnaque visuras iterum Troiana sagittas |
233 | ferre iubes Poeante satum, quo flamma ministro |
234 | subdita. dumque avidis comprenditur ignibus agger, |
235 | congeriem silvae Nemeaeo vellere summam |
236 | sternis, et inposita clavae cervice recumbis, |
237 | haud alio vultu, quam si conviva iaceres |
238 | inter plena meri redimitus pocula sertis. |
239 | Iamque valens et in omne latus diffusa sonabat, |
240 | slu1092.97 v cpl1661.64 r securosque artus contemptoremque petebat |
241 | flamma suum. timuere dei pro vindice terrae. |
242 | bcul403.61v quos ita, sensit enim, laeto Saturnius ore |
243 | Iuppiter adloquitur: 'nostra est timor iste voluptas, |
244 | o superi, totoque libens mihi pectore grator, |
245 | quod memoris populi dicor rectorque paterque |
246 | et mea progenies vestro quoque tuta favore est. |
247 | nam quamquam ipsius datur hoc inmanibus actis, |
248 | obligor ipse tamen. sed enim nec pectora vano |
249 | fida metu paveant. Oetaeas spernite flammas! |
250 | omnia qui vicit, vincet, quos cernitis, ignes; |
251 | nec nisi materna Vulcanum parte potentem |
252 | sentiet. aeternum est a me quod traxit, et expers |
253 | atque inmune necis, nullaque domabile flamma. |
254 | idque ego defunctum terra caelestibus oris |
255 | accipiam, cunctisque meum laetabile factum |
256 | dis fore confido. siquis tamen Hercule, siquis |
257 | forte deo doliturus erit, data praemia nolet, |
258 | cbo125.108r sed meruisse dari sciet, invitusque probabit.' |
259 | adsensere dei. coniunx quoque regia visa est |
260 | cetera non duro, duro tamen ultima vultu |
261 | dicta tulisse Iovis, seque indoluisse notatam. |
262 | interea quodcumque fuit populabile flammae, |
263 | Mulciber abstulerat, nec cognoscenda remansit |
264 | Herculis effigies, nec quicquam ab imagine ductum |
265 | matris habet, tantumque Iovis vestigia servat. |
266 | utque novus serpens posita cum pelle senecta |
267 | bav1663.96 r luxuriare solet, squamaque nitere recenti, |
268 | sic ubi mortales Tirynthius exuit artus, |
269 | parte sui meliore viget, maiorque videri |
270 | coepit et augusta fieri gravitate verendus. |
271 | quem pater omnipotens inter cava nubila raptum |
272 | quadriiugo curru radiantibus intulit astris. |
273 | Sensit Atlas pondus. neque adhuc Stheneleius iras |
274 | slu1092.98 r solverat Eurystheus, odiumque in prole paternum |
275 | exercebat atrox. at longis anxia curis |
276 | Argolis Alcmene, questus ubi ponat aniles, |
277 | cui referat nati testatos orbe labores, |
278 | cuive suos casus, Iolen habet. Herculis illam |
279 | imperiis thalamoque animoque receperat Hyllus, |
280 | inpleratque uterum generoso semine; cui sic |
281 | incipit Alcmene: 'faveant tibi numina saltem, |
282 | conripiantque moras tum cum matura vocabis |
283 | praepositam timidis parientibus Ilithyiam, |
284 | quam mihi difficilem Iunonis gratia fecit. |
285 | namque laboriferi cum iam natalis adesset |
286 | Herculis et decimum premeretur sidere signum, |
287 | tendebat gravitas uterum mihi, quodque ferebam, |
288 | bcul403.62r bav1669.35 v tantum erat, ut posses auctorem dicere tecti |
289 | cpl1661.64 v cbo125.108v ponderis esse Iovem. nec iam tolerare labores |
290 | ulterius poteram. quin nunc quoque frigidus artus, |
291 | dum loquor, horror habet, parsque est meminisse doloris. |
292 | septem ego per noctes, totidem cruciata diebus, |
293 | fessa malis, tendensque ad caelum bracchia, magno |
294 | Lucinam Nixosque pares clamore vocabam. |
295 | illa quidem venit, sed praecorrupta, meumque |
296 | quae donare caput Iunoni vellet iniquae. |
297 | utque meos audit gemitus, subsedit in illa |
298 | ante fores ara, dextroque a poplite laevum |
299 | pressa genu et digitis inter se pectine iunctis |
300 | sustinuit partus. tacita quoque carmina voce |
301 | dixit, et inceptos tenuerunt carmina partus. |
302 | bav1663.96 v nitor, et ingrato facio convicia demens |
303 | vana Iovi, cupioque mori, moturaque duros |
304 | verba queror silices. matres Cadmeides adsunt, |
305 | votaque suscipiunt, exhortanturque dolentem. |
306 | una ministrarum, media de plebe, Galanthis, |
307 | flava comas, aderat, faciendis strenua iussis, |
308 | slu1092.98 v officiis dilecta suis. ea sensit iniqua |
309 | nescio quid Iunone geri, dumque exit et intrat |
310 | saepe fores, divam residentem vidit in ara |
311 | bracchiaque in genibus digitis conexa tenentem, |
312 | et 'quaecumque es,' ait 'dominae gratare. levata est |
313 | Argolis Alcmene, potiturque puerpera voto.' |
314 | exsiluit, iunctasque manus pavefacta remisit |
315 | diva potens uteri: vinclis levor ipsa remissis. |
316 | numine decepto risisse Galanthida fama est. |
317 | ridentem prensamque ipsis dea saeva capillis |
318 | traxit, et e terra corpus relevare volentem |
319 | arcuit, inque pedes mutavit bracchia primos. |
320 | cbo125.109r strenuitas antiqua manet; nec terga colorem |
321 | amisere suum: forma est diversa priori. |
322 | quae quia mendaci parientem iuverat ore, |
323 | ore parit nostrasque domos, ut et ante, frequentat.' |
324 | Dixit, et admonitu veteris commota ministrae |
325 | ingemuit. quam sic nurus est affata dolentem: |
326 | 'te tamen, o genetrix, alienae sanguine nostro |
327 | rapta movet facies. quid si tibi mira sororis |
328 | fata meae referam? quamquam lacrimaeque dolorque |
329 | impediunt, prohibentque loqui. fuit unica matri - |
330 | me pater ex alia genuit - notissima forma |
331 | Oechalidum, Dryope. quam virginitate carentem |
332 | vimque dei passam Delphos Delonque tenentis |
333 | excipit Andraemon, et habetur coniuge felix. |
334 | bcul403.62v est lacus, adclivis devexo margine formam |
335 | litoris efficiens, summum myrteta coronant. |
336 | venerat huc Dryope fatorum nescia, quoque |
337 | indignere magis, nymphis latura coronas, |
338 | cpl1661.65 r bav1663.97 r inque sinu puerum, qui nondum impleverat annum, |
339 | dulce ferebat onus tepidique ope lactis alebat. |
340 | haut procul a stagno Tyrios imitata colores |
341 | in spem bacarum florebat aquatica lotos. |
342 | slu1092.99 r carpserat hinc Dryope, quos oblectamina nato |
343 | porrigeret, flores, et idem factura videbar - |
344 | namque aderam - vidi guttas e flore cruentas |
345 | decidere et tremulo ramos horrore moveri. |
346 | scilicet, ut referunt tardi nunc denique agrestes, |
347 | Lotis in hanc nymphe, fugiens obscena Priapi, |
348 | contulerat versos, servato nomine, vultus. |
349 | 'Nescierat soror hoc. quae cum perterrita retro |
350 | ire et adoratis vellet discedere nymphis, |
351 | cbo125.109v haeserunt radice pedes. convellere pugnat, |
352 | nec quicquam, nisi summa movet. subcrescit ab imo, |
353 | totaque paulatim lentus premit inguina cortex. |
354 | ut vidit, conata manu laniare capillos, |
355 | fronde manum implevit: frondes caput omne tenebant. |
356 | at puer Amphissos (namque hoc avus Eurytus illi |
357 | addiderat nomen) materna rigescere sentit |
358 | ubera; nec sequitur ducentem lacteus umor. |
359 | spectatrix aderam fati crudelis, opemque |
360 | non poteram tibi ferre, soror, quantumque valebam, |
361 | crescentem truncum ramosque amplexa morabar, |
362 | et, fateor, volui sub eodem cortice condi. |
363 | 'Ecce vir Andraemon genitorque miserrimus adsunt, |
364 | et quaerunt Dryopen: Dryopen quaerentibus illis |
365 | ostendi loton. tepido dant oscula ligno, |
366 | adfusique suae radicibus arboris haerent. |
367 | nil nisi iam faciem, quod non foret arbor, habebat |
368 | cara soror: lacrimae misero de corpore factis |
369 | inrorant foliis, ac, dum licet, oraque praestant |
370 | vocis iter, tales effundit in aera questus: |
371 | 'siqua fides miseris, hoc me per numina iuro |
372 | non meruisse nefas. patior sine crimine poenam. |
373 | viximus innocuae. si mentior, arida perdam |
374 | bav1663.97 v quas habeo frondes, et caesa securibus urar. |
375 | hunc tamen infantem maternis demite ramis, |
376 | slu1092.99 v et date nutrici, nostraque sub arbore saepe |
377 | lac facitote bibat, nostraque sub arbore ludat. |
378 | cumque loqui poterit, matrem facitote salutet, |
379 | et tristis dicat 'latet hoc in stipite mater.' |
380 | bcul403.63r stagna tamen timeat, nec carpat ab arbore flores, |
381 | et frutices omnes corpus putet esse dearum. |
382 | cbo125.110r care vale coniunx, et tu, germana, paterque! |
383 | qui, siqua est pietas, ab acutae vulnere falcis, |
384 | bav1669.36 r a pecoris morsu frondes defendite nostras. |
385 | et quoniam mihi fas ad vos incumbere non est, |
386 | erigite huc artus, et ad oscula nostra venite, |
387 | cpl1661.65 v dum tangi possum, parvumque attollite natum! |
388 | plura loqui nequeo. nam iam per candida mollis |
389 | colla liber serpit, summoque cacumine condor. |
390 | ex oculis removete manus. sine munere vestro |
391 | contegat inductus morientia lumina cortex!' |
392 | desierant simul ora loqui, simul esse. diuque |
393 | corpore mutato rami caluere recentes.' |
394 | Dumque refert Iole factum mirabile, dumque |
395 | Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat |
396 | Alcmene (flet et ipsa tamen) compescuit omnem |
397 | res nova tristitiam. nam limine constitit alto |
398 | paene puer dubiaque tegens lanugine malas, |
399 | ora reformatus primos Iolaus in annos. |
400 | hoc illi dederat Iunonia muneris Hebe, |
401 | victa viri precibus. quae cum iurare pararet, |
402 | dona tributuram post hunc se talia nulli, |
403 | non est passa Themis: 'nam iam discordia Thebae |
404 | bella movent,' dixit 'Capaneusque nisi ab Iove vinci |
405 | haud poterit, fientque pares in vulnere fratres, |
406 | subductaque suos manes tellure videbit |
407 | vivus adhuc vates; ultusque parente parentem |
408 | natus erit facto pius et sceleratus eodem |
409 | attonitusque malis, exul mentisque domusque, |
410 | slu1092.100 r bav1663.98 r vultibus Eumenidum matrisque agitabitur umbris, |
411 | donec eum coniunx fatale poposcerit aurum, |
412 | cognatumque latus Phegeius hauserit ensis. |
413 | cbo125.110v tum demum magno petet hos Acheloia supplex |
414 | ab Iove Calliroe natis infantibus annos |
415 | addat, neve necem sinat esse ultoris inultam. |
416 | Iuppiter his motus privignae dona nurusque |
417 | praecipiet, facietque viros inpubibus annis.' |
418 | Haec ubi faticano venturi praescia dixit |
419 | ore Themis, vario superi sermone fremebant, |
420 | et, cur non aliis eadem dare dona liceret, |
421 | murmur erat. queritur veteres Pallantias annos |
422 | coniugis esse sui, queritur canescere mitis |
423 | Iäsiona Ceres, repetitum Mulciber aevum |
424 | poscit Ericthonio, Venerem quoque cura futuri |
425 | tangit, et Anchisae renovare paciscitur annos. |
426 | bcul403.63v cui studeat, deus omnis habet; crescitque favore |
427 | turbida seditio, donec sua Iuppiter ora |
428 | solvit, et 'o! nostri siqua est reverentia,' dixit |
429 | 'quo ruitis? tantumne aliquis sibi posse videtur, |
430 | fata quoque ut superet? fatis Iolaus in annos, |
431 | quos egit, rediit. fatis iuvenescere debent |
432 | Calliroe geniti, non ambitione nec armis. |
433 | vos etiam, quoque hoc animo meliore feratis, |
434 | me quoque fata regunt. quae si mutare valerem, |
435 | nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, |
436 | perpetuumque aevi florem Rhadamanthus haberet |
437 | cum Minoe meo, qui propter amara senectae |
438 | pondera despicitur, nec quo prius ordine regnat.' |
439 | Dicta Iovis movere deos; nec sustinet ullus, |
440 | cum videat fessos Rhadamanthon et Aeacon annis |
441 | cpl1661.66 r et Minoa, queri. qui, dum fuit integer aevi, |
442 | terruerat magnas ipso quoque nomine gentes; |
443 | tunc erat invalidus, Deionidenque slu1092.100 v iuventae |
444 | cbo125.111r robore Miletum Phoeboque parente superbum |
445 | pertimuit, credensque suis insurgere regnis, |
446 | bav1663.98 v haut tamen est patriis arcere penatibus ausus. |
447 | sponte fugis, Milete, tua, celerique carina |
448 | Aegaeas metiris aquas, et in Aside terra |
449 | moenia constituis positoris habentia nomen. |
450 | hic tibi, dum sequitur patriae curvamina ripae, |
451 | filia Maeandri totiens redeuntis eodem |
452 | cognita Cyanee, praestanti corpora forma, |
453 | Byblida cum Cauno, prolem est enixa gemellam. |
454 | Byblis in exemplo est, ut ament concessa puellae, |
455 | Byblis Apollinei correpta cupidine fratris; |
456 | non soror ut fratrem, nec qua debebat, amabat. |
457 | illa quidem primo nullos intellegit ignes, |
458 | nec peccare putat, quod saepius oscula iungat, |
459 | quod sua fraterno circumdet bracchia collo; |
460 | mendacique diu pietatis fallitur umbra. |
461 | paulatim declinat amor, visuraque fratrem |
462 | culta venit, nimiumque cupit formosa videri |
463 | et siqua est illic formosior, invidet illi. |
464 | sed nondum manifesta sibi est, nullumque sub illo |
465 | igne facit votum, verumtamen aestuat intus. |
466 | iam dominum appellat, iam nomina sanguinis odit, |
467 | Byblida iam mavult, quam se vocet ille sororem. |
468 | Spes tamen obscenas animo demittere non est |
469 | ausa suo vigilans; placida resoluta quiete |
470 | saepe videt quod amat: visa est quoque iungere fratri |
471 | corpus et erubuit, quamvis sopita iacebat. |
472 | bcul403.64r somnus abit; silet illa diu repetitque quietis |
473 | ipsa suae speciem dubiaque ita mente profatur: |
474 | 'me miseram! tacitae quid vult sibi noctis imago? |
475 | cbo125.111v quam nolim rata sit! cur haec ego somnia vidi? |
476 | ille quidem est oculis quamvis formosus iniquis |
477 | et placet, et possim, si non sit frater, amare, |
478 | slu1092.101 r bav1669.36 v et me dignus erat. verum nocet esse sororem. |
479 | dummodo tale nihil vigilans committere temptem, |
480 | saepe licet simili redeat sub imagine somnus! |
481 | testis abest somno, nec abest imitata voluptas. |
482 | pro Venus et tenera volucer cum matre Cupido, |
483 | bav1663.99 r gaudia quanta tuli! quam me manifesta libido |
484 | contigit! ut iacui totis resoluta medullis! |
485 | ut meminisse iuvat! quamvis brevis illa voluptas |
486 | noxque fuit praeceps et coeptis invida nostris. |
487 | 'O ego, si liceat mutato nomine iungi, |
488 | quam bene, Caune, tuo poteram nurus esse parenti! |
489 | quam bene, Caune, meo poteras gener esse parenti! |
490 | cpl1661.66 v omnia, di facerent, essent communia nobis, |
491 | praeter avos: tu me vellem generosior esses! |
492 | nescioquam facies igitur, pulcherrime, matrem; |
493 | at mihi, quae male sum, quos tu, sortita parentes, |
494 | nil nisi frater eris. quod obest, id habebimus unum. |
495 | quid mihi significant ergo mea visa? quod autem |
496 | somnia pondus habent? an habent et somnia pondus? |
497 | di melius! di nempe suas habuere sorores. |
498 | sic Saturnus Opem iunctam sibi sanguine duxit, |
499 | Oceanus Tethyn, Iunonem rector Olympi. |
500 | sunt superis sua iura! quid ad caelestia ritus |
501 | exigere humanos diversaque foedera tempto? |
502 | aut nostro vetitus de corde fugabitur ardor, |
503 | aut hoc si nequeo, peream, precor, ante toroque |
504 | mortua componar, positaeque det oscula frater. |
505 | et tamen arbitrium quaerit res ista duorum! |
506 | cbo125.112r finge placere mihi: scelus esse videbitur illi. |
507 | 'At non Aeolidae thalamos timuere sororum! |
508 | unde sed hos novi? cur haec exempla paravi? |
509 | quo feror? obscenae procul hinc discedite flammae |
510 | nec, nisi qua fas est germanae, frater ametur! |
511 | si tamen ipse mei captus prior esset amore, |
512 | forsitan illius possem indulgere furori. |
513 | slu1092.101 v ergo ego, quae fueram non reiectura petentem, |
514 | ipsa petam! poterisne loqui? poterisne fateri? |
515 | coget amor, potero! vel, si pudor ora tenebit, |
516 | littera celatos arcana fatebitur ignes.' |
517 | Hoc placet, haec dubiam vicit sententia mentem. |
518 | bcul403.64v in latus erigitur cubitoque innixa sinistro |
519 | bav1663.99 v 'viderit: insanos' inquit 'fateamur amores! |
520 | ei mihi, quo labor? quem mens mea concipit ignem?' |
521 | et meditata manu componit verba trementi. |
522 | dextra tenet ferrum, vacuam tenet altera ceram. |
523 | incipit et dubitat, scribit damnatque tabellas, |
524 | et notat et delet, mutat culpatque probatque |
525 | inque vicem sumptas ponit positasque resumit. |
526 | quid velit ignorat; quicquid factura videtur, |
527 | displicet. in vultu est audacia mixta pudori. |
528 | scripta 'soror' fuerat; visum est delere sororem |
529 | verbaque correctis incidere talia ceris: |
530 | 'quam, nisi tu dederis, non est habitura salutem, |
531 | hanc tibi mittit amans: pudet, a, pudet edere nomen, |
532 | et si quid cupiam quaeris, sine nomine vellem |
533 | posset agi mea causa meo, nec cognita Byblis |
534 | cpl1661.67 r ante forem, quam spes votorum certa fuisset. |
535 | 'Esse quidem laesi poterat tibi pectoris index |
536 | et color et macies et vultus et umida saepe |
537 | cbo125.112v lumina nec causa suspiria mota patenti |
538 | et crebri amplexus, et quae, si forte notasti, |
539 | oscula sentiri non esse sororia possent. |
540 | ipsa tamen, quamvis animo grave vulnus habebam, |
541 | quamvis intus erat furor igneus, omnia feci |
542 | (sunt mihi di testes), ut tandem sanior essem, |
543 | pugnavique diu violenta Cupidinis arma |
544 | effugere infelix, et plus, quam ferre puellam |
545 | posse putes, ego dura tuli. superata fateri |
546 | cogor, opemque tuam timidis exposcere votis. |
547 | slu1092.102 r tu servare potes, tu perdere solus amantem: |
548 | elige, utrum facias. non hoc inimica precatur, |
549 | sed quae, cum tibi sit iunctissima, iunctior esse |
550 | expetit et vinclo tecum propiore ligari. |
551 | iura senes norint, et quid liceatque nefasque |
552 | fasque sit, inquirant, legumque examina servent. |
553 | conveniens Venus est annis temeraria nostris. |
554 | bav1663.100 r quid liceat, nescimus adhuc, et cuncta licere |
555 | credimus, et sequimur magnorum exempla deorum. |
556 | nec nos aut durus pater aut reverentia famae |
557 | aut timor impediet: tantum sit causa timendi, |
558 | dulcia fraterno sub nomina furta tegemus. |
559 | est mihi libertas tecum secreta loquendi, |
560 | et damus amplexus, et iungimus oscula coram. |
561 | quantum est, quod desit? miserere fatentis amorem, |
562 | et non fassurae, nisi cogeret ultimus ardor, |
563 | neve merere meo subscribi causa sepulchro.' |
564 | bcul403.65r Talia nequiquam perarantem plena reliquit |
565 | cera manum, summusque in margine versus adhaesit. |
566 | protinus inpressa signat sua crimina gemma, |
567 | quam tinxit lacrimis (linguam defecerat umor):cbo125.113r |
568 | deque suis unum famulis pudibunda vocavit, |
569 | et pavidum blandita 'fer has, fidissime, nostro' |
570 | dixit, et adiecit longo post tempore 'fratri.' |
571 | cum daret, elapsae manibus cecidere tabellae. |
572 | omine turbata est, misit tamen. apta minister |
573 | bav1669.37 r tempora nactus adit traditque latentia verba. |
574 | attonitus subita iuvenis Maeandrius ira |
575 | proicit acceptas lecta sibi parte tabellas, |
576 | vixque manus retinens trepidantis ab ore ministri, |
577 | 'dum licet, o vetitae scelerate libidinis auctor, |
578 | effuge!' ait 'qui, si nostrum tua fata pudorem |
579 | non traherent secum, poenas mihi morte dedisses.' |
580 | ille fugit pavidus, dominaeque ferocia Cauni |
581 | slu1092.102 v dicta refert. palles audita, Bybli, repulsa, |
582 | et pavet obsessum glaciali frigore corpus. |
583 | cpl1661.67 v mens tamen ut rediit, pariter rediere furores, |
584 | linguaque vix tales icto dedit aere voces: |
585 | 'et merito! quid enim temeraria vulneris huius |
586 | indicium feci? quid, quae celanda fuerunt, |
587 | tam cito commisi properatis verba tabellis? |
588 | ante erat ambiguis animi sententia dictis |
589 | praetemptanda mihi. ne non sequeretur euntem, |
590 | bav1663.100 v parte aliqua veli, qualis foret aura, notare |
591 | debueram, tutoque mari decurrere, quae nunc |
592 | non exploratis inplevi lintea ventis. |
593 | auferor in scopulos igitur, subversaque toto |
594 | obruor oceano, neque habent mea vela recursus. |
595 | 'Quid quod et ominibus certis prohibebar amori |
596 | indulgere meo, tum cum mihi ferre iubenti |
597 | excidit et fecit spes nostras cera caducas? |
598 | nonne vel illa dies fuerat, vel tota voluntas, |
599 | cbo125.113v sed potius mutanda dies? deus ipse monebat |
600 | signaque certa dabat, si non male sana fuissem. |
601 | et tamen ipsa loqui, nec me committere cerae |
602 | debueram, praesensque meos aperire furores. |
603 | vidisset lacrimas, vultum vidisset amantis; |
604 | plura loqui poteram, quam quae cepere tabellae. |
605 | invito potui circumdare bracchia collo, |
606 | et, si reicerer, potui moritura videri |
607 | amplectique pedes, adfusaque poscere vitam. |
608 | omnia fecissem, quorum si singula duram |
609 | flectere non poterant, potuissent omnia, mentem. |
610 | bcul403.65v forsitan et missi sit quaedam culpa ministri: |
611 | non adiit apte, nec legit idonea, credo, |
612 | tempora, nec petiit horamque animumque vacantem. |
613 | 'Haec nocuere mihi. neque enim est de tigride natus |
614 | nec rigidas silices solidumve in pectore ferrum |
615 | slu1092.103 r aut adamanta gerit, nec lac bibit ille leaenae. |
616 | vincetur! repetendus erit, nec taedia coepti |
617 | ulla mei capiam, dum spiritus iste manebit. |
618 | nam primum, si facta mihi revocare liceret, |
619 | non coepisse fuit: coepta expugnare secundum est. |
620 | quippe nec ille potest, ut iam mea vota relinquam, |
621 | non tamen ausorum semper memor esse meorum. |
622 | et, quia desierim, leviter voluisse videbor, |
623 | aut etiam temptasse illum insidiisque petisse, |
624 | vel certe non hoc, qui plurimus urget et urit |
625 | pectora nostra, deo, sed victa libidine credar; |
626 | bav1663.101 r denique iam nequeo nil commisisse nefandum. |
627 | et scripsi et petii: reserata est nostra voluntas; |
628 | ut nihil adiciam, non possum innoxia dici. |
629 | quod superest, multum est in vota, in crimina parvum.' |
630 | cbo125.114r dixit, et (incertae tanta est discordia mentis), |
631 | cum pigeat temptasse, libet temptare. modumque |
632 | cpl1661.68 r exit et infelix committit saepe repelli. |
633 | mox ubi finis abest, patriam fugit ille nefasque, |
634 | inque peregrina ponit nova moenia terra. |
635 | Tum vero maestam tota Miletida mente |
636 | defecisse ferunt, tum vero a pectore vestem |
637 | diripuit planxitque suos furibunda lacertos; |
638 | iamque palam est demens, inconcessaeque fatetur |
639 | spem veneris, siquidem patriam invisosque penates |
640 | deserit, et profugi sequitur vestigia fratris. |
641 | utque tuo motae, proles Semeleia, thyrso |
642 | Ismariae celebrant repetita triennia bacchae, |
643 | Byblida non aliter latos ululasse per agros |
644 | Bubasides videre nurus. quibus illa relictis |
645 | Caras et armiferos Lelegas Lyciamque pererrat. |
646 | iam Cragon et Limyren Xanthique reliquerat undas, |
647 | quoque Chimaera iugo mediis in partibus ignem, |
648 | pectus et ora leae, caudam serpentis habebat. |
649 | slu1092.103 v deficiunt silvae, cum tu lassata sequendo |
650 | concidis, et dura positis tellure capillis, |
651 | Bybli, iaces, frondesque tuo premis ore caducas. |
652 | saepe illam nymphae teneris Lelegeides ulnis |
653 | tollere conantur, saepe, ut medeatur amori, |
654 | praecipiunt, surdaeque adhibent solacia menti. |
655 | muta iacet, viridesque suis tenet unguibus herbas |
656 | bcul403.66r Byblis, et umectat lacrimarum gramina rivo. |
657 | naidas his venam, quae numquam arescere posset, |
658 | subposuisse ferunt. quid enim dare maius habebant? |
659 | protinus, ut secto piceae de cortice guttae, |
660 | utve tenax gravida manat tellure bitumen; |
661 | cbo125.114v utve sub adventu spirantis lene favoni |
662 | bav1663.101 v sole remollescit quae frigore constitit unda; |
663 | sic lacrimis consumpta suis Phoebeia Byblis |
664 | vertitur in fontem, qui nunc quoque vallibus illis |
665 | nomen habet dominae, nigraque sub ilice manat. |
666 | Fama novi centum Cretaeas forsitan urbes |
667 | implesset monstri, si non miracula nuper |
668 | Iphide mutata Crete propiora tulisset. |
669 | proxima Cnosiaco nam quondam Phaestia regno |
670 | bav1669.37 v progenuit tellus ignotum nomine Ligdum, |
671 | ingenua de plebe virum, nec census in illo |
672 | nobilitate sua maior, sed vita fidesque |
673 | inculpata fuit. gravidae qui coniugis aures |
674 | vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset. |
675 | 'quae voveam, duo sunt: minimo ut relevere dolore, |
676 | utque marem parias. onerosior altera sors est, |
677 | et vires fortuna negat. quod abominor, ergo |
678 | edita forte tuo fuerit si femina partu, - |
679 | invitus mando; pietas, ignosce! - necetur.' |
680 | dixerat, et lacrimis vultum lavere profusis, |
681 | cpl1661.68 v tam qui mandabat, quam cui mandata dabantur. |
682 | sed tamen usque suum vanis Telethusa maritum |
683 | slu1092.104 r sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arto. |
684 | certa sua est Ligdo sententia. iamque ferendo |
685 | vix erat illa gravem maturo pondere ventrem, |
686 | cum medio noctis spatio sub imagine somni |
687 | Inachis ante torum, pompa comitata sacrorum, |
688 | aut stetit aut visa est. inerant lunaria fronti |
689 | cornua cum spicis nitido flaventibus auro |
690 | et regale decus; cum qua latrator Anubis, |
691 | sanctaque Bubastis, variusque coloribus Apis, |
692 | cbo125.115r quique premit vocem digitoque silentia suadet; |
693 | sistraque erant, numquamque satis quaesitus Osiris, |
694 | plenaque somniferis serpens peregrina venenis. |
695 | tum velut excussam somno et manifesta videntem |
696 | sic adfata dea est: 'pars o Telethusa mearum, |
697 | pone graves curas, mandataque falle mariti. |
698 | bav1663.102 r nec dubita, cum te partu Lucina levarit, |
699 | tollere quicquid erit. dea sum auxiliaris opemque |
700 | exorata fero; nec te coluisse quereris |
701 | ingratum numen.' monuit, thalamoque recessit. |
702 | bcul403.66v laeta toro surgit, purasque ad sidera supplex |
703 | Cressa manus tollens, rata sint sua visa, precatur. |
704 | Ut dolor increvit, seque ipsum pondus in auras |
705 | expulit, et nata est ignaro femina patre, |
706 | iussit ali mater puerum mentita. fidemque |
707 | res habuit, neque erat ficti nisi conscia nutrix. |
708 | vota pater solvit, nomenque inponit avitum: |
709 | Iphis avus fuerat. gavisa est nomine mater, |
710 | quod commune foret, nec quemquam falleret illo. |
711 | inde incepta pia mendacia fraude latebant. |
712 | cultus erat pueri; facies, quam sive puellae, |
713 | sive dares puero, fuerat formosus uterque. |
714 | Tertius interea decimo successerat annus: |
715 | cum pater, Iphi, tibi flavam despondet Ianthen, |
716 | inter Phaestiadas quae laudatissima formae |
717 | slu1092.104 v dote fuit virgo, Dictaeo nata Teleste. |
718 | par aetas, par forma fuit, primasque magistris |
719 | accepere artes, elementa aetatis, ab isdem. |
720 | hinc amor ambarum tetigit rude pectus, et aequum |
721 | vulnus utrique dedit, sed erat fiducia dispar: |
722 | coniugium pactaeque exspectat tempora taedae, |
723 | cbo125.115v quamque virum putat esse, virum fore credit Ianthe; |
724 | Iphis amat, qua posse frui desperat, et auget |
725 | hoc ipsum flammas, ardetque in virgine virgo, |
726 | vixque tenens lacrimas 'quis me manet exitus,' inquit |
727 | 'cognita quam nulli, quam prodigiosa novaeque |
728 | cura tenet Veneris? si di mihi parcere vellent, |
729 | parcere debuerant; si non, et perdere vellent, |
730 | naturale malum saltem et de more dedissent. |
731 | cpl1661.69 r nec vaccam vaccae, nec equas amor urit equarum: |
732 | urit oves aries, sequitur sua femina cervum. |
733 | sic et aves coeunt, interque animalia cuncta |
734 | bav1663.102 v femina femineo conrepta cupidine nulla est. |
735 | vellem nulla forem! ne non tamen omnia Crete |
736 | monstra ferat, taurum dilexit filia Solis, |
737 | femina nempe marem. meus est furiosior illo, |
738 | si verum profitemur, amor. tamen illa secuta est |
739 | spem Veneris; tamen illa dolis et imagine vaccae |
740 | passa bovem est, et erat, qui deciperetur, adulter. |
741 | huc licet ex toto sollertia confluat orbe, |
742 | ipse licet revolet ceratis Daedalus alis, |
743 | quid faciet? num me puerum de virgine doctis |
744 | artibus efficiet? num te mutabit, Ianthe? |
745 | 'Quin animum firmas, teque ipsa recolligis, Iphi, |
746 | consiliique inopes et stultos excutis ignes? |
747 | quid sis nata, vide, nisi te quoque decipis ipsam, |
748 | bcul403.67r et pete quod fas est, et ama quod femina debes! |
749 | spes est, quae faciat, spes est, quae pascat amorem. |
750 | hanc tibi res adimit. non te custodia caro |
751 | arcet ab amplexu, nec cauti cura mariti, |
752 | slu1092.105 r non patris asperitas, non se negat ipsa roganti, |
753 | nec tamen est potiunda tibi, nec, ut omnia fiant, |
754 | cbo125.116r esse potes felix, ut dique hominesque laborent. |
755 | nunc quoque votorum nulla est pars vana meorum, |
756 | dique mihi faciles, quicquid valuere, dederunt; |
757 | quodque ego, vult genitor, vult ipsa, socerque futurus. |
758 | at non vult natura, potentior omnibus istis, |
759 | quae mihi sola nocet. venit ecce optabile tempus, |
760 | luxque iugalis adest, et iam mea fiet Ianthe - |
761 | nec mihi continget: mediis sitiemus in undis. |
762 | pronuba quid Iuno, quid ad haec, Hymenaee, venitis |
763 | sacra, quibus qui ducat abest, ubi nubimus ambae?' |
764 | pressit ab his vocem. nec lenius altera virgo |
765 | aestuat, utque celer venias, Hymenaee, precatur.bav1669.38 r |
766 | quae petit, haec Telethusa timens modo tempora differt, |
767 | nunc ficto languore moram trahit, omina saepe |
768 | visaque causatur. sed iam consumpserat omnem |
769 | materiam ficti, dilataque tempora taedaebav1663.103 r |
770 | institerant, unusque dies restabat. at illa |
771 | crinalem capiti vittam nataeque sibique |
772 | detrahit, et passis aram complexa capillis |
773 | 'Isi, Paraetonium Mareoticaque arva Pharonque |
774 | quae colis, et septem digestum in cornua Nilum: |
775 | fer, precor,' inquit 'opem, nostroque medere timori! |
776 | te, dea, te quondam tuaque haec insignia vidi |
777 | cunctaque cognovi, sonitum comitantiaque aera |
778 | sistrorum, memorique animo tua iussa notavi. |
779 | quod videt haec lucem, quod non ego punior, eccecpl1661.69 v |
780 | consilium munusque tuum est. miserere duarum, |
781 | auxilioque iuva!' lacrimae sunt verba secutae. |
782 | visa dea est movisse suas (et moverat) aras, |
783 | et templi tremuere fores, imitataque lunam |
784 | cornua fulserunt, crepuitque sonabile sistrum.cbo125.116v |
785 | non secura quidem, fausto tamen omine laetaslu1092.105 v |
786 | mater abit templo. sequitur comes Iphis euntem, |
787 | quam solita est, maiore gradu, nec candor in ore |
788 | permanet, et vires augentur, et acrior ipse est |
789 | vultus, et incomptis brevior mensura capillis, |
790 | plusque vigoris adest, habuit quam femina. nam quae |
791 | femina nuper eras, puer es! date munera templis, |
792 | nec timida gaudete fide! dant munera templis, |
793 | addunt et titulum: titulus breve carmen habebat:bcul403.67v |
794 | DONA PUER SOLVIT QUAE FEMINA VOVERAT IPHIS |
795 | postera lux radiis latum patefecerat orbem, |
796 | cum Venus et Iuno sociosque Hymenaeus ad ignes |
797 | conveniunt, potiturque sua puer Iphis Ianthe. |