Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, CAPUT XXI. Quomodo capto ad interficiendum eum leone, ille quem prius vocaverat veniens, vocem sit imitatus humanam.
| 1 | Ut Mammem nullo violari vulnere iudex |
| 2 | Conspicit: Ite, viri, totis conatibus, inquit, |
| 3 | Lustrentur montes, silvis sint retia, totis |
| 4 | Vallibus insidiae, cunctas peragrate latebras, |
| 5 | Egregium donec sistatis in urbe leonem |
| 6 | Qui vires animis acuat, qui viribus iras, |
| 7 | Qui primo Mammis commisceat ora furore, |
| 8 | Et ne praeceptis angustia temporis obsit, |
| 9 | En vobis spatium bis denum cedo dierum. |
| 10 | Mox iussis famulantur, eunt, mirique repertum |
| 11 | Roboris alta citi ducunt ad tecta leonem. |
| 12 | Praeses adesse feram dictis ut pluribus audit |
| 13 | Inclusam caveis, ornent iubet amphitheatrum. |
| 14 | Tertia deinde dies certo dum tempore surgit, |
| 15 | Procedit, monstrumque iubet dimittere sancto. |
| 16 | Dum timefacta manus, dissolvere vincula tardat |
| 17 | Nam leo saevus erat, descendit montibus altis, |
| 18 | Cui martyr pridem dederat praecepta vocato: |
| 19 | Urbem adiens, nullum laesit sub moenibus urbis; |
| 20 | Per patulas festiva fores spectacula luctum, |
| 21 | Non risum laturus adit, mox ora beati |
| 22 | Intuitus Mammae, vocem, mirabile dictu! |
| 23 | Induit humanam, primumque his vocibus usus: |
| 24 | Salve cultor, ait, summi venerande Tonantis, |
| 25 | O natura hominis sancto Spiramine plena |
| 26 | Plena simul meritis vitae, tibi denique iussu |
| 27 | Cogimur angelico, naturae munera contra, |
| 28 | Humanos proferre sonos, servitur honori, |
| 29 | O pastor dilecte, tuo: nam quod minus ipsa |
| 30 | Dat natura, fides itidem tua magna meretur. |
| 31 | Tu pastor, tibi nos aequum servire libenter. |
| 32 | Miremur virtutis opus, doleamus iniqua |
| 33 | Facta hominum: laudat brutus bene facta magistri |
| 34 | Concesso sermone leo, meritisque fatetur |
| 35 | Hunc sancti venisse viri; doctoris amore |
| 36 | Non turbas, non arma timet, servire paratus |
| 37 | Exitium tolerare cupit; nos omnia contra |
| 38 | Ultro doctorum miseri bene facta silemus. |
| 39 | Fingere falsa libet, serimus vel facta libenter. |
| 40 | Scire quidem volumus, sed plus iuvisse laborem |
| 41 | Quam doctoris opem; probris lacerare magistros |
| 42 | Iam pauci metuunt; multi non frangere portas, |
| 43 | Sed struere insidias polluto pectore gaudent, |
| 44 | Hos canibus porcisque pares sententia Christi |
| 45 | Sancta vocans, iubet hos fraudare nitela . |