Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, CAPUT XVII. Qualiter in camino Deo gratias retulerit se ab igne laedi non posse.
| 1 | Cumque Dei miles, deductus ad ora camini, |
| 2 | Cerneret officium poenas sudare parando, |
| 3 | Visibus aetherium totis suspexit Olympum, |
| 4 | Haec sacra dicta pio supplex de pectore fundens: |
| 5 | O patrum nosterque timor, tua iussa tenendo, |
| 6 | Te propter patior furibundi iudicis iras, |
| 7 | Exaudi quas fundo preces, patientia nostram |
| 8 | Dirigat alma viam, virtus simul ignis hebescat, |
| 9 | Integer et Mammes vincat tormenta tyranni, |
| 10 | Lucis ut ignari capiant manifesta patenter |
| 11 | Virtutis documenta tuae, te vincere solum |
| 12 | Posseque cuncta sciant. Sancto tum nomine Christi |
| 13 | Munitus, signoque crucis per singula facto, |
| 14 | Haud trepidat flammae medios intrare per aestus. |
| 15 | Protinus ingresso cessit vis tota caloris |
| 16 | Ignis, et exstinctis coepit rarescere prunis. |
| 17 | Conspecta novitate, pio fert talia Mammes |
| 18 | Ore: Pater rerum, tibi reddimus, optime, grates, |
| 19 | Nos, quia non aliter dignatus visere salvas, |
| 20 | Quam quondam pueros Babylonia sacra fideli |
| 21 | Pectore temnentes, medio fornacis honorem |
| 22 | Concelebrare tuum, salvator rore dedisti: |
| 23 | Mammes namque tuus non sentit in ignibus ignes. |