Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, CAPUT VIII. Quomodo, admonente Dei Spiritu, leonem, qui se sequeretur, vocaverit.
| 1 | Spiritus egregium docuit sublimia Mammem: |
| 2 | Surge aiens, iamiamque voca de monte leonem |
| 3 | Qui multum virtutis habens; et corpore praestans |
| 4 | Iudaeos gentesque vocet, cum stirpe maligna. |
| 5 | Laetus ad aetherium Mammes suspexit Olympum: |
| 6 | O Deus alme patrum, mundi pie conditor, inquit, |
| 7 | Iam miserere, tuumque, Pater, ne desere servum; |
| 8 | Respice Mammetis quid corda fidesque volutent, |
| 9 | Passurumque tuo pro nomine multa tuere. |
| 10 | Dixit, cum veniens eremi de parte rugitus |
| 11 | Dat leo terribiles, horrendus colla iubasque. |
| 12 | Cui Mammes: Quo Christus, ait, vocat, impiger ibo. |
| 13 | Tu quoque divina venias ad scammata iussu, |
| 14 | Dumque cavo fuerint spectacula in amphitheatro, |
| 15 | Impia turba suum moriens te sentiat hostem. |
| 16 | Ac velut hoc dicens, miles vexilla sequeris, |
| 17 | Sternere disce ducis strictis mucronibus hostes. |