Walafrid Strabo, Vita Sancti Blaitmaici, VIII. DANORUM ADVENTUM PRAEDICIT.
| 1 | Tempus erat quo magna Dei clementia servum |
| 2 | Consociare suum nitidis super astra maniplis |
| 3 | Disposuit, certamque bono conferre coronam |
| 4 | Victori: cum sancta viri mens praescia rerum |
| 5 | Venturos properare lupos, ut membra piarum |
| 6 | Dividerent ovium, sensu praenosceret alto. |
| 7 | Vos, ait, o socii, vobiscum mente sagaci |
| 8 | Quaerite, si poenas Christi pro nomine vobis |
| 9 | Sit tolerare animus. Mecum quicunque potestis |
| 10 | Exspectare, precor, sensus armate viriles. |
| 11 | At quibus infirmi pavitant penetralia cordis, |
| 12 | Ecce fugam celerent, ut parta pericula vitent, |
| 13 | Ad meliora suos armantes vota lacertos. |
| 14 | Proxima stat nobis certae tentatio mortis. |
| 15 | Firma fides vigilet, rebus suspensa futuris: |
| 16 | Cauta minus fortes servet tutela fugarum. |
| 17 | His dictis compuncta cohors, quod posse videbat, |
| 18 | Hoc animo statuit. Quidam sub pectore firmo |
| 19 | Sacrilegas spectare manus, gladioque furenti |
| 20 | Supposuisse caput gaudebant mente serena. |
| 21 | Ast alii quibus hoc nondum fiducia mentis |
| 22 | Persuasit, per nota fugam loca calle capessunt. |