Walafrid Strabo, Hortulus, XIII LILIUM.
| 1 | Lilia quo versu candentia, carmine quove |
| 2 | Ieiunae macies satis efferat arida musae? |
| 3 | Quorum candor habet nivei simulacra nitoris. |
| 4 | Dulcis odor, silvas imitatur flore Sabaeas. |
| 5 | Non Parius candore lapis, non nardus odore |
| 6 | Lilia nostra premit: nec non si perfidus anguis |
| 7 | Ingenitis collecta dolis serit ore venena |
| 8 | Pestifero, caecum per vulnus ad intima mortem |
| 9 | Corde feram mittens, pistillo lilia praesta |
| 10 | Commacerare gravi, succosque haurire falerno. |
| 11 | Si quod contusum est summo liventis in ore |
| 12 | Ponatur punctim, tum iam dignoscere vires |
| 13 | Magnificas huiusce datur medicaminis ultro. |
| 14 | Haec et iam laxis prodest contusio membris. |