Walafrid Strabo, Hortulus, X GLADIOLA.
| 1 | Te neque transierim Latiae cui libera linguae |
| 2 | Nomine digladii nomen facundia finxit. |
| 3 | Tu mihi purpurei progignis floris honorem, |
| 4 | Prima aestate gerens violae iucunda nigellae |
| 5 | Munera, vel qualis mensa sub Apollinis alta |
| 6 | Investis pueri pro morte recens Hyacinthus |
| 7 | Exiit, et regis signavit vertice nomen. |
| 8 | Radicis ramenta tuae siccata fluenti |
| 9 | Diluimus contusa mero, saevumque dolorem |
| 10 | Vesicae premimus tali, non secius, arte. |
| 11 | Pignore, fullo, tuo, lini candentia texta |
| 12 | Efficit ut rigeant , dulcesque imitentur odores. |