Walafrid Strabo, Hortulus, PRAEFATIO.
| 1 | Plurima tranquillae cum sint insignia vitae, |
| 2 | Non minimum est, si quis Pestanae deditus arti, |
| 3 | Noverit obsceni curas tractare Priapi. |
| 4 | Ruris enim quaecunque datur possessio, seu sit |
| 5 | Putris arenoso qua torpet glarea tractu, |
| 6 | Seu pingui mollita graves uligine fetus, |
| 7 | Collibus erectis alte sita, sive iacenti |
| 8 | Planitie facilis clivo, seu vallibus horrens; |
| 9 | Non negat ingenuos olerum progignere fructus: |
| 10 | Si modo non tua cura gravi compressa veterno, |
| 11 | Multiplices olitoris opes contemnere stultis |
| 12 | Ausibus assuescit, callosasque aere diurno |
| 13 | Detrectat fuscare manus, et stercora plenis |
| 14 | Vitat in arenti disponere pulvere quallis. |
| 15 | Haec non sola mihi patefecit opinio famae |
| 16 | Vulgaris, quaesita libris nec lectio priscis, |
| 17 | Sed labor et studium, quibus otia longa dierum |
| 18 | Postposui, expertum rebus docuere probatis. |