, Articulus 6
| arg | Ad sextum sic proceditur. Videtur quod Angelus custos quandoque deserat hominem cuius custodiae deputatur. Dicitur enim Ierem. li, ex persona Angelorum, 'curavimus Babylonem, et non est curata, derelinquamus ergo eam'. Et Isaiae V, 'auferam sepem eius, et erit in conculcationem'; Glossa, 'idest Angelorum custodiam'. |
| a2 | Praeterea, principalius custodit Deus quam Angelus. Sed Deus aliquando hominem derelinquit; secundum illud Psalmi XXI, 'Deus, Deus meus, respice in me, quare me dereliquisti?' Ergo multo magis Angelus custos hominem derelinquit. |
| a3 | Praeterea, sicut dicit Damascenus, 'Angeli, cum sunt hic nobiscum, non sunt in caelo'. Sed aliquando sunt in caelo. Ergo aliquando nos derelinquunt. |
| sc | Sed contra, Daemones nos semper impugnant; secundum illud I Petri V, 'adversarius vester Diabolus tanquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret'. Ergo multo magis boni Angeli semper nos custodiunt. |
| co | Respondeo dicendum quod custodia Angelorum, ut ex supra dictis patet, est quaedam executio divinae providentiae circa homines facta. Manifestum est autem quod nec homo, nec res aliqua, totaliter divinae providentiae subtrahitur, inquantum enim aliquid participat de esse, intantum subditur universali providentiae entium. Sed intantum Deus, secundum ordinem suae providentiae, dicitur hominem derelinquere, inquantum permittit hominem pati aliquem defectum vel poenae vel culpae. Similiter etiam dicendum est quod Angelus custos nunquam totaliter dimittit hominem, sed ad aliquid interdum eum dimittit; prout scilicet non impedit quin subdatur alicui tribulationi, vel etiam quin cadat in peccatum, secundum ordinem divinorum iudiciorum. Et secundum hoc Babylon et domus Israel ab Angelis derelictae dicuntur, quia Angeli earum custodes non impediverunt quin tribulationibus subderentur. |
| ad1 | Et per hoc patet solutio ad primum et secundum. |
| ad3 | Ad tertium dicendum quod Angelus, etsi interdum derelinquat hominem loco, non tamen derelinquit eum quantum ad effectum custodiae, quia etiam cum est in caelo, cognoscit quid circa hominem agatur; nec indiget mora temporis ad motum localem, sed statim potest adesse. |