monumenta.ch > Servius > 726 > 215 > 171 > 385 > 355 > 695 > 643 > 320 > 890 > 539 > 608 > 132 > 539 > 512 > 633 > 367 > 511 > 264 > 258 > 608 > 176 > 254 > 739 > 100 > 105 > 219 > 256 > 131 > 185 > 596 > 165 > 249 > 220 > 622 > 158 > 137 > 527 > 726 > 259 > 199 > 715 > 357 > 142 > 178 > 29 > 254 > 221 > 117 > 254 > 254 > 191 > 149 > 608 > 193 > 162 > 169 > 577 > 113 > 197 > 129 > 788 > 122 > 744 > 202 > 639 > 106 > 233 > 863 > 150 > 21 > 207 > 357 > 724 > 357 > 539 > 146 > 196 > 608 > 357 > 723 > 827 > 29
Servius, In Vergilii Eclogarum commentarii, 1, Ad v. 28 <<<    

Servius, In Vergilii Eclogarum commentarii, 1, Ad v. 29

1 et longo post tempore venit, postqvam nos amaryllis h. g. r. iungendum est hoc totum: nam duplici ratione tempus ostendit, quo eum libertas aspexerit, id est quando coepit secare barbam, et relicta Galatea Amaryllidis amore detineri.
2 allegoricos autem hoc dicit, postquam relicta Mantua Romam me contuli: nam Galateam Mantuam vult esse, Romam Amaryllida.
3 et bene tempora, quasi rusticus, computat a barbae sectione.
4 longo post tempore aut archaismos est; antiqui enim 'post' 'ante' 'circum' etiam ablativo iungebant, quod hodie facere minime possumus: aut 'longopost' una pars est orationis, ut sit sensus, venit tempore longopost, sicut multominus, multomagis, postmodo: Horatius "postmodo, quod mi obsit, clare multumque locuto".
5 et 'longopost', ut postposita videatur esse praepositio et in unitatem coacta.
Servius HOME

bav1646.8 bnf7960.30 med221.15

© 2006 - 2025 Monumenta Informatik