| 1 | Slya de calore paludum est, et noctem diligit, et circa fundum et littus versatur, et magis inmundis quam mundis pascuis vescitur, et nec sanis nec infirmis hominibus ad comedendum valet. Et cum leychet, masculus et femina, mos quod in scopulis crescit, ad foramen modicae cavernulae trahunt, et ibi in eadem cavernula retro praefatum mos uterque eorum ex ore suo spumam emittit, et iuxta illud morantur, et ad illud os et spiramen suum movent, usque dum coagulatum vitalem aerem accipiat, et tunc recedunt, et hoc modo slyen nascuntur. |