Hildegardis Abbatissa, Physica, 1, Caput CLXXXIV. DE MERANDA .
| 1 | Qui meranden facere vult, panem tenuem in scissura in vinum aut cervisiam, aut in aquam incidat, et liquor ille ipsum panem sufficienter pertranseat, et sic comedat, quia panis, hoc modo mollis effectus, tanto suavior et facilius digeri potest. Nam si quis panem tantum intingit et mox ita comedit, antequam humiditate liquorum illorum perfundatur, eum interius gravat et constringit, nec faciliter digeri potest. |
| 2 | Sed meranda vini fortis est, et hominem interius aliquantum aridum facit, nec homini multum prodest, etiamsi ei non multum oberit. Meranda autem cervislae salubrior, quam vini, quia succus panis succo cervisiae sibi fere cognato coniungitur et hominem interius aridum non facit, etiam sibi non multum prodest. |
| 3 | Sed meranda aquae salubrior est quam cervisiae, quia illa in stomacho suavis et levis est, et suaviter et leviter digeri potest, velut mollis cibus, qui faciliter et absque laesione per hominem transit. Et homini qui calidum et fortem stomachum habet frequens meranda non prodest, quia calorem stomachi eius infrigidat et aridum facit. |
| 4 | Sed et homini qui frigidum stomachum habet meranda non multum prodest, quia stomachus eius tanto plus ab illa infrigidatur et aliquantulum induratur. Illis quoque, qui infirmum et tenuem stomachum habent, meranda non multum prodest, quia eum aliquantum gravat; sed tamen slim ab eo aufert et minuit. |