Hildegardis Abbatissa, Epistulae, EPISTULA LXXXVII. G. PRAEPOSITI S. VICTORIS AD HILDEGARDEM. [Multis obvolutus peccatis quaerit utrum sibi supersit spes salutis.]
| 0 | H. divinae contemplationis speculo, G. abiectio plebis et praepositus de S. Victore in Moguntia, si quid valent contriti et humiliati cordis suspiria. |
| 1 | Super bono vestrae opinionis odore illectus, et in spem salutis ex profunda iniquitate animatus, miserias meas in conspectu almitatis vestrae exponere et deplorare, hinc auxilium et consilium quaerere piae praesumptionis spiritu aggrediar. Quantum enim miseriarum inciderim, quantum ruboris et confusionis exceperim, quantum lacrymarum effuderim, vix sermone effari potero. Sed non mirum. Cum enim tot flagitiis et immunditiis animus corpusque polluerentur, iustissimo et benignissimo Dei iudicio, si tamen fas est fateri, dignum correctione divina, licet non condignae passiones sequebantur. Nam saepius abominabili iniquitate tam factis quam cogitationibus lapsus sum, quae vos, domina, Spiritu sancto revelante, melius scitis. Quapropter non omnia recte aguntur circa animum meum, quae non est necesse scribere. |
| 2 | Spiritus enim docet vos omnia. Ego vestrae sanctitatis pedibus advolutus, cum sim pulvis et cinis, humillima devotione posco ut super me consolatorem et liberatorem animarum nostrarum invocetis, meque scire faciatis an mihi sit spes salutis, an praedestinatus ad vitam an praescitus ad mortem. Sed quaeso ne reputetur mihi in stultitiam haec praesumptio. |
| 3 | Caeterum Spiritus sanctus, qui habet in vobis mansionem, tribuat vobis secundum fidem et humilitatem meam respondere ad omnia votis meis. Valete. |
| 4 | RESPONSUM HILDEGARDIS. [Ad surgendum animat hortaturque ut declinet a malo et faciat bonum.] |
| 5 | Lux in serenitate dicit: Quidam ascendit et in turbine vadit; unde memor esto, fili, ut recta itinera facias in gustu boni intellectus, sicut Psalmista dicit: Declina a malo et fac bonum [Psal. XXXVI], inquire pacem et persequere eam [Psal. XXXIII]. Sed etiam collige ad te bona, quatenus anima tua non deficiat, quia Deus non derelinquit iustos, sed in sua pietate suscipit peccatores. |
| 6 | Unde elige tibi rectas vias et in aeternum vives, purosque oculos habe in mente, ut illusio non decipiat te. Nam inter spinas sedes, et undique circumspicis, et ad te diversas res colligis, ac benevolentia in te manet; sed tamen in operibus tuis quidam defectus est: unde nunc surge, et ne taedium habeas, ut de spinis surgas ne te suffocent, quia Deus non delectatur in opere illo quod inter spinas aedificatur. |
| 7 | Ergo, o fili Dei, cito surge, antequam tibi sol occidat. |