Hildegardis Abbatissa, Epistulae, EPISTULA LXI. G. ABBATIS ET FRATRUM BRUNWILLARENSIUM AD HILDEGARDEM. [Mulierem eamdem iterum a daemone vexari.]
| 0 | H. venerabili dominae, omni gratiarum actione dignae, G. Brunwillarensium abbas indignus, cum suis fratribus vivere, proficere, mundum pede subter habere, et quidquid famulae Christi excellentius optari potest. |
| 1 | Quod Dominus vos respexit, gratiamque suam infudit, iam totus mundus novit. Sed nos qui hactenus per nuntios nostros et litteras pro necessitate mulieris, maligno spiritu obsessae, sanctitati vestrae locuti sumus, nunc saltem per personam ipsius cum magna spe ad vos directam, urbem necessitatis repetimus, et preces precibus devote superaddimus, ut, quo magis est vobis vicina corporaliter, eo amplius sitis ei propitia spiritualiter. Nam daemon litteris vestris, quas, Spiritu sancto dictante, misistis, coniuratus, vas possessum per brevem horam reliquerat: sed heu! |
| 2 | nescimus quo iudicio Dei, rediit, vasque derelictum denuo invadens, illud nunc acrius quam prius fatigat. Nobis autem eum iterum coniurantibus, et fortiter ei insistentibus, tandem respondit, quod vas possessum non nisi in praesentia vestra relinquet. Eapropter ipsam ad sanctitatem vestram mittimus, ut quod nos, peccatis exigentibus, non meruimus, per vos compleat Dominus, et antiquo hoste eiecto, ille, qui potens super omnes est, in vobis glorificetur. Valeat materna dilectio vestra. |