Hildegardis Abbatissa, Epistulae, EPISTULA XX. EPISCOPI TRAIECTENSIUM AD HILDEGARDEM. [Suum erga Sanctam affectum declarat.]
| 0 | GODEFRIDUS, divina favente gratia, Traiectensium episcopus, unicae suae, speciali suae, singulari suae HILDEGARDI, magistrae sororum de S. Roberto, salutem ab eo qui mandat salutem in Iacob [Psal. XLIII]. |
| 1 | Soror charissima, ex quo primo te coepi in Christi charitate diligere, nunquam memoria tua super mel et favum dulcis [Psal. XVIII], in animo meo potuit excidere. Cogit enim me in tuam dilectionem virtus Dei, quae habitat in te, quae operatur per te, quae familiarem prae caeteris illi sponso reddit te, qui aeternaliter salvat omnes sperantes in se [Psal. XVI]. Et quoniam charitas diffusa est in corde tuo [Rom. V], rogo te in charitate, qua in omnes abundas, ut in omni diligentia, omni conamine studeas Deum pro me exorare, quatenus in hoc saeculo oneribus peccatorum meorum merear alleviari. |
| 2 | Dominus te illuc perducat, ubi est felix aeternitas, et aeterna felicitas, iucunda tranquillitas, sine fine iucunditas. Ut sitiens fontem, sic tua scripta desidero. |
| 3 | RESPONSUM HILDEGARDIS. [Illum hortatur ad perseverantiam in bono.] |
| 4 | O tu persona a Deo sumpta et vocata es, quatenus secundum ipsum opereris, eum imitando, quoniam Deus omnia aedificat, regit et ungit. Omnipotens enim Deus per verbum suum mundum creavit, quem etiam regit, et omnia in aqua sanctificat, peccata hominum abluendo. Deus namque omnes creaturas creavit, et eas gubernavit, et hominem cum illis perfudit, quemadmodum faber vasa sua per ignem elegantia facit. |
| 5 | Sed deinde praealtus dies in obscuram noctem per inobedientiam in casu Adae se declinavit, et ob hoc homines in peccatis et in oblivione, quasi Deus non esset, vixerunt. Tunc Deus omnem terram per aquas diluvii de criminalibus peccatis hominum inundavit [Gen. VII], et sic sancti et lex et prophetae surrexerunt. Novissime autem Filius Dei venit, quem non decebat, ut in vacuo tempore adesset, in quo nullam iustitiam inveniret, sicut etiam homo creatus non est, antequam omnis creatura eum ostendebat. |
| 6 | Sed et Filius Dei venit, ut totum mundum per obedientiam, per chrisma baptismatis, et per poenitentiam redimeret. Nunc tu, o pastor provide, ne puerili tempore, quod Dominum nescit, sis; sed esto in tempore iustorum et sanctorum, et in ostensione prophetarum, in operibus tuis iustitiam apprehendens, sicut et Deus omnia praevidit, antequam illa operaretur, et secundum ipsum populum tuum rege. |
| 7 | Tu etiam populo adiutorium in vice Christi praebe, ne sis sicut tuba quae sonat, et non operatur. Sed esto bonus odor virtutum, ut in aeternum vivas. Et dic: Exaltabo te, Deus, meus rex, et benedicam nomini tuo in saeculum, et in saeculum saeculi [Psal. CXLIV]. Nam quando intelligis, quia in episcopali cathedra es, in omnibus viis tuis Deum lauda, in bonis operibus eum exalta, et praecepta eius sine taedio iterando rumina, per fidem eum osculare, et in bonis operibus eum amplectere; in bona conversatione Deum tuum ipsum ostende, et in iudiciis suis eum ut iustum regem magnifica, ita ut populum tuum recte regas, et cum misericordia ungas, et noxiale crimen post te non trahas, scilicet ut munus pro iustitia accipias; et sic invoca nomen ipsius, ut in omnibus his timorem ad ipsum habeas, quoniam rex est, et hoc omnibus diebus vitae tuae facias, quousque in hoc saeculo vivis, quatenus postea in infinito saeculo in aeternum vivas. |