Hildegardis Abbatissa, Epistulae, EPISTULA XVI. EPISCOPI WORMATIENSIS AD HILDEGARDEM. [Sanctam encomiis exornat et responsum flagitat.]
| 0 | CONRADUS Dei gratia Wormatiensis Ecclesiae (indignus licet) episcopus, HILDEGARDI dilectae sorori de Monte S. Roberti, cum heu! parva orationum exhibitione, suavem in omni obsequio devotionem. |
| 1 | Deo gratias agimus, qui te lucernam clarissimam aureo candelabro imposuit, et lucis suae claritatem longe lateque per te in domo sua clarescere fecit. Quapropter, soror et filia dilectissima, ex radiis qui te Solem iustitiae indubitanter illuminare credimus, nubila mentis nostrae, quae nos opprimunt, ex incongruenti tribulationum turbine et diversarum cogitationum inundatione, depelli obnixe exoramus. Plurima quidem sanctitati tuae necesse haberemus insinuare, si prolixitas verborum tibi ea explicare non obstitisset, viva autem voce per praesentem latorem tibi praesentialiter loquimur, et responsum admonitionis tuae toto corde efflagitamus. |
| 3 | RESPONSUM HILDEGARDIS. [Illum laudat et hortatur.] |
| 4 | Tu persona es sedens super cathedram Christi, et virgam ferream in manu tua habes ad regendum oves tuas. Aspice ad solem iustitiae, et ad plurimas stellas, quae sunt genera virtutum, ut non deficias in cibo vitae; quia bonus pastor est, qui semper in bonis operibus floret, et qui in recta viriditate oves suas pascit. |
| 5 | Hoc tibi det, qui in prima die sonuit [Gen. I], et in cuius verbo omnis creatura processit, et qui in novissimo die tuba canet, ita quod omnes filios hominum suscitabit [I Cor. XV]. Nam quidam homines iuste viventes tabernaculum Dei sunt, quia Deus in eis habitat. Homo enim aedificium Dei est, in quo ipse mansionem habet [Ioan. XIV], quoniam igneam animam in illum misit, quae cum rationalitate in dilatatione volat, quemadmodum murus latitudinem domus comprehendit. |
| 6 | Sed et qui per praecepta Dei in operibus suis iustificatus est, in quibus legem Dei non neglexit, coelestem Ierusalem aedificat. Qui vero secundum carnem operatur et non secundum spiritum, de sancta aedificatione cadet. Qui vero proprietatem voluntatis suae de se abscidit, coeleste aedificium, cum margaritis et pretiosis lapidibus et optimo auro ornat. |
| 7 | Tu igitur te talem fac ut lapis pretiosus fias, et in summa Ierusalem orneris. |