monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > 74
Hildegardis Abbatissa, Divina Opera, 4, LXXIII. Quia sicut terra, si bis in anno viresceret et passim gigneret, arescendo in pulverem verteretur, sic et anima in opere suo deficeret, si omnibus desisideriis suis et voluptatibus carnis immoderate deserviret; et quod instar terrae inaequaliter fructificantis, ex mutabilitate sui et conflictu carnis nunc in profectu, nunc in defectu posita, nec fidem in Evangelio commendatam, nec visionem Dei in paradiso perditam in hac vita perfecte obtinere valeat. <<<     >>> LXXV. Quia sicut caro hominis laeditur si vel superflue vel minus necessario ciborum alimenta percipiat, sic et anima si plus vel minus iusto districtioni vel remissioni insistat; et quod stomachus mundos quidem recipiens, sed fetentes cibos reiiciens, hominem qui in peccatis delectatur, sed postea per poenitentiam purgatur, significet.

Hildegardis Abbatissa, Divina Opera, 4, LXXIV. Quia sicut venae cordis, iecoris et pulmonis, ad receptionem vel emissionem ciborum stomacho subveniunt, et eidem stomacho continua vel nimia repletio aut exinanitio obessent; ita et anima corpori quidem in quibusque operibus adest, sed eam taederet, si corpus ipsum desideria carnis semper sequi permitteret.

Hildegardis Abbatissa, Divina Opera, 4, LXXIV. Quia sicut venae cordis, iecoris et pulmonis, ad receptionem vel emissionem ciborum stomacho subveniunt, et eidem stomacho continua vel nimia repletio aut exinanitio obessent; ita et anima corpori quidem in quibusque operibus adest, sed eam taederet, si corpus ipsum desideria carnis semper sequi permitteret.

1 Nam et de corde, et de iecore, et de pulmone, quaedam venae quasi fistulae extenduntur, quae ad receptionem et ad emissionem ciborum stomacho subvenientes adsunt.
1 Nam et de corde, et de iecore, et de pulmone, quaedam venae quasi fistulae extenduntur, quae ad receptionem et ad emissionem ciborum stomacho subvenientes adsunt.
2 In hunc modum anima, quae magna vi corpus quod dormiens invenit exsuscitat, in multis itineribus suis Deum sentit.
2 In hunc modum anima, quae magna vi corpus quod dormiens invenit exsuscitat, in multis itineribus suis Deum sentit.
3 Et quemadmodum venae stomacho adsunt, cum impletur et evacuatur, sic ipsa in omni bono et malo homini adest, ita ut homo cogitationes, duritiam malitiae et mollitiem carnalis desiderii incipiendo et perficiendo per eam exerceat; et sicut sanguinei rivuli ad stomachum currunt, sic ipsa viribus suis totum corpus pertransit.
3 Et quemadmodum venae stomacho adsunt, cum impletur et evacuatur, sic ipsa in omni bono et malo homini adest, ita ut homo cogitationes, duritiam malitiae et mollitiem carnalis desiderii incipiendo et perficiendo per eam exerceat; et sicut sanguinei rivuli ad stomachum currunt, sic ipsa viribus suis totum corpus pertransit.
4 Sicut etiam stomacho non prodesset, si semper plenus vel vacuus foret, sic etiam animae obesset, si corpus in deliciis desideriorum carnis semper viveret, quoniam in viribus esuriem desideriorum naturae suae habendo deficeret, ut etiam sensu et corpore saepe deficit, qui in pinguedine carnis suae incessanter peccat.
4 Sicut etiam stomacho non prodesset, si semper plenus vel vacuus foret, sic etiam animae obesset, si corpus in deliciis desideriorum carnis semper viveret, quoniam in viribus esuriem desideriorum naturae suae habendo deficeret, ut etiam sensu et corpore saepe deficit, qui in pinguedine carnis suae incessanter peccat.
Hildegardis Abbatissa HOME

hlw17.493

© 2006 - 2025 Monumenta Informatik