| 1 | Quaedam etiam volatilia, quae magnae fortitudinis sunt, in aestate in eumdem aerem volantia ab ipso confortantur, ipseque aer aliquando in flumina descendens quosdam magnos pisces confortat, ita ut aliquandiu sine pastu esse possint. |
| 2 | Similiter cum anima corpus ad consensum suum traxerit, in altitudinem coeli, velut avis in aerem, volat, et sicut avis sine aere volare non valet, sic nec corpus per se, sed per animam movetur. |
| 3 | Sed cum homo desideriis animae aliquando consenserit, in charitate Dei totus ardet, sicque de die in diem in iucunditate aeternae laetitiae volans, in speculativa fide et in sapientia sanctarum Scripturarum delectatur, quarum suavitate invisibiliter pascitur et confortatur, velut piscis qui per aerem et per fluxum aquarum confortatus, in aquis sine pastu interdum vivit. |