Hieronymus, Tobias, Caput 12
| 1 | tunc vocavit ad se Tobias filium suum dixitque ei quid possumus dare viro isti sancto qui venit tecum |
| 2 | respondens Tobias dixit pater quam mercedem dabimus ei aut quid dignum poterit esse beneficiis eius |
| 3 | me duxit et reduxit sanum pecuniam a Gabelo ipse suscepit uxorem ipse me habere fecit et daemonium ab ea conpescuit gaudium parentibus eius fecit me ipsum a devoratione piscis eripuit te quoque fecit videre lumen caeli et bonis omnibus per eum repleti sumus quid illi ad haec dignum poterimus dare |
| 4 | sed peto te pater mi ut roges eum si forte dignabitur medietatem de omnibus quae adlata sunt sibi adsumere |
| 5 | et vocantes eum pater scilicet et filius tulerunt eum in partem et rogare coeperunt ut dignaretur dimidiam partem omnium quae adtulerant acceptam habere |
| 6 | tunc dixit eis occulte benedicite Deum caeli et coram omnibus viventibus confitemini illi quoniam fecit vobiscum misericordiam suam |
| 7 | etenim sacramentum regis abscondere bonum est opera autem Dei revelare et confiteri honorificum est |
| 8 | bona est oratio cum ieiunio et elemosyna magis quam thesauros auri condere |
| 9 | quoniam elemosyna a morte liberat et ipsa est quae purgat peccata et faciet invenire vitam aeternam |
| 10 | qui autem faciunt peccatum et iniquitatem hostes sunt animae suae |
| 11 | manifesto ergo vobis veritatem et non abscondam a vobis sermonem occultum |
| 12 | quando orabas cum lacrimis et sepeliebas mortuos et derelinquebas prandium et mortuos abscondebas per diem in domo tua et nocte sepeliebas ego obtuli orationem tuam Domino |
| 13 | et quia acceptus eras Deo necesse fuit ut temptatio probaret te |
| 14 | et nunc misit me Dominus ut curarem te et Sarram uxorem filii tui a daemonio liberarem |
| 15 | ego enim sum Rafahel angelus unus ex septem qui adstamus ante Dominum |
| 16 | cumque haec audissent turbati sunt et trementes ceciderunt super faciem suam |
| 17 | dixitque eis angelus pax vobis nolite timere |
| 18 | etenim cum essem vobiscum per voluntatem Dei ipsum benedicite et cantate illi |
| 19 | videbar quidem vobiscum manducare et bibere sed ego cibo invisibili et potu qui ab hominibus videri non potest utor |
| 20 | tempus est ergo ut revertar ad eum qui me misit vos autem benedicite Deum et narrate omnia mirabilia eius |
| 21 | et cum haec dixisset ab aspectu eorum ablatus est et ultra eum videre non potuerunt |
| 22 | tunc prostrati per horas tres in faciem benedixerunt Deum et exsurgentes narraverunt omnia mirabilia eius |