Hieronymus, Psalmorum 2, LIBER PSALMORUM IUXTA SEPTUAGINTA INTERPRETES..., PSALMUS CIII.
| 1 | <IPSI DAVID> Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. |
| 2 | Confessionem et decorem induisti: amictus lumine sicut vestimento. |
| 3 | Extendens coelum sicut pellem: qui tegis aquis superiora eius. |
| 4 | Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum. |
| 5 | Qui facis angelos tuos spiritus: <et> ministros tuos ignem urentem. |
| 6 | Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi. |
| 7 | Abyssus sicut vestimentum amictus eius, super montes stabunt aquae. |
| 8 | Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt, Ascendunt montes, <et> descendunt campi, in locum, quem fundasti eis. |
| 9 | Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram. |
| 10 | Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt <aquae> Potabunt omnes bestiae agri: exspectabunt onagri in siti sua. |
| 11 | Super ea volucres coeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces. |
| 12 | Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra. |
| 13 | Producens fenum iumentis: et herbam servituti hominum. |
| 14 | Ut educas panem de terra: et vinum laetificet cor hominis. |
| 15 | Ut exhilaret faciem <in> oleo: et panis cor hominis confirmet. |
| 16 | Saturabunt ligna campi: <et> cedri Libani quas plantavit: illic passeres nidificabunt. |
| 17 | Herodii domus dux est eorum: montes excelsi cervis, petra refugium herinaciis. |
| 18 | Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum. |
| 19 | Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae. |
| 20 | <Catuli> leonum rugientes, ut rapiant: et quaerant a Deo escam sibi. |
| 21 | Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur. |
| 22 | Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum. |
| 23 | Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti, impleta est terra possessione tua. |
| 24 | Hoc mare magnum et spatiosum <manibus> illic reptilia, quorum non est numerus. |
| 25 | Animalia pusilla cum magnis, illic naves pertransibunt. |
| 26 | Draco iste quem formasti ad illudendum ei: omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore. |
| 27 | Dante te illis colligent: aperiente te manum tuam, <omnia> implebuntur bonitate. |
| 28 | Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur. |
| 29 | Emittes Spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae, Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis. |
| 30 | Qui respicit terram, et <facit eam> tremere: qui tangit montes, et fumigant. |
| 31 | Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum. |
| 32 | Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino. |
| 33 | Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic, anima mea, Domino. |
| 34 | PSALMUS IPSI DAVID. Benedic, anima mea, Dominum: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. |
| 35 | Confessionem et decorem induisti: amictus lumen sicut vestimentum. |
| 36 | Extendens coelum sicut pellem: qui tegit in aquis superiora eius. |
| 37 | Qui ponit nubem ascensum suum: qui ambulat super pennas ventorum. |
| 38 | Qui facit angelos suos spiritus: et ministros suos ignem urentem [Ms. ardentem]. |
| 39 | Qui fundavit terram super stabilitatem eius: non inclinabitur in saeculum saeculi. |
| 40 | Abyssus sicut pallium amictus eius, super montes stabunt aquae. |
| 41 | Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui [Ms. tonitrus] tui formidabunt. |
| 42 | Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum, quem fundasti eis, terminum posuisti eis: quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. |
| 43 | Qui emittit fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae. |
| 44 | Potabunt eas omnes bestiae silvarum, exspectabunt onagri in siti sua: super ea volucres coeli habitabunt, de medio petrarum dabunt voces suas. |
| 45 | Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra. |
| 46 | Producens fenum iumentis: et herbam servituti hominum. |
| 47 | Ut educat panem de terra: et vinum laetificet cor hominis. |
| 48 | Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet. |
| 49 | Satiabuntur omnia ligna silvarum, et cedri Libani quas plantasti: illic passeres nidificant. |
| 50 | Fulicae domus dux est eorum: montes excelsi cervis, petra refugium herinaciis. |
| 51 | Fecit lunam in tempora, sol cognovit [Ms. agnovit] occasum suum. |
| 52 | Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa [Ms. ea] pertransibunt omnes bestiae silvarum [Ms. silvae]. |
| 53 | Catuli leonum rugientes ut rapiant: et [Ms. et ut] quaerant a Deo escam sibi. |
| 54 | Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis se collocabunt [Ms. cubabunt]. |
| 55 | Exiet homo ad opus suum, et ad operationem suam, usque ad vesperum. |
| 56 | Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti: repleta est terra creatura tua. |
| 57 | Hoc mare magnum et spatiosum: illic [Ms. ibi] reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla et magna, illic naves pertransibunt. |
| 58 | Draco iste quem formasti ad illudendum ei: omnia a te exspectant, Domine, ut tu des escam illis in tempore. |
| 59 | Dante te, illi colligent: aperiente te manum tuam, omnia replebuntur ubertate. |
| 60 | Avertente autem te faciem tuam, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur [Ms. convertentur]. |
| 61 | Emitte Spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis [Ms. innovabis] faciem terrae. |
| 62 | Sit gloria Domini in saeculum saeculi: laetabitur Dominus in operibus suis. |
| 63 | Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigabunt. |
| 64 | Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu ero. |
| 65 | Suavis sit ei laudatio mea: ego vero delectabor in Domino. |
| 66 | Deficiant peccatores a terra, et iniqui [Ms. iniusti] ita ut non sint: benedic, anima mea, Dominum. |