Gregorius Turonensis, Vitae patrum, 1, 6

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > . . . > 26 > 2 > 35 > 49 > 18 > 18 > 26 > 18 > 18 > 10 > 28 > 23 > 7 > 44 > 25 > 34 > 29 > 15 > 22 > 46 > 20 > 12 > 16 > 80 > 31 > 41 > 32 > 60 > 43 > 40 > 31 > 68 > 23 > 42 > 1 > 7 > 14 > 46 > 58 > 24 > 43 > 25 > 61 > 31 > 13 > 2 > 34 > 65 > 41 > 27 > 28 > 28 > 32 > 5 > 1 > 57 > 12 > 69 > 99 > 7 > 89 > 30 > 30 > 4 > 16 > 27 > 11 > 5 > 2 > . . . > 17 > 8 > 6
Gregorius Turonensis, Vitae patrum, 1, V. <<<

Gregorius Turonensis, Vitae patrum, 1, VI.

1 Post haec autem cum iam senes perfectaeque essent aetatis, Lupicinus abbas scilicet, et Romanus frater eius, ait Lupicinus germano suo: Dic, inquit, mihi in quali monasterio vis tibi parari sepulcrum, ut simul quiescamus? Qui ait: Non potest fieri ut ego in monasterio sepulcrum habeam, a quo mulierum accessus arcetur.2 Nosti enim quod mihi indigno et non merenti Dominus Deus meus gratiam tribuit curationum, multique per impositionem manus meae ac virtutem crucis dominicae, a diversis languoribus sunt erepti.3 Erit autem concursus ad tumulum meum, si ab hac luce migravero.4 Ideoque rogo, ut eminus a monasterio requiescam.5 Pro hac vero causa cum obiisset, in decem millibus a monasterio in monte parvulo sepultus est: super cuius deinceps sepulcrum magnum templum aedificatum est, in quod ingens frequentia populi diebus singulis accurrit.6 Multae enim virtutes ibi in Dei nomine nunc ostenduntur; nam et caeci ibi lumen, et surdi auditum, et paralytici gressum plerumque recipiunt.7 Lupicinus autem abbas obiens, intra monasterii basilicam est sepultus: reliquitque Domino pecuniae creditae multiplicata talenta, id est, beatas monachorum congregationes in eius laude devotas.