| Illa laus occulta non est nec senescit tempore, Missa quod sursum per auras evolarunt munera, Quae viam patere caeli praemicando ostenderent. Illius fidem figurans, nube fertur anolus; Hic sui dat pignus oris, ut ferunt, orarium. Quae superno rapta flatu, lucis intrant intimum. Per poli liquentis axem fulgor auri absconditur, Ac diu visum sequacem textilis candor fugit: Subvehuntur usque in astra nec videntur amplius. |