Gregorius Turonensis, Libri octo miraculorum, p3, p9

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > 7.
Gregorius Turonensis, Libri octo miraculorum, DE VIRTUTIBUS SANCTI MARTINI EPISCOPI, Lib. I, , 6. <<< >>> 8.

Gregorius Turonensis, Libri octo miraculorum, DE VIRTUTIBUS SANCTI MARTINI EPISCOPI,..., 7.

1 Adveniens quidam Theodomundus nomine, audiendi loquendique obstructu aditu, cotidianis diebus ad sanctam basilicam recurrebat, et inclinans se ad orationem, labia tantum movebat.2 Nam nullam poterat vocem emittere sensu integre, sed multatus vocis officio.3 Qui tam prompte videbatur orare, ut flere cerneretur inter ipsa tacita verba plerumque; cui si quis pro mercedis respectu aliquid elymosinae contulisset, continuo hoc similibus pauperibus erogabat, et stipem ab aliis nutu postulans, stipendia indigentibus porregebat.4 Cumque in loco illo sancto in hac devotione per trium annorum spatia commoratus fuisset, quadam die a divina pietate commonitus, venit ante sanctum altare; et stans oculis ad caelum elevatis et manibus, erupit ab ore eius rivus sanguinis cum putredine.5 Et conspuens in terram, coepit graviter gemere et excreare partes nescio quas cum sanguine, ita ut putaretur, quod aliquis ferramento gutture incideret.6 Sed et tabes ex ore illius tamquam fila sanguinea dependebat.7 Tunc disruptis aurium ac faucium ligaturis, elevans se et erigens iterum oculos ac manus ad caelum, ore adhuc cruento in hac primo voce prorupit: 'Gratias tibi magnas refero, beatissime domne Martine, quod aperiens os meum, fecisti me post longum tempus in tuas laudes verba laxare'.8 Admirante autem omni populo et stupente de tali miraculo, interrogant, si et auditum pariter recepisset.9 Qui libere omnia audire populo teste respondit.10 Sanitati ergo sic redditus, a Chrodegilde regina pro virtute et reverentia sancti Martini collectus est, et ad scolam positus, omnem psalmorum seriem memoriae conmendavit.11 Quem Deus perfectum efficiens clericum, multos in posterum annos in servitio eclesiae commorari permisit.