monumenta.ch > Gregorius Turonensis > XXX.
Gregorius Turonensis, Historia Francorum, LIBER SEXTUS., , XXIX. <<< >>> XXXI.
Gregorius Turonensis, Historia Francorum, LIBER SEXTUS., XXX.
1 Hoc anno Tiberius imperator migravit a saeculo, magnum luctum relinquens populis de obitu suo.2 Erat enim summae bonitatis, in eleemosynis promptus, in iudiciis iustus, in iudicando cautissimus, nullum despiciens, sed omnes in bona voluntate complectens; omnes diligens, ipse quoque diligebatur ab omnibus.3 Hic cum aegrotare coepisset, et se iam vivere desperaret, vocavit Sophiam augustam, dicens: Ecce iam impletum sentio tempus vitae meae; nunc cum consilio tuo eligam, qui reipublicae praeesse debeat.4 Oportet enim strenuum eligi, qui pro me sit huic potestati.5 At illa Mauricium quemdam elegit, dicens: Valde strenuus et sagax est vir iste; nam et saepius contra inimicos reipublicae dimicans, victorias obtinuit.6 Haec enim dicebat, ut isto transeunte, huius coniugio necteretur.7 Sed Tiberius postquam consensum cognovit Augustae de huius electione, iussit exornari filiam suam ornamentis imperialibus, et vocato Mauricio, ait: Ecce cum consensu Sophiae augustae ad imperium eligeris: in quo ut firmior sis, filiam meam tradam tibi.8 Et accedente puella, tradidit eam pater Mauricio, dicens: Sit tibi imperium meum cum hac puella concessum.9 Utere eo [Al. ea] felix, memorque semper esto ut aequitate et iustitia delecteris.10 At ille accepta puella, duxit eam ad domum suam, et transacta solemnitate nuptiarum, Tiberius obiit.11 Igitur celebrato iustitio, Mauricius indutus diademate et purpura, ad circum processit; acclamatisque sibi laudibus, largitis populo muneribus, in imperio confirmatur.
Gregorius Turonensis HOME
hab1092.38