Gregorius Turonensis, Historia Francorum, p2, p35

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > XXXIX [Al. XXXIII]. > XVI. > XXXIX. > XXXIV. > XLIV. > > XXIX. > XLIV. > XIII. > XLII. > XXIX. > 8 > XXVII. > XIII. > XVI. > III. > XXXIII. > VI. > III. > XXVIII. > XXXVI. > XVI. > XXXIX. > XXXIX. > XLI. > XXII. > XLIV. > XVII. > XLVI. > XLVI. > XL [Al. XXXIV]. > XXVII. > XXXV. > XXVII. > XIII. > XXX. > X. > II. > XXXV. > XXXIII. > XXXIII. > XLIII. > XXXIX. > XXIV. > IV. > XVI. > 6 > XLVI. > XIX. > XII. > PROLOGUS. > XXXV. > XL. > XL. > XXXV. > 2 > XXIII. > I. > XVIII. > XXVII. > XI. > V. > IX. > XXX. > XXXIII.
Gregorius Turonensis, Historia Francorum, LIBER PRIMUS., , XXXII. <<< >>> XXXIV.

Gregorius Turonensis, Historia Francorum, LIBER PRIMUS., XXXIII.

1 Sub Diocletiano, qui tricesimo tertio loco Romanum rexit imperium, gravis contra Christianos per annos quatuor persecutio exagitata est: ita ut quadam vice in ipso sacratissimo die Paschae, magni Christianorum populi ob veri Dei cultum interficerentur.2 Eo tempore, Quirinus Sisciensis Ecclesiae sacerdos, gloriosum pro Christi nomine martyrium tulit; quem ligato ad collum molari saxo, in fluminis gurgitem saevitia impulit paganorum.3 Igitur cum cecidisset in gurgitem, diu super aquas divina virtute ferebatur; nec sorbebant aquae, quem pondus criminis non premebat.4 Quod factum admirans multitudo populi circumstantis, despecto furore gentilium, ad liberandum properant sacerdotem.5 Haec ille cernens, non passus est se a martyrio subtrahi, sed erectis ad coelum oculis, ait: Iesu Domine, qui gloriosus resides ad dexteram Patris, ne patiaris me ab hoc stadio removeri; sed suscipiens animam meam, coniungere me tuis martyribus in requie sempiterna dignare.6 His dictis, reddidit spiritum.7 Cuius corpus a Christianis susceptum venerabiliter sepulturae mandatum est.