Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 4, 32

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > 32
Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 4, XXXI. De fonte quem oratione Sanctus ut oriretur obtinuit. <<< >>> XXXIII. De puero a febre sanato.

Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 4, CAPUT XXXII. De incendio urbis Pictavae.

1 Nec illud silendum puto, quod illo tempore cum Plato episcopatum Pictavae urbis adeptus est, virtus Sancti fuit ostensa.2 Domus adiuncta ecclesiasticae domui incendio maximo cremabatur, ac scintillae cum carbonibus super domum ecclesiae, impellente vento, cadebant.3 Sed ille de pulvere beati sepulcri secum habens, elevato chrismario contra ignem, exortus subito ventus vento illi contrarius, flammas a tecto ecclesiastico defendens, aliam pepulit in partem, et sic domus ecclesiae liberata est.