Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 2, 30

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > 30
Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 2, XXIX. De duobus caecis. <<< >>> XXXI. De alia muliere debili.

Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 2, CAPUT XXX. De muliere muta.

1 Mulier quaedam, cuius os patulum humor [Ed., dolor] nimius cum febre ligaverat, ut nec linguam regere posset, sed tantum mugitum ut animal, non vocem ut homo poterat emittere, fide instigante, cum magna animi confidentia, atria beati Confessoris aggreditur; ibique multis diebus residens, et stipem simul atque oris apertionem postulans, tandem a Sancti virtute respicitur.2 Nam quadam die Dominica dum missarum solemnia celebrarentur, haec in sancta basilica cum reliquo populo stabat.3 Factum est autem cum Dominica oratio diceretur, et haec aperto ore coepit sanctam orationem cum reliquis decantare.4 Ipsa autem cum iugo servitutis haberetur vincta, de rebus beati Confessoris redempta est: et nunc cum vocis officio ingenua perseverat.