Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 1, 14

monumenta.ch > Gregorius Turonensis > 14
Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 1, XIII. De eo qui a pustula in extremis positus laborabat. <<< >>> XV. De oleo cicendilis super pictura Beati.

Gregorius Turonensis, De miraculis S. Martini, 1, CAPUT XIV. De castello Italiae, Tertio nomine.

1 Idem his verbis retulit, in cacumine castelli regionis Italiae, quod dicitur Tertium, oratorium beati Martini fundatum est; ibique turri vicinae, quoties incursione barbarorum per fraudem hostis accederet nocturnis insidiis, quisquis de vigilantibus habuisset in turre lanceam, aut spatam, vel cultellum, seu grafium protulisset ex theca, fere per horae spatium tale lumen reddebatur ex universo gladio, tanquam si illud ferrum verteretur in cereum.2 Et mox ex ipso signo custodes admoniti, magis intenti vigiliis, hostes latebrantes lapidibus exturbabant.3 Quod ope sancti Martini recto iudicio reputatur, qui vicinitate sua sibi devotis populis sedulam exhibuit praesentemque custodiam.4 Et hanc virtutem a supra dicto cognovimus Fortunato.