monumenta.ch > Gregorius Magnus > fervoris et mansuetudinis. > et qui minimas caventes gravibus aliquando immerguntur. > CAPUT XVI [ Al. XL]. Quomodo admonendi mansueti et iracundi. > sed quietem propriam sectando refugiunt. > CAPUT II [ Al. XIII]. Ut rector cogitatione sit mundus. > CAPUT X [ Al. XXXIV]. Quomodo admonendi benevoli et invidi. > qui vivendo non perficiunt quae meditando didicerunt. > CAPUT XIV [ Al. XXXVIII]. Quomodo admonendi taciturni et verbosi. > CAPUT VIII [ Al. XXXII]. Quomodo admonendi protervi et pusillanimes. > CAPUT XXVII. [ Al. LI] Quomodo admonendi coniugati et caelibes. > et qui consulto peccant. > exteriorum providentiam in internorum sollicitudine non relinquens. > CAPUT PRIMUM. Ne venire imperiti ad magisterium audeant. > et quibus nulla. > CAPUT PRIMUM [ Al. XXIV ]. Quanta debet esse diversitas in arte praedicationis. > ut graviora subtrahantur. > CAPUT II [ Al. XXVI]. Quomodo admonendi sint inopes et divites. > contra delinquentium vitia per zelum iustitiae erectus. > CAPUT XI. Qualis quisque ad regimen venire non debeat. > et prospera formidanda. > cum divinis iudiciis non reluctantur. > et qui contemnunt. > CAPUT XVII [ Al. XLI]. Quomodo admonendi humiles et elati. > utilis in verbo. > CAPUT V [ Al. XXIX]. Quomodo admonendi servi et domini.
Gregorius Magnus, Regula pastoralis, TERTIA PARS. QUALITER RECTOR BENE VIVENS DEBEAT DOCERE ET ADMONERE SUBDITOS., , IV [ Al. XXVIII]. Quomodo admonendi subdili et praelati. <<<     >>> VI [ Al. XXX]. Quomodo admonendi sapientes et hebetes.

Gregorius Magnus, Regula pastoralis, TERTIA PARS. QUALITER RECTOR BENE..., CAPUT V [ Al. XXIX]. Quomodo admonendi servi et domini.

1	( Admonitio 6.) Aliter admonendi sunt servi, atque aliter domini.
2	Servi scilicet, ut in se semper humilitatem conditionis aspiciant; domini vero, ut naturae suae qua aequaliter sunt cum servis conditi, memoriam non amittant.
3	Servi admonendi sunt ne dominos despiciant, ne Deum offendant si ordinationi illius superbiendo contradicunt; domini quoque admonendi sunt, quia contra Deum de munere eius superbiunt, si eos quos per conditionem tenent subditos, aequales sibi per naturae consortium non agnoscunt.
4	Isti admonendi sunt ut sciant se servos esse dominorum: illi admonendi sunt ut cognoscant se conservos esse servorum.
5	Istis namque dicitur: Servi, obedite dominis carnalibus (Coloss. III, 22).
6	Et rursum: Quicunque sunt sub iugo servi, dominos suos omni honore dignos arbitrentur (I Tim. VI, 1); illis autem dicitur: Et vos domini eadem facite illis, remittentes minas, scientes quod et illorum et vester Dominus est in coelis (Ephes. VI, 2).

Gregorius Magnus HOME
ubk232.56
© 2006 - 2025 Monumenta Informatik