Gregorius Magnus, Regula pastoralis, TERTIA PARS. QUALITER RECTOR BENE..., CAPUT V [ Al. XXIX]. Quomodo admonendi servi et domini.
| 1 | ( Admonitio 6.) Aliter admonendi sunt servi, atque aliter domini. |
| 2 | Servi scilicet, ut in se semper humilitatem conditionis aspiciant; domini vero, ut naturae suae qua aequaliter sunt cum servis conditi, memoriam non amittant. |
| 3 | Servi admonendi sunt ne dominos despiciant, ne Deum offendant si ordinationi illius superbiendo contradicunt; domini quoque admonendi sunt, quia contra Deum de munere eius superbiunt, si eos quos per conditionem tenent subditos, aequales sibi per naturae consortium non agnoscunt. |
| 4 | Isti admonendi sunt ut sciant se servos esse dominorum: illi admonendi sunt ut cognoscant se conservos esse servorum. |
| 5 | Istis namque dicitur: Servi, obedite dominis carnalibus (Coloss. III, 22). |
| 6 | Et rursum: Quicunque sunt sub iugo servi, dominos suos omni honore dignos arbitrentur (I Tim. VI, 1); illis autem dicitur: Et vos domini eadem facite illis, remittentes minas, scientes quod et illorum et vester Dominus est in coelis (Ephes. VI, 2). |