Gregorius Magnus, Epistolae, 12, EPISTOLA XIV. AD AZIMARCHUM SCRIBONEM. E maris periculo ereptum hortatur ut divinae misericordiae nunquam non meminerit.
| 1 | Gregorius Azimarcho Scriboni. |
| 2 | Quanto nos cognitus casus vestri naufragii contristavit, tanto subsequens epistola relevavit, quod magnitudinem vestram incolumem ad Siciliam pervenisse cognovimus. |
| 3 | Et Creatori nostro gratias agimus, qui solita vos pietate protexit, et de maris periculo liberavit. |
| 4 | Unde necesse est ut Dei misericordiam, quam in vobis saepe collatam inspicitis, ita semper in omni actu prae oculis habeatis, ut eius in vobis gratia cumuletur; et sicut ab exterioribus periculis, ita quoque ab interioribus eripiat. |
| 5 | Paterna igitur dulcedine salutantes, petimus ut de vestra nos incolumitate, quoties se occasio dederit, relevetis. |