monumenta.ch > Cicero > 6
Cicero, Philosophia, de Senectute, 5 <<<     >>> 7

Cicero, de Senectute, 6

1 A rebus gerendis senectus abstrahit.2 Quibus? An eis, quae iuventute geruntur et viribus? Nullaene igitur res sunt seniles, quae vel infirmis corporibus animo et mente administrentur? Nihil ergo agebat Q. Maximus, nihil L. Paulus, pater tuus, socer optimi viri fili mei? Ceteri senes, Fabricii Curii Coruncanii, cum rem publicam consilio et auctoritate defendebant, nihil agebant? Ad Appi Claudi senectutem accedebat etiam ut caecus esset; tamen is, cum sententia senatus inclinaret ad pacem cum Pyrrho foedusque faciendum, non dubitavit dicere illa, quae versibus persecutus est Ennius: quo vobis mentes, rectae quae stare solebant
antehac, dementis sese flexere viai?
ceteraque gravissime, notum enim vobis carmen est, et tamen ipsius Appi exstat oratio.3 Atque haec ille egit septemdecim annis post alterum consulatum, cum inter duos consulatus anni decem interfuissent censorque ante superiorem consulatum fuisset, ex quo intellegitur Pyrrhi bello grandem sane fuisse, et tamen sic a patribus accepimus.4 Nihil igitur afferunt qui in re gerenda versari senectutem negant, similesque sunt ut si qui gubernatorem in navigando nihil agere dicant, cum alii malos scandant, alii per foros cursent, alii sentinam exhauriant, ille clavum tenens quietus sedeat in puppi; non faciat ea, quae iuvenes; at vero multo maiora et meliora facit.5 Non viribus aut velocitate aut celeritate corporum res magnae geruntur, sed consilio auctoritate sententia, quibus non modo non orbari, sed etiam augeri senectus solet.6 Nisi forte ego vobis, qui et miles et tribunus et legatus et consul versatus sum in vario genere bellorum, cessare nunc videor, cum bella non gero.7 At senatui quae sint gerenda praescribo et quo modo; Carthagini male iam diu cogitanti bellum multo ante denuntio, de qua vereri non ante desinam quam illam excisam esse cognovero.8 Quam palmam utinam di immortales, Scipio, tibi reservent, ut avi relliquias persequare, cuius a morte tertius hie et tricesimus annus est, sed memoriam illius viri omnes excipient anni consequentes.9 Anno ante me censorem mortuus est, novem annis post meum consulatum, cum consul iterum me consule creatus esset.10 Num igitur, si ad centesimum annum vixisset, senectutis eum suae paeniteret? Nec enim excursione nec saltu, nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur, sed consilio ratione sententia, quae nisi essent in senibus, non summum consilium maiores nostri appellassent senatum.11 Apud Lacedaemonios quidem ei, qui amplissimum magistratum gerunt, ut sunt, sic etiam nominantur, senes.12 Quod si legere aut audire voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus labefactatas, a senibus sustentatas et restitutas reperietis.13 Cedo qui vestram rem publicam tantam amisistis tam cito?
sic enim percontantur in Naevi poetae Lupo. Respondentur et alia et hoc in primis: proveniebant oratores novi, stulti adulescentuli.
14 Temeritas est videlicet florentis aetatis, prudentia senescentis.Cicero HOME
bav1820.102 bnf5752.71 bnf6332.80 bnf14699.73 bnf15085.387 bnf16588.7 med5045.206
© 2006 - 2025 Monumenta Informatik