Nulla sancta societas Nec fides regni est, |
Nec mi aurum posco nec mi pretium dederitis, Nec cauponantes bellum, sed belligerantes Ferro, non auro vitam cernamus utrique. Vosne velit an me regnare era, quidve ferat Fors, Virtute experiamur. Et hoc simul accipe dictum: Quorum virtuti belli Fortuna pepercit, Eorundem libertati me parcere certum est. Dono, ducite, doque volentibus cum magnis dis. |
Homo, qui erranti comiter monstrat viam, Quasi lumen de suo lumine accendat, facit. Nihilo minus ipsi lucet, cum illi accenderit. |
Vos enim, iuvenes, animum geritis muliebrem, illa virgo viri |
Salmacida, spolia sine sudore et sanguine. |
cedant arma togae concedat laurea laudi. |
Unus homo nobis cunctando restituit rem. Noenum rumores ponebat ante salutem. Ergo postque magisque viri nunc gloria claret. |
oderint, dum metuant, |
natis sepulchro ipse est parens, |
o domus antiqua, heu quam dispari dominare domino |
Cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, |