'Corque meum penitus turgescit tristibus iris, Cum decore atque omni me orbatum laude recordor.' |
'Quisnam florem liberum invidit meum?' |
'Tantalo prognatus, Pelope natus, qui quondam a socru Oenomao rege Hippodameam raptis nanctus nuptiis '? |
'Nolite' inquit 'hospites ad me adire, ilico istic, Ne contagio mea bonis umbrave obsit. tanta vis sceleris in corpore haeret.' |
'Refugere oculi, corpus macie extabuit, Lacrimae peredere umore exanguis genas, Situm inter oris barba paedore horrida atque Intonsa infuscat pectus inluvie scabrum.' |
'Ago cum genui, tum morituros scivi et ei rei sustuli. Praeterea ad Troiam cum misi ob defendendam Graeciam, Scibam me in mortiferum bellum, non in epulas mittere.' |
'Nam qui haec audita a docto meminissem viro, Futuras mecum commentabar miserias: Aut mortem acerbam aut exili maestam fugam Aut semper aliquam molem meditabar mali, Ut, si qua invecta diritas casu foret, Ne me inparatum cura laceraret repens.' |
'Quam ob rem omnis, cum secundae res sunt maxume, tum maxime Meditari secum oportet, quo pacto adversam aerumnam ferant. Pericla, damna peregre rediens semper secum cogitet, Aut fili peccatum aut uxoris mortem aut morbum filiae, Communia esse haec, ne quid horum umquam accidat animo novum; Quicquid praeter spem eveniat, omne id deputare esse in lucro.' |
'Hicine est ille Telamon, modo quem gloria ad caelum extulit, Quem aspectabant, cuius ob os Grai ora obvertebant sua? |
'Pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus. Namque regnum suppetebat mihi, ut scias, quanto e loco, Quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna accidat.' |
'Ex opibus summis opis egens, Hector, tuae' |
'Quid petam praesidi aut exequar quove nunc Auxilio exili aut fugae freta sim? Arce et urbe orba sum. Quo accidam? quo applicem? Cui nec arae patriae domi stant, fractae et disiectae iacent, Fana fiamma deflagrata, tosti alti stant parietes Deformati atque abiete crispa' |
'[o] pater, o patria, o Priami domus, Saeptum altisono cardine templum! Vidi ego te adstante ope barbarica Tectis caelatis laqueatis, Auro ebore instructam regifice.' |
'Haec omnia vidi inflammari, Priamo vi vitam evitari, Iovis aram sanguine turpari.' |
'Haec omnia vidi...', |
'Saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia.' |
'Mortalis nemo est quem non attingat dolor Morbusque; multis sunt humandi liberi, Rursum creandi, morsque est finita omnibus. Quae generi humano angorem nequicquam adferunt: Reddenda terrae est terra, tum vita omnibus Metenda ut fruges. Sic iubet Necessitas.' |
'Qui miser in campis maerens errabat Aleis Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans'; |
'Cupido cepit miseram nunc me proloqui Caelo atque terrae Medeai miserias.' |
'Decrevi tantisper me minus iniuriae, Chremes, meo gnato facere, dum fiam miser.' |
'Malo quidem me quovis dignum deputem' |
'Namque nimis multos atque omni luce cadentis Cernimus, ut nemo possit maerore vacare. Quo magis est aequum tumulis mandare peremptos Firmo animo et luctum lacrinus finire diurnis.' |
'Si mihi nunc tristis primum inluxisset dies Nec tam aerumnoso navigavissem salo, Esset dolendi causa, ut iniecto eculei Freno repente tactu exagitantur novo; Sed iam subactus miseriis optorpui.' |
'Nec vero tanta praeditus sapientia Quisquam est, qui aliorum aerumnam dictis adlevans Non idem, cum fortuna mutata impetum Convertat, clade subita frangatur sua, Ut illa ad alios dicta et praecepta excidant.' |
'Atqui, Prometheu, te hoc tenere existimo, Mederi posse rationem iracundiae,' |
'Siquidem qui tempestivam medicinam admovens Non adgravescens volnus inlidat manu.' |