monumenta.ch > Cicero > 44 > 30 > 40 > 20 > 46 > 50 > 33 > 41 > 58 > 42
Cicero, Orationes, in Verrem, 2, 4, 41 <<< >>> 43
Cicero, in Verrem, 2, 4, 42
1 Dedit igitur tibi nunc fortuna Siculorum C. Marcellum iudicem, ut, cuius ad statuam Siculi te praetore alligabantur, eius religione te his iudicibus vinctum adstrictumque dedamus.2 Ac primo, iudices, hoc signum Mercuri dicebat iste Tyndaritanos M. Marcello huic Aesernino vendidisse, atque hoc sua causa etiam M. Marcellum ipsum sperabat esse dicturum; quod mihi numquam veri simile visum est, adulescentem illo loco natum, patronum Siciliae, nomen suum isti ad translationem criminis commodaturum.3 Verum tamen ita mihi res tota provisa atque praecauta est ut, si maxime esset inventus qui in se suscipere istius culpam crimenque cuperet, tamen is proficere nihil posset.4 Eos enim deduxi testis et eas litteras deportavi ut de istius facto dubium esse nemini possit . 5 Publicae litterae sunt deportatum Mercurium esse Messanam sumptu publico; dicunt quanti; praefuisse huic negotio publice legatum Poleam.6 Quid? is ubi est? Praesto est, testis est.7 Proagori Sopatri iussu. Quis est hic? Qui ad statuam adstrictus est .8 Quid? is ubi est ? Vidistis hominem et verba eius audistis.9 Demoliendum curavit Demetrius gymnasiarchus, quod is ei loco praeerat.10 Quid? hoc nos dicimus? Immo vero ipse praesens.11 Romae nuper ipsum istum esse pollicitum sese id signum legatis redditurum si eius rei testificatio tolleretur cautumque esset eos testimonium non esse dicturos, - dixit hoc apud vos Zosippus, et Ismenias, homines nobilissimi et principes Tyndaritanae civitatis.
Cicero HOME
bnf7774.32