monumenta.ch > Cicero > 67 > 24 > 18 > 42 > 3 > 1 > 76 > 53 > 33 > 56 > 52
Cicero, Orationes, in Verrem, 2, 1, 51 <<<     >>> 53

Cicero, in Verrem, 2, 1, 52

1 Venit ad Chelidonem C. Mustius, eques Romanus, publicanus, homo cum primis honestus; venit M. Iunius, patruus pueri, frugalissimus homo et castissimus; venit homo summo pudore , summo officio, spectatissimus ordinis sui, P. Titius tutor.2 O multis acerbam, o miseram atque indignam praeturam tuam! Vt omittam cetera, quo tandem pudore talis viros, quo dolore meretricis domum venisse arbitramini? qui numquam ulla condicione istam turpitudinem subissent nisi offici necessitudinisque ratio coegisset.3 Veniunt, ut dico, ad Chelidonem.4 Domus erat plena; nova iura, nova decreta, nova iudicia petebantur.5 'Mihi det possessionem, mihi ne adimat , in me iudicium ne det, mihi bona addicat'.6 Alii nummos numerabant, ab aliis tabellae obsignabantur ; domus erat non meretricio conventu sed praetoria turba referta. 7 Simul ac potestas primum data est, adeunt hi quos dixi.8 Loquitur C. Mustius, rem demonstrat, petit auxilium, pecuniam pollicetur.9 Respondit illa ut meretrix non inhumaniter ; libenter ait se facturam , et se cum isto diligenter sermocinaturam; reverti iubet.10 Tum discedunt: postridie revertuntur.11 Negat illa posse hominem exorari; permagnam eum dicere ex illa re pecuniam confici posse.Cicero HOME