monumenta.ch > Cicero > Epistula 2 > Epistula 7 > Epistula 5 > Epistula 8 > Epistula 2 > Epistula 2 > Epistula 61 > Epistula 4 > Epistula 46 > Epistula 8 > Epistula 12 > Epistula 68 > Epistula 3 > Epistula 21 > Epistula 7 > Epistula 30 > Epistula 65 > 9 > Paradoxon > Epistula 8 > Epistula 63 > Epistula 19 > Epistula 9 > Epistula 57 > Epistula 7 > Epistula 7 > Epistula 16 > Epistula 50 > Epistula 58 > Epistula 5 > Epistula 9 > Epistula 17 > Epistula 1 > Epistula 4 > Epistula 2 > Epistula 3 > Epistula 35 > Epistula 22 > Epistula 1 > Epistula 2 > Epistula 21 > Epistula 79 > Epistula 10 > Epistula 55 > Epistula 11 > Epistula 67 > Epistula 4 > Epistula 20 > Epistula 15
Cicero, Epistulae, Ad familiares, Liber 13, Epistula 14 <<<     >>> Epistula 16

Cicero, Ad familiares, 13, Epistula 15

0 Scr. Romae ex. m. Mai. a. 709 (45). CICERO CAESARI IMP. S.1 Precilium tibi commendo unice, tui necessari, mei familiarissimi, viri optimi filium. quem cum adulescentem ipsum propter eius modestiam, humanitatem, animum et amorem erga me singularem mirifice diligo, tum patrem eius re doctus intellexi et didici mihi fuisse semper amicissimum. em hic ille est [de illis], maxime qui inridere atque obiurgare me solitus est, quod me non tecum, praesertim cum abs te honorificentissime invitarer, coniungerem;
ἀλλ` ἐμὸν οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν.
audiebam enim nostros proceres clamitantis:
ἄλκιμος ἔσσ`, ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων εὖ εἴπη.
ὣς φάτο, τὸν δ' ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα.
2 sed tamen idem me consolantur etiam; hominem perustum etiamnum gloria volunt incendere atque ita loquuntur:
μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην,
ἀλλὰ μέγα ῥέξας τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.
sed me minus iam movent, ut vides. itaque ab Homeri magniloquentia confero me ad vera praecepta Εὐριπίδου:
μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός,
quem versum senex Precilius laudat egregie et ait posse eundem et ' ἅμα πρόσσω καὶ ὀπίσσω' videre et tamen nihilo minus
αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων.
3 sed ut redeam ad id unde coepi, vehementer mihi gratum feceris, si hunc adulescentem humanitate tua, quae est singularis, comprehenderis et ad id, quod ipsorum Preciliorum causa te velle arbitror, addideris cumulum commendationis meae. genere novo sum litterarum ad te usus, ut intellegeres non vulgarem esse commendationem.
Cicero HOME

bav492.225 bav598.184 bsb125735.182 uldBPL49.147

© 2006 - 2025 Monumenta Informatik