Cicero, Epistulae, Ad familiares, Liber 08, Epistula 13

monumenta.ch > Cicero > Epistula 21 > Epistula 21 > Epistula 10 > Epistula 3 > Epistula 6 > Epistula 5 > Epistula 11 > Epistula 8 > Epistula 8 > Epistula 8 > Epistula 2 > Epistula 3 > Epistula 3 > Epistula 6 > Epistula 15 > Epistula 4 > Epistula 1 > Epistula 12 > Epistula 6 > Epistula 11 > Epistula 14 > Epistula 30 > Epistula 14 > Epistula 2 > Epistula 6 > Epistula 1 > Epistula 13
Cicero, Epistulae, Ad familiares, Liber 8, Epistula 12 <<< >>> Epistula 14

Cicero, Ad familiares, 8, Epistula 13

0 Scr. Romae ex. m. Mai. aut in. Iun. a. 704 (50). CAELIUS CICERONI S.1 gratulor tibi adfinitate viri medius fidius optimi; nam hoc ego de illo existimo. cetera porro, quibus adhuc ille sibi parum utilis fuit, et aetate iam sunt decussa, et consuetudine atque auctoritate tua, pudore Tulliae, si qua restabunt, confido celeriter sublatum iri; non est enim pugnax in vitiis neque hebes ad id quod melius sit intellegendum. deinde, quod maximum est, ego illum valde amo. 2 voles scire Curionem nostrum lautum intercessionis de provinciis exitum habuisse; nam cum intercessione referretur, quae relatio fiebat ex senatus consulto, primaque M. Marcelli sententia pronuntiata esset, qui agendum cum tribunis plebis censebat, frequens senatus in alia omnia iit. stomacho est scilicet Pompeius Magnus nunc ita languenti, ut vix id quod sibi placeat reperiat. transierant illuc, rationem eius habendam qui exercitum neque provincias tradere. quem ad modum hoc Pompeius laturus sit, cum cognoscam; quidnam rei publicae futurum sit, si aut non curet, vos senes divites videritis. Q. Hortensius, cum has litteras scripsi, animam agebat.