Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 13, Epistula 1

monumenta.ch > Cicero > Epistula 23 > Epistula 11 > Epistula 22 > Epistula 17 > Epistula 13 > Epistula 14 > Epistula 19 > Epistula 11 > Epistula 27 > Epistula 10 > Epistula 20 > Epistula 10 > Epistula 18 > Epistula 24 > Epistula 13 > Epistula 26 > Epistula 14 > Epistula 15 > Epistula 22 > Epistula 29 > Epistula 11 > Epistula 23 > Epistula 15 > Epistula 12 > Epistula 10 > Epistula 9 > Epistula 25 > Epistula 1 > Epistula 15 > Epistula 12 > Epistula 19 > Epistula 27 > Epistula 10 > Epistula 25 > Epistula 22 > Epistula 15 > Epistula 11 > Epistula 8 > Epistula 11 > Epistula 23 > Epistula 10 > Epistula 73 > Epistula 15 > Epistula 25 > Epistula 32 > Epistula 2 > Epistula 33 > Epistula 7 > Epistula 23 > Epistula 29 > Epistula 25 > Epistula 5 > Epistula 4 > Epistula 3 > Epistula 21 > Epistula 13a > Epistula 25 > Epistula 33 > Epistula 29 > Epistula 13b > Epistula 6 > Epistula 29 > Epistula 16 > Epistula 9 > Epistula 6 > Epistula 17 > Epistula 1 > Epistula 7a > Epistula 20 > Epistula 9 > Epistula 29 > Epistula 18 > Epistula 13 > Epistula 14 > Epistula 6 > Epistula 1
>>> Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 13, Epistula 2

Cicero, Ad Atticum, 13, Epistula 1

0 Scr. in Tusculano x K. Iun. a. 709 (45). CICERO ATTICO SAL.1 ad Cicerone ita scripsisti ut neque severius neque temperatius scribi poterit nec magis [quam] quem ad modum ego maxime vellem; prudentissime etiam ad Tullios. 2 qua re aut ista proficient aut aliud agamus. de pecunia vero video a te omnem diligentiam adhiberi vel potius iam adhibitam esse. quod si efficis, a te hortos habebo. nec vero ullum genus possessionis est quod malim, maxime scilicet ob eam causam quae suscepta est; cuius festinationem mihi tollis, quoniam de aestate polliceris vel potius recipis. deinde etiam ad καταβίωσιν maestitiamque minuendam nihil mihi reperiri potest aptius; cuius rei cupiditas impellit me interdum ut te hortari velim. sed me ipse revoco; non enim dubito quin, quod me valde velle putes, in eo tu me ipsum cupiditate vincas. itaque istuc iam pro facto habeo. 3 exspecto quid istis placeat de epistula ad Caesarem. Nicias te, ut debet, amat vehementerque tua sui memoria delectatur. ego vero Peducaeum nostrum vehementer diligo; nam et quanti patrem feci, totum in hunc ipsum per se aeque amo atque illum amavi, te vero plurimum qui hoc ab utroque nostrum fieri velis. si hortos inspexeris et si de epistula certiorem me feceris, dederis mihi quod ad te scribam; si minus, scribam tamen aliquid. numquam enim deerit.