monumenta.ch > Cicero > Epistula 13b > Epistula 13a > Epistula 11a > Epistula 15a > Epistula 9a > Epistula 11d > Epistula 11a > Epistula 9c > Epistula 12b > Epistula 7b > Epistula 12a > Epistula 4a > Epistula 12d > Epistula 12a > Epistula 8a > Epistula 2a > Epistula 9b > Epistula 6a > Epistula 11b > Epistula 12b > Epistula 13a > Epistula 12c > Epistula 18 > Epistula 20
Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 7, Epistula 19 <<< >>> Epistula 21
Cicero, Ad Atticum, 7, Epistula 20
0 Scr. Capuae Non. Febr. a. 705 (49). CICERO ATTICO SAL.1 breviloquentem iam me tempus ipsum facit. pacem enim desperavi, bellum nostri nullum administrant. cave enim putes quicquam esse minoris his consulibus; quorum ego spe audiendi aliquid et cognoscendi nostri apparatus maximo imbri Capuam veni pridie Nonas, ut eram iussus. illi autem nondum venerant sed erant venturi inanes, imparati. Gnaeus autem Luceriae dicebatur esse et adire cohortis legionum Appianarum non firmissimarum. at illum ruere nuntiant et iam iamque adesse, non ut manum conserat (quicum enim?) sed ut fugam intercludat. 2 ego autem in Italia καὶ συναποθανεῖν nec te id consulo; sin extra, quid ago? ad manendum hiems, lictores, improvidi et neglegentes duces, ad fugam hortatur amicitia Gnaei, causa bonorum, turpitudo coniungendi cum tyranno; qui quidem incertum est Phalarimne an Pisistratum sit imitaturus. haec velim explices et me iuves consilio; etsi te ipsum istic iam calere puto, sed tamen quantum poteris. ego si quid hic hodie novi cognoro, scies; iam enim aderunt consules ad suas Nonas. tuas cotidie litteras exspectabo; ad has autem cum poteris rescribes. mulieres et Cicerones in Formiano reliqui.
Cicero HOME