Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 07, Epistula 20

monumenta.ch > Cicero > Epistula 35 > Epistula 3 > Epistula 16 > Epistula 22 > Epistula 3 > Epistula 15 > Epistula 25 > Epistula 13 > Epistula 18 > Epistula 39 > Epistula 14 > Epistula 11 > Epistula 10 > Epistula 11 > Epistula 16 > Epistula 48 > Epistula 15 > Epistula 27 > Epistula 41 > Epistula 37a > Epistula 16 > Epistula 16 > Epistula 17 > Epistula 12 > Epistula 27 > Epistula 13 > Epistula 23 > Epistula 14 > Epistula 20 > Epistula 17 > Epistula 17 > Epistula 13 > Epistula 44 > Epistula 23 > Epistula 18 > Epistula 14 > Epistula 12 > Epistula 20 > Epistula 20 > Epistula 24 > Epistula 13 > Epistula 24 > Epistula 18 > Epistula 18 > Epistula 13 > Epistula 14 > Epistula 14 > Epistula 12 > Epistula 10 > Epistula 32 > Epistula 11 > Epistula 33 > Epistula 15 > Epistula 16 > Epistula 9b > Epistula 6 > Epistula 17a > Epistula 19 > Epistula 12 > Epistula 12 > Epistula 10 > Epistula 7b > Epistula 15 > Epistula 19 > Epistula 17 > Epistula 19 > Epistula 11 > Epistula 10 > Epistula 20
Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 7, Epistula 19 <<< >>> Epistula 21

Cicero, Ad Atticum, 7, Epistula 20

0 Scr. Capuae Non. Febr. a. 705 (49). CICERO ATTICO SAL.1 breviloquentem iam me tempus ipsum facit. pacem enim desperavi, bellum nostri nullum administrant. cave enim putes quicquam esse minoris his consulibus; quorum ego spe audiendi aliquid et cognoscendi nostri apparatus maximo imbri Capuam veni pridie Nonas, ut eram iussus. illi autem nondum venerant sed erant venturi inanes, imparati. Gnaeus autem Luceriae dicebatur esse et adire cohortis legionum Appianarum non firmissimarum. at illum ruere nuntiant et iam iamque adesse, non ut manum conserat (quicum enim?) sed ut fugam intercludat. 2 ego autem in Italia καὶ συναποθανεῖν nec te id consulo; sin extra, quid ago? ad manendum hiems, lictores, improvidi et neglegentes duces, ad fugam hortatur amicitia Gnaei, causa bonorum, turpitudo coniungendi cum tyranno; qui quidem incertum est Phalarimne an Pisistratum sit imitaturus. haec velim explices et me iuves consilio; etsi te ipsum istic iam calere puto, sed tamen quantum poteris. ego si quid hic hodie novi cognoro, scies; iam enim aderunt consules ad suas Nonas. tuas cotidie litteras exspectabo; ad has autem cum poteris rescribes. mulieres et Cicerones in Formiano reliqui.