Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 05, Epistula 14

monumenta.ch > Cicero > Epistula 16 > Epistula 11 > Epistula 10 > Epistula 25 > Epistula 16 > Epistula 11 > Epistula 39 > Epistula 11 > Epistula 15 > Epistula 18a > Epistula 15 > Epistula 17 > Epistula 16a > Epistula 12 > Epistula 37a > Epistula 17 > Epistula 12a > Epistula 19 > Epistula 13 > Epistula 18 > Epistula 14 > Epistula 18 > Epistula 13 > Epistula 14 > Epistula 22 > Epistula 29 > Epistula 23 > Epistula 23 > Epistula 13a > Epistula 12 > Epistula 11 > Epistula 10 > Epistula 13b > Epistula 9 > Epistula 15 > Epistula 1 > Epistula 38a > Epistula 12 > Epistula 19 > Epistula 33 > Epistula 19 > Epistula 10 > Epistula 15 > Epistula 23 > Epistula 8 > Epistula 10 > Epistula 11 > Epistula 11 > Epistula 15 > Epistula 17a > Epistula 16a > Epistula 25 > Epistula 25 > Epistula 2 > Epistula 7 > Epistula 29 > Epistula 29 > Epistula 25 > Epistula 13a > Epistula 5 > Epistula 4 > Epistula 3 > Epistula 21 > Epistula 16e > Epistula 16d > Epistula 13a > Epistula 9c > Epistula 13a > Epistula 16 > Epistula 11a > Epistula 17 > Epistula 20 > Epistula 18 > Epistula 13 > Epistula 14
Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 5, Epistula 13 <<< >>> Epistula 15

Cicero, Ad Atticum, 5, Epistula 14

0 Scr. Trallibus vi K. Sext. a. 703 (51). CICERO ATTICO SAL.1 ante quam aliquo loco consedero, neque longas a me neque semper mea manu litteras exspectabis; cum autem erit spatium, utrumque praestabo. nunc iter conficiebamus aestuosa et pulverulenta via. dederam Epheso pridie; has dedi Trallibus. in provincia mea fore me putabam Kal. Sextilibus. ex ea die, si me amas, παράπηγμα ἐνιαύσιον commoveto. interea tamen haec mihi quae vellem adferebantur, primum otium Parthicum, dein confectae pactiones publicanorum, postremo seditio militum sedata ab Appio stipendiumque eis usque ad Idus Quintilis persolutum. 2 nos Asia accepit admirabiliter. adventus noster nemini ne minimo quidem fuit sumptui. spero meos omnis servire laudi meae. tamen magno timore sum sed bene speramus. omnes iam nostri praeter Tullium tuum venerunt. erat mihi in animo recta proficisci ad exercitum, aestivos mensis reliquos rei militari dare, hibernos iuris dictioni. 3 tu velim, si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, scribas ad me omnia quae sint, quae futura sint. nihil mihi gratius facere potes; nisi tamen id erit mihi gratissimum, si quae tibi mandavi confeceris imprimisque illud ἐνδόμυχον quo mihi scis nihil esse carius. habes epistulam plenam festinationis et pulveris; reliquae subtiliores erunt.