Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 01, Epistula 4

monumenta.ch > Cicero > Epistula 5 > Epistula 1a > Epistula 4 > Epistula 3 > Epistula 45 > Epistula 17 > Epistula 9 > Epistula 52 > Epistula 8 > Epistula 7 > Epistula 37 > Epistula 1 > Epistula 8 > Epistula 8 > Epistula 20 > Epistula 2b > Epistula 9 > Epistula 2 > Epistula 24 > Epistula 18 > Epistula 26 > Epistula 31 > Epistula 1 > Epistula 34 > Epistula 51 > Epistula 28 > Epistula 2 > Epistula 7 > Epistula 5 > Epistula 12 > Epistula 14-15 > Epistula 2 > Epistula 2 > Epistula 38 > Epistula 4 > Epistula 46 > Epistula 8 > Epistula 3 > Epistula 8a > Epistula 30 > Epistula 7 > Epistula 19 > Epistula 13-14 > Epistula 8 > Epistula 50 > Epistula 7 > Epistula 9 > Epistula 7 > Epistula 9 > Epistula 16 > Epistula 5 > Epistula 17 > Epistula 1 > Epistula 4 > Epistula 40 > Epistula 47 > Epistula 1 > Epistula 3 > Epistula 43 > Epistula 2 > Epistula 10 > Epistula 22 > Epistula 6a > Epistula 49 > Epistula 47a > Epistula 4a > Epistula 5 > Epistula 11 > Epistula 4
Cicero, Epistulae, Ad Atticum, Liber 1, Epistula 3 <<< >>> Epistula 5

Cicero, Ad Atticum, 1, Epistula 4

0 Scr. Romae in a. 688 (66). CICERO ATTICO SAL.1 crebras exspectationes nobis tui commoves. nuper quidem cum iam te adventare arbitraremur, repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus. nunc vero sentio, quod commodo tuo facere poteris, venias ad id tempus quod scribis; obieris Quinti fratris comitia, nos longo intervallo viseris, Acutilianam controversiam transegeris. hoc me etiam Peducaeus ut ad te scriberem admonuit. putamus enim utile esse te aliquando iam rem transigere. 2 mea intercessio parata et est et fuit. nos hic incredibili ac singulari populi voluntate de C. Macro transegimus. cui cum aequi fuissemus, tamen multo maiorem fructum ex populi existimatione illo damnato cepimus quam ex ipsius si absolutus esset gratia cepissemus. 3 quod ad me de Hermathena scribis, per mihi gratum est. est ornamentum Academiae proprium meae, quod et Hermes commune omnium et Minerva singulare est insigne eius gymnasi. qua re velim, ut scribis, ceteris quoque rebus quam plurimis eum locum ornes. quae mihi antea signa misisti, ea nondum vidi; in Formiano sunt, quo ego nunc proficisci cogitabam. illa omnia in Tusculanum deportabo. Caietam, si quando abundare coepero, ornabo. libros tuos conserva et noli desperare eos me meos facere posse. quod si adsequor, supero Crassum divitiis atque omnium vicos et prata contemno.