Cassiodorus, 10, CAPUT XXXI.De Hormisda apud Persas nobilissimo confessore.
| 1 | Hormisdas quidam valde nobilis apud Persas erat, qui patrem praefectum habuerat. Hunc dum rex agnovisset esse Christianum, deduci fecit, et imperavit ut salutarem negaret Deum. At ille: Nec iustum, inquit, nec utile praecipis, imperator. Nam qui docetur ut Deum omnium facile contemnat ac deneget, facillime quoque spernit imperatorem, cum et ipse sit particeps naturae mortalis. |
| 2 | Et si summo supplicio dignus est qui tua sceptra contempserit, imperator, multiplicibus tormentis subdendus est qui cunctorum negaverit Creatorem. At imperator cum debuisset mirari prudentiam, fortissimum divitiis et dignitate nudavit athletam, iussitque ut nudus traheret camelos exercitus. Cumque plurimi transissent dies, respiciens de superioribus imperator, vidit illum eminentissimum virum, solis radiis inflammatum, et pulveris squalore completum; patriaeque nobilitatis memor, cum ad se iussit adduci, et ex lineis vestibus operiri. Deinde putans quia tam praecedenti afflicti one quam eius miseratione molliretur: Vel nunc, inquit, illa obstinatione privatus, nega filium fabri. |
| 3 | At ille Dei zelo completus, dirupit vestem et iactavit, dicens: Si propter hoc me putas a pietate recedere, habe donum cum impietate quam possides. Hanc eius fortitudinem contemplatus, nudum eum a suo proiecit imperio. [THEODORETUS, lib. V, cap. 38. Edit. Christ. Vales. cap. 39, p. 246.] |