Cassianus, De coenobiorum institutis, 12, CAPUT XXIV. Quos spiritalis superbia pulset, quosve carnalis.
| 1 | Hucusque de spiritali superbia, qua diximus perfectos quosque pulsari, quantum tenuitas ingenii nostri praevaluit, donante Deo, dixisse sufficiat. |
| 2 | Quod superbiae genus non multis cognitum nec expertum est, quia nec plures student perfectam cordis apprehendere puritatem, ut ad hos praeliorum gradus valeant pervenire; nec praecedentium vitiorum, quorum in singulis libellis naturam pariter remediaque praemisimus, procuratur ulla purgatio. |
| 3 | Sed illos solummodo pulsare solet, qui, devictis superioribus vitiis, iam propemodum sum in virtutum culmine collocati. |
| 4 | Quos quia lapsu carnali subtilissimus hostis superare non quivit, spiritali ruina deiicere ac supplantare conatur, per hanc illos universis veterum stipendiorum meritis multo labore quaesitis spoliare contendens. |
| 5 | Caeterum nos qui adhuc terrenis sumus passionibus involuti, nequaquam hoc modo tentare dignatur, sed crassiore, et, ut ita dixerim, carnali elatione supplantat. |
| 6 | Et idcirco de hac, qua maxime nos, seu nostrae mensurae homines, ac praecipue iuniorum vel incipientium mentes periclitari solent, necessarium reor secundum promissionem nostram pauca depromere. |