Cassianus, De coenobiorum institutis, 12, CAPUT XX. De eo qui propter blasphemiam immundissimo spiritui traditus est.
| 1 | Novi quemdam de fratrum numero, quem utinam minime scissem, siquidem post haec ordinis mei gradu se passus est praegravari; qui probatissimo cuidam senum vitio carnis semetipsum gravissimo confessus est impugnari; nam contra usum naturae desiderio patiendi magis quam inferendi ignominiam intolerabili aestu libidinis urebatur: tum illum ut spiritalem verumque medicum, interiorem causam morbi huius et originem protinus pervidisse. |
| 2 | Qui graviter suspirans: Nequaquam, ait, tam nequam spiritui tradi te Dominus permisisset, nisi aliquid blasphemasses in eum. |
| 3 | Quo ille comperto, confestim procidit ad pedes eius in terram, summaque admiratione perculsus, tamquam a Deo cernens arcana sui pectoris patefacta, confessus est in Dei se Filium cogitatione impia blasphemasse. |
| 4 | Unde perspicuum est eum qui superbiae spiritu possidetur, vel qui in Deum blasphemus existit, tamquam qui irroget illi iniuriam a quo puritatis speranda sunt dona, perfectionis integritate privari, et sanctificationem castimoniae non mereri. |